ម្រះព្រៅ

1. ( ន. ) ឈ្មោះ​ឈើ​តូច​មួយ​ប្រភេទ​ពួក​ជីរ ស្លឹក​និង​ផ្កា​មាន​ក្លិន​ហាង​ប្រហើរ ប្រើ​ជា​គ្រឿង​បង់​សម្ល​ម្ជូរ​បែប​ខ្លះ (ហៅ​ថា ម្រះ​ព្រៅ​តូច ឬ ម្រះ​ព្រៅ​សម្ល ក៏​បាន) ។ basilic des moines, ocimum tenuiflorum/ocimum sanctum តិណជាតិមួយប្រភេទដុះនៅតំបន់ក្ដៅ ដើមនិងស្លឹកតូចមានរោមឆ្មារៗ។ ស្លឹកមានក្លិនហាងប្រហើរឆួល ប្រើជាបន្លែ គ្រឿងទេស និងជាឱសថ។
2. ឈ្មោះ​ឈើ​ធំ​មួយ​ប្រភេទ​មាន​ខ្លឹម​តែ​សាច់​ស្ពោត​ៗ ក្លិន​ស្រដៀង​នឹង​ព្រះ​ព្រៅ​តូច, គេ​ច្រើន​ប្រើ​ធ្វើ​ប្រអប់​ឬ​ហឹប (ហៅ​ថា ម្រះ​ព្រៅ​ធំ ឬ ម្រះ​ព្រៅ​ភ្នំ ក៏​បាន) ។
3. ភូមិនៃឃុំជ្រៃ
4. ភូមិនៃឃុំត្រពាំងស្ដៅ
5. ភូមិនៃឃុំចំបក់
6. ភូមិនៃឃុំត្រពាំងក្រសាំង