បុណ្យរំលង

បុណ្យរំលង (អង់គ្លេស: Passover, pronounce: /ˈpæsoʊvər/) ជាបុណ្យដ៏សំខាន់មួយយរបស់សាសន៍យូដា ដែលមានប្រភពមកពីព្រះគម្ពីរ។ ប្រជាជនយូដាប្រារព្ធបុណ្យនេះឡើង ដើម្បីរំលឹកដល់ការដែលព្រះបានរំដោះពួកគេឲ្យមានសេរីភាពពីទាសភាពនៅអេស៊ីព្ទ ក្រោមការដឹកនាំរបស់ម៉ូសេ ដោយព្រះបានប្រហារកូនច្បងទាំងអស់របស់ពួកអេស៊ីព្ទ តែព្រះអង្គបានទុកឲ្យពួកកូនច្បងរបស់សាសន៍យូដាមានជីវិតវិញ។

^[១]ព្រឹត្តិការណ៍នៃការគេចចេញរបស់ពួកកូនចៅអ៊ីស្រាអែល ពីទាសភាពនៅអេស៊ីព្ទ ត្រូវបានកត់ត្រាក្នុងកណ្ឌគម្ពីរនិក្ខមនំ ហើយព្រឹត្តិការណ៍នេះកើតឡើងប្រហែលជាឆ្នាំ ១៣០០ មុនគ.ស។^[២]បុណ្យរំលងគឺជាបុណ្យដែលធ្វើឡើងនៅក្នុងនិទាឃរដូវ ក្នុងអំឡុងពេលដែលមានព្រះវិហារនៅក្នុងយេរូសាឡឹម ដែលបុណ្យនេះទាក់ទងនឹងការថ្វាយ "ផលដំបូងនៃស្រូវបាឡេ", ស្រូវបាឡេគឺជាធញ្ញជាតិដែលទុំមុនគេ ហើយត្រូវបានច្រូវកាត់មុនគេ នៅទឹកដីអ៊ីស្រាអែល។^[៣]

បុណ្យរំលងចាប់ផ្ដើមនៅថ្ងៃទី១៥ ក្នុងខែនីសាន (ខែរបស់ហេព្រើរ) ហើយមានរយៈពេល៧ថ្ងៃ (នៅក្នុងអ៊ីស្រាអែល)។^[៤][៥] នៅក្នុងសាសនាយូដា បុណ្យរំលងមានរយៈពេល១ថ្ងៃ ចាប់ផ្ដើមពីព្រលប់ថ្ងៃទី១៤ ដល់ព្រលប់ថ្ងៃទី១៥ នៃខែនីសាន។ បុណ្យរំលងប្រារព្ទឡើងនៅក្នុងនិទាឃរដូវ ដូចមានសរសេរនៅក្នុងកណ្ឌគម្ពីរនិក្ខមនំ ២៣:១៥។ វាជាថ្ងៃឈប់សម្រាកដ៏ធំមួយរបស់ពួកយូដា។

យោងទៅតាមកណ្ឌគម្ពីរនិក្ខនមំបានប្រាប់យើងថា ព្រះបានជួយពួកកូនចៅអ៊ីស្រាអែលឲ្យគេចផុតពីទាសភាពនៅអេស៊ីព្ទ ដោយប្រើគ្រោះកាចទាំង១០ ដើម្បីដាក់ទោសពួកអេស៊ីព្ទ នៅចំពោះស្ដេចផារ៉ោន។ គ្រោះកាចដ៏សាហាវបំផុតក្នុងចំណោមគ្រោះកាចទាំងនោះគឺការសម្លាប់កូនច្បបរបស់ពួកអេស៊ីព្ទ។

ពួកអ៊ីស្រាអែលត្រូវបានបង្គាប់ឲ្យយកឈាមពីចៀបដែលបានសម្លាប់ ទៅលាបលើក្របទ្វារផ្ទះរបស់ខ្លួន ទុកជាសញ្ញាសម្គាល់ ដើម្បីឲ្យព្រះរិញ្ញាណរំលងផ្ទះនោះ កាលណាឃើញសញ្ញាសម្គាល់នោះ។^[៦] មានគេនិយាយថា នៅពេលស្ដេចផារ៉ោនដោះលែងពួកកូនចៅអ៊ីស្រាអែល ពួកកូនចៅអ៊ីស្រាអែលបានចាកចេញយ៉ាងប្រញាប់ ដោយពួកគេមិនអាចរងចាំរហូតដល់ម្សៅនំប៉័ងឡើងមេបានឡើយ។ ដូច្នេះក្នុងការរំលឹកដល់ហេតុការណ៍នេះ ក្នងអំឡុងបុណ្យរំលង គេមិនហូបនំប៉័ងដាក់មេឡើយ នេះហើយជាហេតុដែលគេហៅបុណ្យរំលងថាបុណ្យនំប៉័ងឥតមេ នៅក្នងព្រះកម្ពីរសម្ពន្ធមេត្រីចាស់។^{[៧][៨][៩][១០]}

កាលបរិច្ឆេទ និងអំឡុងពេល

បុណ្យរំលងចាប់ផ្ដើមនៅថ្ងៃទី១៥ ក្នុងខែនីសាន ដែលជាធម្មតាអាចជាខែមីនា ឬខែមេសា។ បុណ្យរំលងគឺជាបុណ្យមួយនៅនិទាឃរដូវ គឺនៅថ្ងៃទី១៥ ក្នុងខែនីសាន ចាប់ផ្ដើមពីយប់ដំបូងដែលមានព្រះចន្ទពេញវង់ ឬពេលខ្លះក៏ចាប់ផ្ដើមពីយប់ទី២ដែលមានព្រះចន្ទពេញវង់ដែរ។^[១១]

ដើម្បីធានាថាបុណ្យរំលងមិនចាប់ផ្ដើមមុននិទាឃរដូវ ទំនៀមទម្លាប់ក្នុងអ៊ីស្រាអែលសម័យបុរាណ គេប្រកាន់យកថ្ងៃដំបូងនៃខែនីសាននៅពេលណាដែលស្រូវបាឡេទុំសិន។^[១២] ប្រសិនបើស្រូវបាឡេមិនទាន់ទុំទេ នោះមានន័យថាមិនទាន់ជិតដល់នាទាឃរដូវទេ។^{[១៣][១៤]}

នៅអ៊ីស្រាអែល បុណ្យរំលងគឺថ្ងៃឈប់សម្រាកដែលមានរយៈពេល៧ថ្ងៃ ហើយជាបុណ្យនំប៉័ងឥតមេ។ តាំងពីថ្ងៃទី១ រហូតដល់ថ្ងៃទី៧ ជាថ្ងៃឈប់សម្រាកស្របច្បាប់ និងជាថ្ងៃឈប់សម្រាកដ៏វិសុទ្ធ មានទាំងការហូបអាហារសម្រាប់បុណ្យនេះ និងមានការអធិស្ឋានជាពិសេសផងដែរ។^{[១៥][១៦][១៧]}

រូបភាពបង្ហាញពីការ គេចចេញពីអេស៊ីព្ទ គូរក្នុងឆ្នាំ ១៩០៧។

^{[១៨][១៩] [២០][២១][២២][២៣][២៤][២៥][២៦][២៧][២៨][២៧][២៩][៣០][៣១][៣២] [៣៣][៣៤][៣៥][៣៦][៣៧][៣៨][៣៩][៤០][៣៧][៤១][៣៧][៤២][៤៣][៤៤][៤៥][៤៥][៤៥][៤៥][៤៦][៤៧][៤៨][៤៩][៣៨][៣៨][៥០][៥១][៣៨][៥២][៥៣][៣][៥៤][៥៥][៥៦][៥៧][៥៨][៥៩]}