From Wikipedia, the free encyclopedia
პეტერ პაულ რუბენსი (Pieter Pauwel Rubens) (დ. 28 ივნისი, 1577, ზიგენი, ვესტფალია ― გ. 30 მაისი, 1640, ანტვერპენი) — XVII საუკუნის ფლამანდიელი ფერმწერი. ბაროკოს სტილის წარმომადგენელი.
პეტერ პაულ რუბენსი | |
---|---|
დაიბადა | 28 ივნისი, 1577[1] [2] |
დაბადების ადგილი | Siegen[3] [4] [1] |
გარდაიცვალა | 30 მაისი, 1640[5] [6] [7] [8] [9] [10] [11] [12] [13] [14] [15] [16] [17] [18] [19] [20] [21] [22] [23] [2] [24] (62 წლის) |
გარდაცვალების ადგილი | ანტვერპენი[5] [1] |
ჟანრი | ისტორიული ფერწერა[1] , რელიგიური ფერწერა, ნიუ, საპორტრეტო ფერწერა[25] , მითოლოგიური ფერწერა, პეიზაჟი[1] , პორტრეტი[1] , genre art[1] , რელიგიური ხელოვნება[1] და animal art[1] |
პეტერ პაულ რუბენსი ფლანდრიელი ფერმწერი იყო. იგი დაიბადა ფლანდრიელ ემიგრანტთა ოჯახში. 1589 წლიდან რუბენსი ანტვერპენში ცხოვრობდა, სადაც მრავალმხრივი ჰუმანიტარული განათლება მიიღო. 1591 წელს ფერწერას სწავლობდა პეიზაჟისტ ტ. ვერჰახტთან. 1600-08 წლები იტალიაში გაატარა, უმეტესად მანტუის ჰერცოგის კარზე. იყო რომში, ვენეციასა და გენუაში; სწავლობდა მიქელანჯელოს, რაფაელის, ტიციანისა და კარავაჯოს შემოქმედებას, აქტიურად ეცნობოდა თავისი ეპოქაში შექმნილ ნამუშევრებსაც.
იშვიათ ოსტატობას აღწევს ადამიანის შიშველი სხეულისა და მდიდრული სამოსელის ფაქტურის გადმოცემაში. ანტვერპენში დამკვიდრების შემდეგ პირველ ხანებში ასრულებდა მონუმენტურ რელიგიურ კომპოზიციებს. 1612-20 წლებს მიეკუთვნება რუბენსის მრავალი შედევრი. რომლებშიც მისმა ხელოვნებამ შემოქმედებით სიმწიფეს მიაღწია: „პერსევსი და ანდრომედე“, „ლევკიპეს ასულთა მოტაცება“, „მთვრალი სილენე“, „ამორძალთა ბრძოლა“, „ნადირობის სცენები“, გრანდიოზული დეკორაციები, კომპოზიციები, რომლებიც შესრულებული იყო ევროპაში, სხვადასხვა ქვეყნის უმაღლესი არისტოკრატებისა და მეფეთა შეკვეთით; კარტონები ხალიჩებისათვის, რომლებზეც გამოსახული იყო სცენები დეციუს მაუსის ცხოვრებიდან. უზარმაზარი სურათები ანტვერპენის იეზუიტების ამსახველი პანოები ლუქსემბურგის სასახლისთვის. გარეგნული ბრწყინვალებით აღბეჭდილი ვირი ტოზოლი არისტოკრატების პორტრეტები. 1620-იან წლებში ფლამანდრიის მთავრობის დავალებით რუბენსმა რთული დიპლომატიური მისია შეასრულა, იყო ესპანეთში (1628) ინგლისში (1629-30). მას ყველგან დიდი პატივით ხვდებოდნენ.
1626 წ. გარდაიცვალა რუბენსის მეუღლე. 1630 წ. შეირთო მდიდარი ვაჭრის ქალიშვილი, ახალგაზრდა ელენ ფურმანი. სიცოცხლის ბოლო ათწლეული აქტიურ შემოქმედებით მოღვაწეობას მიუძღვნა. ამ დროს რუბენსი ჩამოსცილდა დიპლომატიურ სამსახურს, სასახლის კარს და მთელი თავისი ძალ-ღონე მხატვრობას მიუძღვნა, ეს მისი შემოქმედების უმაღლესი გაფურჩქვნის ხანაა; ყველა სურათს - უმეტესად პორტრეტებს, პეიზაჟებს, მითოლოგიებს, სცენებებს თვითონ ასრულებდა. ახალგაზრდა მეუღლეს ხატავდა ხან შვილებთან ერთად, ხან ცალკე, ზოგჯერ მითოლოგიური და სარწმუნოებრივი სცენების მონაწილედ ხდიდა.
ამ დროინდელი პორტრეტები, განსაკუთრებით მხატვრის მახლობელ პირების, მოკლებულია გარეგნულ ეფექტებს.უფრო თბილი და ღრმაა დახასიათების მხრივ. ბოლო წლებს მიეკუთვნება აგრეთვე რუბენსის საუკეთესო პეიზაჟების უმეტესობა. მხიარულებითა და სიხალისით აღსავსე სურათები, რომლებზედაც გამოსახულია სცენები სახლის ცხოვრებიდან, მითოლოგიური პერსონაჟები და სხვ. დიდი მხატვრული ღირებულება აქვს რუბენსის მრავალრიცხოვან ესკიზებსა და ნახატებს. მისმა კულტურულმა მემკვიდრეობამ დიდი გავლენა იქონია მომავალ ევროპელ მხატვრებზე. რუბენსი გარდაიცვალა 1640 წლის 30 მაისს, ანტვერპენში.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.