Индукция
From Wikipedia, the free encyclopedia
Индукция(лат. іnductіo – ой салу, бағыттау) – тұрақты магнитті өрісте қозғалғанда немесе айналасындағы магнитті өрістің өзгеруі кезінде өткізгіштің бойындағы электр қозғаушы күштің қозуы. Тамақ өнімдерінің құрамындағы судың әсерінен оларды осындай жолмен қыздыруға болады. [1]
Индукция— білімнің жеке пайымдаулардан жалпы қағидаларға қарай ауысуы болып табылады. Индукция дедукциямен тығыз байланысты болады. Психологияда индукциялық пайымдаулардың дамуы мен бұзылуы зерттеледі.
- Жекеден жалпыға қарай дамитын логикалық ой тұжырымы.
- Нейрофизиологияда тітіркену нәтижесінде пайда болған алғашқы қозу ошағының маңындағы аймақтарға тарауы.[2]
Индукция - жеке үй-жайлар негізінде жалпы қорытынды алуға әкелетін логикалық қорытынды. Гипотезалар мен ғылыми жаңалықтарды тұжырымдаудың негізгі әдісі. [3]
Сонымен қатар, математикалық индукция әдісімен математикалық дәлелдер мен анықтамалардың әдісі, жеке (дербес) жағдайлардағы пайымдаулардан қандай да бір заңдылықты байқап, оның тура болатынын дәлелдейді.[4]
Педагогикалық жүйеде индукция - жаңалықтар ашудың негізгі логикалық құралы. Балалардағы жаңалықтар ұйымдастырушылық-педагогикалық құралдарда әзірленген: материалды таңдау, сабақты ұйымдастыру, жетекші сұрақтар, мұғалім дайындаған проблемалық жағдайлар немесе сабақ барысында импровизация нәтижесінде қалыптасады және тұжырымдалады. [3]
Бринкерхов Д., Уейтс Р., Ортега С. сынды ғалымдардың пайымдауынша, индукция - эмпирикалық тұрғыдан бақыланатын заңдылықтарды ескере отырып теориялар жасау арқылы деректен теорияға көшу процесі.[5]