ប្រជាជនថ្មី

ប្រជាជនថ្មី ឬ អ្នកថ្មី ឬ អ្នកផ្ញើ (មានន័យថា:ប្រជាជន១៧មេសា) គឺជាប្រជាជនកម្ពុជាស៊ីវិល ដែលត្រូវបានគ្រប់គ្រង និងកេងប្រវ័ញ្ចដោយរបបខ្មែរក្រហមនៅកម្ពុជា (ហៅជាផ្លូវការថាកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ ) ពីឆ្នាំ១៩៧៥ ដល់ឆ្នាំ១៩៧៩ ។ ជាទូទៅអ្នក​ណា​ដែល​មក​ពីតំបន់ទីក្រុង ​ត្រូវ​បាន​បង្កើត​ជា ​អ្នកថ្មី ហើយ​អ្នក​មក​ពីតំបន់ជនបទ ​ត្រូវ​បាន​គេ​ធ្វើ​ជា ​អ្នកចាស់ ឬ អ្នកមូលដ្ឋាន ។ ^[១]

មនុស្សថ្មីមិនត្រូវបានអនុញ្ញាតិឱ្យប្រើប្រាស់ទ្រព្យសម្បត្តិណាមួយឡើយ ហើយពួកគេត្រូវបានបង្ខំឱ្យធ្វើការយ៉ាងតិច ១០-១៥ម៉ោងក្នុងមួយថ្ងៃ ហើយជារឿយៗមានច្រើនទៀត។ អាហារ​របស់​ពួក​គេ​មាន​ចំនួន​តិច​ណាស់​ដែល​នាំ​ឱ្យ​មាន​ការ​អត់ឃ្លាន។ ជំងឺនេះបានរីករាលដាល ហើយនៅឆ្នាំ១៩៧៦ គេប៉ាន់ប្រមាណថា ៨០% នៃប្រជាជនកម្ពុជាមានជំងឺគ្រុនចាញ់។^[១]

បាវចនា មួយក្នុងចំណោមបាវចនារបស់ខ្មែរក្រហម សំដៅលើប្រជាជនថ្មីគឺ "រក្សាន្នកគ្មានប្រយោជន៍ខាត។ បំផ្លាញអ្នកគ្មានការខាតបង់" ។ ^[២]

សូម​មើល​ផង​ដែរ