ត្រៃត្រិង្ស

ត្រៃត្រិង្ស ឬតាវតិង្សក្លាយមកពីបាលី ឬសំស្រឹ្កតមានន័យថាសាមសិបបី៣៣ ជាចំនួនទេវតា៣៣អង្គ(រួមទាំងព្រះឥន្ទ្រ) គ្រប់គ្រងដោយព្រះឥន្ទ្រ នៅឋានកាមាវចរសួគ៌ទី២។ ឋាននេះមានឈ្មោះផ្សេងទៀតថា តាវតឹ្តសា ឬតាវតឹ្តង្សវាមានទ្វីបធំមួយដែលលោកកំណត់ហៅថា ដោយសារមានដើមព្រីងធំសម្បើមដុះនៅលើភ្នំសុមេរុជាគោលចារឹកហៅថាព្រីងប្រចាំទ្វីបក្នុងប្រទេសឥណ្ឌា^[១] ស្ថិតនៅលើកំពូលភ្នំសុមេរុដែលកាលពីដើមឡើយ ជាអសុរៈស្ថានរស់នៅ។