ಇಂಗಾಲೀಯ ರಸಾಯನಶಾಸ್ತ್ರ
From Wikipedia, the free encyclopedia
ಇಂಗಾಲೀಯ ರಸಾಯನಶಾಸ್ತ್ರವು ಹೈಡ್ರೋಕಾರ್ಬನ್ಗಳು ಮತ್ತು ಅವುಗಳ ರೂಪಾಂತರಗಳ ರಚನೆ, ಲಕ್ಷಣಗಳು, ಸಂಯೋಜನೆ, ಕ್ರಿಯೆ ಹಾಗೂ ಸಿದ್ಧತೆ (ಸಂಯೋಗ ಅಥವಾ ಇತರ ರೀತಿಯಾಗಿ) ಮುಂತಾದುವುಗಳ ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಅಧ್ಯಯನವನ್ನೊಳಗೊಂಡ ರಸಾಯನಶಾಸ್ತ್ರದೊಳಗಿನ ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಶಾಖೆ. ಇಂಗಾಲ ಮತ್ತು ಇಂಗಾಲ ಸಂಯುಕ್ತಗಳ ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾಡುವ ವಿಭಾಗ. ಈ ಸಂಯುಕ್ತಗಳು ಜಲಜನಕ, ಸಾರಜನಕ, ಆಮ್ಲಜನಕ, ಹಾಲೋಜನ್ಗಳು ಹಾಗೂ ರಂಜಕ, ಸಿಲಿಕಾನ್ ಮತ್ತು ಗಂಧಕಗಳೂ ಸೇರಿದಂತೆ ಯಾವುದೇ ಸಂಖ್ಯೆಯ ಇತರ ಅಂಶಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರಬಹುದು.[1][2][3] ಇಂಗಾಲೀಯ/ಜೈವಿಕ/ಸಾವಯವ ಸಂಯುಕ್ತಗಳು ವೈವಿಧ್ಯಮಯ ರಚನೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದು, ಇಂಗಾಲೀಯ/ಜೈವಿಕ/ಸಾವಯವ ಸಂಯುಕ್ತಗಳಿಂದ ಪಡೆಯಬಹುದಾದ ಅನುಕೂಲಗಳ ವ್ಯಾಪ್ತಿ ಅಗಾಧ. ಅನೇಕ ಉತ್ಪನ್ನಗಳು ಮೂಲಾಧಾರ ಅಥವಾ ಪ್ರಮುಖ ಅಂಶಗಳಾಗಿರುವುದಲ್ಲದೇ (ಹೆಸರಿಸಬಹುದಾದ ಕೆಲವೆಂದರೆ ಬಣ್ಣಗಳು, ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್, ಆಹಾರ, ಸ್ಫೋಟಕಗಳು, ಔಷಧಸಾಮಗ್ರಿಗಳು, ಪೆಟ್ರೋಲಿಯಂ ರಾಸಾಯನಿಕಗಳು) ಕೆಲ ಅಪವಾದಗಳನ್ನು ಬಿಟ್ಟರೆ ಬಹುತೇಕ ಭೂಮಿಯ ಎಲ್ಲಾ ಜೀವ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಗಳಿಗೆ ಮೂಲಾಧಾರವಾಗಿವೆ. ಇಂಗಾಲೀಯ ರಸಾಯನಶಾಸ್ತ್ರವು ಕೂಡಾ, ವಿಜ್ಞಾನದ ಇತರ ಶಾಖೆಗಳಂತೆಯೇ ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ನಾವೀನ್ಯತೆಯ ಅಲೆಗಳೊಂದಿಗೆ ವಿಕಾಸಗೊಂಡಿದೆ. ಈ ನಾವೀನ್ಯತೆಗಳಿಗೆ ಪ್ರಾಯೋಗಿಕ ಪರಿಗಣನೆಗಳು ಹಾಗೂ ಸೈದ್ಧಾಂತಿಕ ನಾವೀನ್ಯತೆಗಳು ಪ್ರಚೋದನೆ ನೀಡಿವೆ. ಆದಾಗ್ಯೂ ಈ ಕ್ಷೇತ್ರವು ಪಾಲಿಮರ್ ವಿಜ್ಞಾನ, ಔಷಧೀಯ ರಸಾಯನಶಾಸ್ತ್ರ, ಹಾಗೂ ಕೃಷಿರಾಸಾಯನಿಕಗಳ ಉದ್ಯಮಗಳಲ್ಲಿನ ಬೃಹತ್ ಅನ್ವಯಗಳಿಂದಾಗಿ ಆರ್ಥಿಕ ಬಲವನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ.