ចៅ ឃុន បឌិន

ចៅ ឃុន បឌិន ឬ ចៅព្រះយាបដិន្ទ្រតេជា (ថៃ: เจ้าพระยาบดินทรเดชา ១៧៧៧ - ១៨៤៩) ឈ្មោះផ្ទាល់ខ្លួនគាត់គឺ សិង្ហ៍ សិង្ហសេនី គឺ​ជាដៃឧត្ដមសេនីយសៀម និងជាឥស្សរជនយោធាដ៏លេចធ្លោមួយរូបនៃសម័យដើមនៃនគររតនកោសិន្ទ្រ៍ ក្នុងរាជ្យស្ដេចចេស្ដាបតិន្ទ្រ(រាមាទី៣)។ ចៅឃុនបឌិន កាន់មុខតំណែងជាសមុហ៍នាយក ឧត្ដមសេនីយសៀមខាងជើងពីឆ្នាំ១៨២៧ ដល់ឆ្នាំ១៨៤៩។ ឃុនបឌិនត្រូវបានគេស្គាល់ថាសម្រាប់តួនាទីឈានមុខរបស់គាត់ក្នុងការកម្ចាត់ការបះបោររបស់ស្ដេចឡាវគឺ ចៅអនុវង្សនៃវៀងចន្ទន៍ និងសង្រ្គាមសៀម-យួននៅឆ្នាំ ១៩៣១-១៨៣៤ និង ១៨៤១-១៨៤៥។^[១]

ចៅ ឃុន បឌិន