អុក
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
អុក ( ហេព្រើ : עוֹג ; អារ៉ាប់ : عوج ; ក្រិកបុរាណ : ῍Ωγ) យោងទៅតាម ព្រះគម្ពីរភាសាហេព្រើរ និងប្រភពផ្សេងទៀត ស្តេច អាម៉ូរី នៃ បាសាន ដែលត្រូវបានសម្លាប់រួមជាមួយកងទ័ពរបស់គាត់ដោយ ម៉ូសេ និងទាហានរបស់គាត់នៅសមរភូមិ អេដ្រេ ។ នៅក្នុងអក្សរសិល្ប៍អារ៉ាប់ គាត់ត្រូវបានគេសំដៅថាជា ʿŪj ibn ʿAnāq ( عوج بن عنق "អុក កូនប្រុសរបស់ អាណាក ") អាណាកជាកូនស្រីរបស់ អ័ដាម ក្នុងប្រពៃណីឥស្លាម។

អុក ត្រូវបានណែនាំនៅក្នុង សៀវភៅជនគណនា ។ ដូចអ្នកជិតខាងរបស់គាត់ ស៊ីហុន នៃ ក្រុងហេសបូន ដែលម៉ូសេធ្លាប់បានសញ្ជ័យនៅសមរភូមិ យ៉ាហាស គាត់ជាស្តេច អាម៉ូរី ជាអ្នកគ្រប់គ្រង បាសាន ដែលមានទីក្រុងចំនួនហុកសិប និងទីក្រុងដែលគ្មានជញ្ជាំងជាច្រើន ជាមួយនឹងរាជធានីរបស់គាត់នៅ អាសថារោត (ប្រហែលជាសម័យទំនើប ប្រាប់ អាស្ថារា ដែលជាកន្លែងដែលនៅតែមាន ២០ ម៉ែត្រ ពំនូក) ។
សៀវភៅជនគណនា ជំពូកទី ២១ និង ចោទិយកថា ជំពូកទី ៣ បន្ត៖
បន្ទាប់មក យើងបែរទៅស្រុកបាសាន ជាកន្លែងដែលស្ដេចអុក និងកងទ័ពទាំងមូលវាយយើងនៅស្រុកអេដ្រេ។ ប៉ុន្តែ ព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលមកខ្ញុំថា៖ «កុំខ្លាចគាត់ឡើយ ដ្បិតយើងបានឲ្យអ្នកឈ្នះអុក និងកងទ័ពទាំងមូលរបស់គាត់ ហើយយើងនឹងប្រគល់ទឹកដីរបស់គាត់ទាំងអស់ឲ្យអ្នករាល់គ្នា ដូចអ្នកប្រព្រឹត្តចំពោះស្ដេចស៊ីហុននៃជនជាតិអាម៉ូរី ដែលគ្រប់គ្រងនៅក្រុងហេសបូន»។
ដូច្នេះ ព្រះអម្ចាស់ ជាព្រះនៃយើងបានប្រគល់ព្រះបាទអុក និងប្រជារាស្ត្ររបស់ព្រះអង្គមកអោយយើង ហើយយើងបានសម្លាប់ពួកគេទាំងអស់។ គ្មានមនុស្សម្នាក់បានរួចជីវិតឡើយ។ យើងបានច្បាំងយកក្រុងទាំងហុកសិបរបស់គាត់ គឺតំបន់អើកូបទាំងមូលក្នុងនគរបាសានរបស់គាត់។ គ្មានទីក្រុងណាមួយគេចផុតពីការដណ្តើមយករបស់យើងទេ។ ក្រុងទាំងនេះត្រូវបានពង្រឹងដោយកំពែងខ្ពស់ និងទ្វាររនាំង។ យើងក៏បានយកភូមិដែលគ្មានជញ្ជាំងជាច្រើនក្នុងពេលតែមួយ។ យើងបានបំផ្លាញរាជាណាចក្របាសានទាំងស្រុង ដូចយើងបានបំផ្លាញស្ដេចស៊ីហុននៃក្រុងហេសបូនដែរ។ យើងបានបំផ្លាញប្រជាជនទាំងអស់នៅគ្រប់ក្រុងដែលយើងដណ្តើមបាន ទាំងបុរស ស្ត្រី និងកុមារដូចគ្នា។ ប៉ុន្តែ យើងបានរក្សាហ្វូងសត្វទាំងអស់សម្រាប់ខ្លួនយើង ហើយបានប្លន់ពីគ្រប់ក្រុង។
ដូច្នេះ យើងបានយកដីរបស់ស្ដេចអាម៉ូរីទាំងពីរនៅខាងកើតទន្លេយ័រដាន់—រហូតដល់ច្រកភ្នំអើណូនទៅភ្នំហេម៉ូន។ (ភ្នំហ៊ើម៉ូនត្រូវបានគេហៅថាស៊ីយ៉ូនដោយជនជាតិស៊ីដូន ហើយជនជាតិអាម៉ូរីហៅវាថាសេនៀ។ (ស្តេចអុកនៃបាសានគឺជាអ្នករស់រានមានជីវិតចុងក្រោយនៃពួករេផាយយក្ស។ គ្រែរបស់គាត់ធ្វើពីដែក ហើយមានប្រវែងជាងដប់បីហ្វីត និងទទឹងប្រាំមួយហ្វីត។ វានៅតែអាចមើលឃើញនៅក្នុងទីក្រុងរ៉ាបាបារបស់អាំម៉ូន)។
ការបំផ្លិចបំផ្លាញរបស់អុក ដែលបានរៀបរាប់នៅក្នុងយ៉ូស្វេ ១២:៤ ត្រូវបានប្រាប់នៅក្នុងទំនុកតម្កើង ១៣៥:១១ និង ១៣៦:២០ ថាជាជ័យជំនះដ៏អស្ចារ្យមួយសម្រាប់ប្រជាជាតិអ៊ីស្រាអែល ហើយ សៀវភៅអេម៉ុស ២:៩ អាចសំដៅទៅលើអុកថាជា "ជនជាតិអាម៉ូរី" ដែលមានកំពស់ដូចជា ដើមតាត្រៅ និងកម្លាំងរបស់វាដូចដើមតាត្រៅ។ អត្ថបទចែងថាគាត់គឺជាយក្សចុងក្រោយនៃពួករេផៃ។ កម្ពស់របស់គាត់ធ្វើឲ្យគាត់ដេកលើគ្រែដែកមួយដែលមានប្រវែងប្រហែល ៩ [១]
Remove ads
អុក និងរេផែម
នៅចោទិយកថា ៣:១១ ហើយក្រោយមកក្នុងសៀវភៅជនគណនា និងយ៉ូស្វេ អុកត្រូវបានគេហៅថាជា ពួករេផែម ចុងក្រោយ។ រេផែម គឺជាពាក្យ ហេព្រើរ សម្រាប់ យក្ស ។ ចោទិយកថា ២៣:១១ ប្រកាសថា "គ្រែ" របស់គាត់ (បកប្រែនៅក្នុងអត្ថបទខ្លះថា "sarcophagus") នៃដែកគឺ "ប្រាំបួន ហត្ថ និងទទឹងបួនហត្ថ" ដែលមានទំហំ ១.៨ម៉ែត្រ តាមខ្នាតស្តង់ដាររបស់បុរស។ វាបន្តថានៅក្រុង រ៉ាបា នៃ ជនជាតិអាំម៉ូន ក្បាលគ្រែដ៏ធំរបស់គាត់នៅតែអាចមើលឃើញថាជារឿងថ្មីនៅពេលដែលនិទានកថាត្រូវបានសរសេរ។ ប្រសិនបើគ្រែរបស់ស្តេចយក្សត្រូវបានសាងសង់តាមសមាមាត្រនឹងទំហំរបស់គាត់ដូចជាគ្រែភាគច្រើន គាត់ប្រហែលជាមានចន្លោះពី ៤.០ ម៉ែត្រ ក្នុងកម្ពស់។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយក្រោយមក ប្រពៃណីរបស់ Rabbinic មានវាថាប្រវែងនៃគ្រែរបស់គាត់ត្រូវបានវាស់ជាមួយនឹងហត្ថរបស់អុកខ្លួនឯង។
Remove ads
អុក នៅក្នុងសិលាចារឹកដែលមិនមែនជាព្រះគម្ពីរ
នៅឆ្នាំ ១៩៧៤ Wolfgang Röllig បានបោះពុម្ពសិលាចារឹក Phoenician ពី Byblos (Byblos 13) ដែលគាត់បានប្រកែកថាវាមានឯកសារយោងទៅអាទិទេពមួយដែលមានឈ្មោះថា "អុក" ។ យោងទៅតាម Röllig វាលេចឡើងនៅក្នុងសិលាចារឹកពិធីបុណ្យសព ៧ ជួរដែលខូចដែល Röllig មានអាយុកាលប្រហែល ៥០០ មុនគ.ស ហើយហាក់ដូចជានិយាយថាប្រសិនបើនរណាម្នាក់រំខានដល់ឆ្អឹងរបស់អ្នកកាន់កាប់ "អុកដ៏ខ្លាំងពូកែនឹងសងសឹកខ្ញុំ" ។ Frank Moore Cross បានជំទាស់នឹងការបកស្រាយរបស់ Röllig ដោយស្នើថា បន្ទាត់នៃសិលាចារឹកនៅក្នុងសំណួរនោះ អានជំនួសវិញថា "my decrepit/mouldering bones"។ [២]
ការតភ្ជាប់ដែលអាចកើតមានជាមួយស្តេចអុក និងស្តេចរេផៃអ៊ីមនៃបាសានក៏អាចត្រូវបានធ្វើឡើងជាមួយនឹងអត្ថបទ Ugaritic ជនជាតិកាណានដែលមានវ័យចំណាស់ KTU 1.108 ពីសតវត្សទី ១៣ មុនគ.ស ដែលប្រើពាក្យ "ស្តេច" ក្នុងការភ្ជាប់ជាមួយឫស /rp/ ឬ "Rapah" (The Rephaim នៃព្រះគម្ពីរ) និងឈ្មោះទីតាំងភូមិសាស្រ្តដែលប្រហែលជាត្រូវគ្នានឹងទីក្រុង Ashro និង Edro ។ តើស្តេចអុកមួយណាត្រូវបាននិយាយយ៉ាងច្បាស់ថាបានគ្រប់គ្រងពី (ចោទិយកថា ១:៤; យ៉ូស្វេ ៩:១០; ១២:៤; ១៣:១២, ៣១)។ ថេប្លេតដីឥដ្ឋពី Ugarit KTU 1.108 [៣] អានទាំងស្រុងថា "May Rapiu ស្តេចនៃភាពអស់កល្បជានិច្ច សូមផឹក [w]ine បាទ សូមទ្រង់ផឹក ជាព្រះដ៏មានអំណាច និងដ៏ថ្លៃថ្នូ ជាព្រះដែលបានសោយរាជ្យនៅ Ashtarat ជាព្រះដែលគ្រប់គ្រងនៅ Edrei ដែលបុរសច្រៀងភ្លេងយ៉ាងពិរោះរណ្តំ និងច្រៀងដោយកិត្តិយស។ ភ្លុកដំរីក្នុងចំណោមគូកនដ៏ល្អរបស់ កូថារ ហើយសូម អានាត ភោជនាហារ ជាម្ចាស់ក្សត្រិយ៍ ម្ចាស់ក្សត្រិយ៍ ម្ចាស់លើមេឃ ម្ចាស់ផែនដី។ អត្ថិភាព និងអត្តសញ្ញាណពិតរបស់អុកត្រូវបានជំទាស់។ [២] យោងទៅតាម Matthew McAffee ការចងចាំជាប្រវត្តិសាស្ត្រនៃទេវកថា Ugaritic បង្ហាញថាព្រះគម្ពីរភាសាហេព្រើរប្រហែលជាបានរក្សាប្រពៃណីបុរាណពិតប្រាកដនៃស្តេច Amorite Og ដែលចាប់ផ្តើមពីសហវត្សទី ២ មុនគ.ស។ [២] គាត់ក៏ប្រកែកថាការពិពណ៌នារបស់អុកថាជារេផែមហាក់ដូចជាឆ្លុះបញ្ចាំងពីទ្រឹស្ដីអាម៉ូរីចាស់ដែលបានផ្តល់ឋានៈបែបនេះដល់ស្តេចដែលបានស្លាប់របស់ពួកគេ។ [២]
Remove ads
នៅក្នុង តាលមុដ
នៅក្នុងសាសនាអ៊ីស្លាម
Uj ibn Anaq ('Ûj ibn 'Anâq) គឺជា យក្ស នៅក្នុង ទេវកថាអ៊ីស្លាម ។ Uj មិនត្រូវបានលើកឡើងក្នុង គម្ពីរ គួរអាន ឬ Canonical hadiths ទេ។ ដើមកំណើតនៃតួអក្សរនេះស្ថិតនៅក្នុង រឿងព្រេងនិទានរបស់សាសន៍យូដា និង គម្ពីរសញ្ញាចាស់ ឧទាហរណ៍ ស្តេចអុក។ [ ត្រូវការដកស្រង់ ] គាត់យក matronymic របស់គាត់ពីម្តាយរបស់គាត់ ʿAnāq [៤] ដែលបង្កើតគាត់បន្ទាប់ពីរឿងមិនពិត។
វគ្គដ៏ល្បីល្បាញ និងត្រូវបានលាបពណ៌ជាច្រើនរួមមានការប្រយុទ្ធរបស់គាត់ជាមួយព្យាការី ម៉ូសេ (សូមមើល Musa va 'Uj ) និងការនេសាទត្រីបាឡែនរបស់គាត់ ខណៈពេលដែលគាត់ឈរប្រហែលជង្គង់ក្នុងមហាសមុទ្រ។
Remove ads
ឯកសារយោង
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads
