ខ្នារ

ខ្នារជាពាក្យបុរាណ ដែលមានន័យថា ទីដីជាទួលខ្ពស់ ព័ន្ធជុំវិញដោយត្រពាំង ឬស្រះគឺជាស្រះ ដែលកើតឯងដោយឥតអ្នកណាជីក ជួនកាលគេហៅជាភូមិ ឬក៏វត្តលើទីទួលដូចជា ត្រពាំងខ្នារ វត្តខ្នារ ប្រាសាទខ្នារ ភូមិខ្នារជាដើម^[១]។