From Wikipedia, the free encyclopedia
ಬೋಯಿಂಗ್ 777 ಎಂಬುದು ಒಂದು ದೀರ್ಘ-ಶ್ರೇಣಿಯ, ವಿಶಾಲ-ದೇಹದ ಜೋಡಿ-ಎಂಜಿನ್ ಉಳ್ಳ ಜೆಟ್ ಪ್ರಯಾಣ ವಿಮಾನವಾಗಿದ್ದು, ಬೋಯಿಂಗ್ ಕಮರ್ಷಿಯಲ್ ಏರ್ಪ್ಲೇನ್ಸ್ ವತಿಯಿಂದ ಅದು ತಯಾರಿಸಲ್ಪಡುತ್ತದೆ. ಇದು ಪ್ರಪಂಚದ ಅತಿದೊಡ್ಡ ಅವಳಿ ಜೆಟ್ ವಿಮಾನವಾಗಿದೆ ಮತ್ತು "ಟ್ರಿಪಲ್ ಸೆವೆನ್" ಎಂಬುದಾಗಿ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಉಲ್ಲೇಖಿಸಲ್ಪಡುತ್ತದೆ.[1][2] 300ಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚಿನ ಪ್ರಯಾಣಿಕರಿಗಾಗಿ ಈ ವಿಮಾನವು ಆಸನ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ ಮತ್ತು ಮಾದರಿಯನ್ನು ಅವಲಂಬಿಸಿ 5,235 to 9,380 nautical miles (9,695 to 17,372 km)ವರೆಗಿನ ಒಂದು ವ್ಯಾಪ್ತಿಯನ್ನು ಇದು ಹೊಂದಿದೆ. ಬೇರಾವುದೇ ವಿಮಾನಗಳನ್ನು ಪರಿಗಣಿಸಿ ಹೋಲಿಸಿದಾಗ, ಇದರಲ್ಲಿ ಅತಿದೊಡ್ಡ ವ್ಯಾಸದ ಪಂಖದಜೆಟ್ ಎಂಜಿನ್ಗಳಿವೆ. ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ, ಮುಖ್ಯವಾದ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಇಳಿಗೇರಿನ ಮೇಲೆ ಆರು ಚಕ್ರಗಳಿರುವುದು, ಒಂದು ವೃತ್ತಾಕಾರದ ವಿಮಾನದ ಚೌಕಟ್ಟಿನ ಅಡ್ಡ-ಛೇದನ, ಮತ್ತು ಬ್ಲೇಡ್-ಆಕಾರದ ಹಿಂಭಾಗದ ಬಾಲಂಗೋಚಿ ಇವೇ ಮೊದಲಾದವು ಇದರ ವೈಶಿಷ್ಟ್ಯಪೂರ್ಣ ಲಕ್ಷಣಗಳಲ್ಲಿ ಸೇರಿವೆ.[3] ಎಂಟು ಪ್ರಮುಖ ವಿಮಾನಯಾನ ಸಂಸ್ಥೆಗಳೊಂದಿಗೆ ನಡೆಸಲಾದ ಸಮಾಲೋಚನೆಯ ಅನುಸಾರ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸಲಾದ 777 ವಿಮಾನವು, ವಿಶಾಲ-ದೇಹದ ಹಳೆಯದಾದ ಪ್ರಯಾಣದ ವಿಮಾನಗಳನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸಲೆಂದು ಮತ್ತು 767 ಹಾಗೂ 747 ನಡುವಿನ ಸಾಮರ್ಥ್ಯದ ವ್ಯತ್ಯಾಸವನ್ನು ತುಂಬಲೆಂದು ವಿನ್ಯಾಸಗೊಳಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿತು. ವಿದ್ಯುನ್ಮಾನ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಿಂದ ನಿಯಂತ್ರಿಸಲ್ಪಡುವ ಬೋಯಿಂಗ್ ಸಂಸ್ಥೆಯ ಮೊದಲ ಪ್ರಯಾಣದ ವಿಮಾನವಾಗಿರುವ ಇದು, ಕಂಪ್ಯೂಟರ್ ಮಧ್ಯಸ್ಥಿಕೆಯ ನಿಯಂತ್ರಣಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ; ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ, ಸಮಗ್ರವಾಗಿ ಕಂಪ್ಯೂಟರ್ನಿಂದ ವಿನ್ಯಾಸಗೊಳಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ಮೊದಲ ವಾಣಿಜ್ಯ ವಿಮಾನವೂ ಆಗಿದೆ.
ಎರಡು ವಿಮಾನದ ಚೌಕಟ್ಟಿನ ಉದ್ದಗಳಲ್ಲಿ 777 ವಿಮಾನವನ್ನು ತಯಾರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಮೂಲ 777-200 ಮಾದರಿಯು 1995ರಲ್ಲಿ ಮೊದಲಿಗೆ ತನ್ನನ್ನು ಸೇವೆಯಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿಸಿಕೊಂಡಿತು; ಇದನ್ನು ಅನುಸರಿಸಿಕೊಂಡು 1997ರಲ್ಲಿ ವಿಸ್ತರಿತ ಶ್ರೇಣಿಯ 777-200ER ಮಾದರಿಯು ಬಂದಿತು. 33.3 ft (10.1 m)ನಷ್ಟು ಉದ್ದದ ಹಿಗ್ಗಿಸಲ್ಪಟ್ಟ 777-300 ಮಾದರಿಯು 1998ರಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಸೇವೆಯನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿತು. ಉದ್ದದ-ಶ್ರೇಣಿಯ 777-300ER ಮತ್ತು 777-200LR ರೂಪಾಂತರಗಳು ಅನುಕ್ರಮವಾಗಿ 2004 ಮತ್ತು 2006ರಲ್ಲಿ ಸೇವೆಗೆ ತೊಡಗಿಸಿಕೊಂಡರೆ, 777F ಎಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಡುವ ಸರಕು ವಿಮಾನದ ಒಂದು ಆವೃತ್ತಿಯು 2008ರಲ್ಲಿ ಸಂಚಾರ ವಲಯವನ್ನು ಪ್ರವೇಶಿಸಿತು.
ಉದ್ದದ-ಶ್ರೇಣಿಯ ಆವೃತ್ತಿಗಳು ಹಾಗೂ ಸರಕು ವಿಮಾನದ ಆವೃತ್ತಿಗಳೆರಡೂ ಜನರಲ್ ಎಲೆಕ್ಟ್ರಿಕ್ GE90 ಎಂಜಿನ್ಗಳನ್ನು ಹಾಗೂ ವಿಸ್ತರಿತ ಮತ್ತು ಚಾಚಿಕೊಂಡಿರುವ ರೆಕ್ಕೆಯ ಹೊರತುದಿಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿವೆ. ಇತರ ಮಾದರಿಗಳು GE90, ಪ್ರಾಟ್ & ವಿಟ್ನೆ PW4000, ಅಥವಾ ರೋಲ್ಸ್-ರಾಯ್ಸ್ ಟ್ರೆಂಟ್ 800 ಎಂಜಿನ್ಗಳೊಂದಿಗೆ ಸಜ್ಜುಗೊಂಡಿವೆ. 777-200LR ಮಾದರಿಯು ಪ್ರಪಂಚದ ಅತಿ ಉದ್ದದ-ಶ್ರೇಣಿಯ ಪ್ರಯಾಣದ ವಿಮಾನ ಎನಿಸಿಕೊಂಡಿದೆ. ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ, ಪ್ರಪಂಚದಾದ್ಯಂತ ಅರ್ಧದೂರಕ್ಕಿಂತಲೂ ಹೆಚ್ಚಿನ ವ್ಯಾಪ್ತಿಯವರೆಗೆ ಹಾರಬಲ್ಲ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವನ್ನು ಪ್ರಮಾಣೀಕರಿಸುವುದರೊಂದಿಗೆ, ಇಂಧನ ಮರುಪೂರಣವನ್ನು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳದ ವಾಣಿಜ್ಯ ವಿಮಾನವೊಂದರಿಂದ[4][5] ಆದ ಅತಿ ಉದ್ದದ ಅಂತರದ ಹಾರಾಟಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದಂತೆಯೂ ಇದು ದಾಖಲೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ.
ಯುನೈಟೆಡ್ ಏರ್ಲೈನ್ಸ್ ಸಂಸ್ಥೆಯು 1995ರಲ್ಲಿ 777 ವಿಮಾನವನ್ನು ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ವಾಣಿಜ್ಯ ವಿಮಾನಯಾನ ಸೇವೆಯಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿಸಿತು. 2010ರ ಜುಲೈ ವೇಳೆಗೆ ಇದ್ದಂತೆ, ಎಲ್ಲಾ ರೂಪಾಂತರಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿರುವ 1,143 ವಿಮಾನಗಳಿಗಾಗಿ 59 ಗ್ರಾಹಕರು ಬೇಡಿಕೆಗಳನ್ನು ಸಲ್ಲಿಸಿದ್ದು, ಅವುಗಳ ಪೈಕಿ 881 ವಿಮಾನಗಳು ವಿತರಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿವೆ.[6] 777-200ER ಮಾದರಿಯು ವಿಶ್ವಾದ್ಯಂತ ಬಳಸಲ್ಪಡುತ್ತಿರುವ ಅತ್ಯಂತ ಸಾಮಾನ್ಯ ರೂಪಾಂತರವಾಗಿದ್ದು ಈ ಪೈಕಿಯ 415 ವಿಮಾನಗಳು ವಿತರಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿವೆ. 86 ವಿಮಾನಗಳನ್ನು[7] ಒಳಗೊಳ್ಳುವುದರೊಂದಿಗೆ ಎಮಿರೇಟ್ಸ್ ಸಂಸ್ಥೆಯು ಅತಿದೊಡ್ಡ 777 ಶ್ರೇಣಿಯನ್ನು ನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತಿದೆ. As of October 2009[update][[ವರ್ಗ:Articles containing potentially dated statements from ಪದವಿನ್ಯಾಸ ದೋಷ: ಗುರುತಿಸಲಾಗದ ವಿರಾಮ ಚಿಹ್ನೆ"೨".]] ಸದರಿ ಪ್ರಯಾಣದ ವಿಮಾನವು ಒಡಲಿನ-ನಷ್ಟಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾದ ಅಪಘಾತವೊಂದಕ್ಕೆ ಈಡಾದರೂ ಸಹ, ಯಾವುದೇ ಪ್ರಯಾಣಿಕರ ಅಪಮೃತ್ಯುವೂ ಸಂಭವಿಸಿಲ್ಲ; ಟ್ರೆಂಟ್ 800 ಎಂಜಿನ್ನ ಇಂಧನದ ಅಂಗಭಾಗವು ಇದಕ್ಕೆ ಕಾರಣ ಎಂದು ಹೇಳಲಾಗಿದೆ.
2000ದ ದಶಕದಾದ್ಯಂತ 777 ವಿಮಾನಗಳು ಅದರ ತಯಾರಕರ ಅತ್ಯುತ್ತಮ-ಮಾರಾಟದ ಮಾದರಿಗಳಾಗಿ ಹೊರಹೊಮ್ಮಿವೆ. ಏರುತ್ತಿರುವ ಇಂಧನ ವೆಚ್ಚಗಳ ಕಾರಣದಿಂದಾಗಿ, ವಿಮಾನಯಾನ ಸಂಸ್ಥೆಗಳು ವಿಶಾಲ-ದೇಹದ ಇತರ ಜೆಟ್ ವಿಮಾನಗಳಿಗೆ ಪರ್ಯಾಯವಾಗಿ ಈ ಬಗೆಯ ವಿಮಾನವನ್ನು ಒಂದು ತುಲನಾತ್ಮಕವಾಗಿ ಇಂಧನ-ಪರಿಣಾಮಕಾರಿಯಾಗಿರುವ ಮಾದರಿಯಾಗಿ ತಮ್ಮ ತೆಕ್ಕೆಯಲ್ಲಿರಿಸಿಕೊಂಡಿವೆ ಮತ್ತು ದೀರ್ಘ-ಪ್ರಯಾಣದೂರದ, ಸಾಗರಾಂತರ ಸಂಚಾರದ ಮಾರ್ಗಗಳಲ್ಲಿ ಇವುಗಳನ್ನು ಅಧಿಕ ಸಂಖ್ಯೆಯಲ್ಲಿ ಬಳಸಿವೆ. ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯ ನೇರ ಪ್ರತಿಸ್ಪರ್ಧಿಗಳಲ್ಲಿ ಏರ್ಬಸ್ A330-300 ಮತ್ತು A340 ಮಾದರಿಗಳು ಸೇರಿದ್ದು, ಮುಂಬರಲಿರುವ A350 XWB ಮತ್ತು ಬೋಯಿಂಗ್ 787 ಕಾರ್ಯಸೂಚಿಗಳು ಪ್ರಸಕ್ತವಾಗಿ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಯ ಹಂತದಲ್ಲಿವೆ.
1970ರ ದಶಕದ ಆರಂಭದಲ್ಲಿ, ಬೋಯಿಂಗ್ 747, ಮೆಕ್ಡೊನ್ನೆಲ್ ಡೌಗ್ಲಸ್ DC-10, ಮತ್ತು ಲಾಕ್ಹೀಡ್ L-1011 ಟ್ರೈಸ್ಟಾರ್ ಮಾದರಿಗಳು, ಸೇವೆಗೆ ಪ್ರವೇಶಿಸುವಲ್ಲಿನ ವಿಶಾಲ-ದೇಹದ ಪ್ರಯಾಣದ ವಿಮಾನಗಳ ಪೈಕಿ ಮೊದಲ ಪೀಳಿಗೆಯ ವಿಮಾನಗಳು ಎನಿಸಿಕೊಂಡವು.[8] 1978ರಲ್ಲಿ, ಮೂರು ಹೊಸ ಮಾದರಿಗಳನ್ನು ಬೋಯಿಂಗ್ ಕಂಪನಿಯು ಅನಾವರಣಗೊಳಿಸಿತು: ಮಾನನೀಯ 727 ಮಾದರಿಯನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸಲೆಂದು ಪರಿಚಯಿಸಲಾದ ಜೋಡಿ-ಎಂಜಿನ್ ಉಳ್ಳ 757 ಮಾದರಿ, ಏರ್ಬಸ್ A300 ಮಾದರಿಗೆ ಸವಾಲೆಸೆಯಲೆಂದು ಪರಿಚಯಿಸಲಾದ ಜೋಡಿ-ಎಂಜಿನ್ ಉಳ್ಳ 767 ಮಾದರಿ, ಹಾಗೂ DC-10 ಮತ್ತು L-1011 ಮಾದರಿಗಳೊಂದಿಗೆ ಪೈಪೋಟಿ ನೀಡಲು ಪರಿಚಯಿಸಲಾದ ಒಂದು ಮೂರು ಜೆಟ್ ಉಳ್ಳ 777 ಪರಿಕಲ್ಪನೆಗಳು ಇದರಲ್ಲಿ ಸೇರಿದ್ದವು.[9][10] ಮಧ್ಯಮ-ಗಾತ್ರದ 757 ಮತ್ತು 767 ಮಾದರಿಗಳು ಬಿಡುಗಡೆಯಾಗಿ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿ ಯಶಸ್ಸು ಪಡೆದವು; 1980ರ ದಶಕದಲ್ಲಿ ಬಂದ ಸಾಗರಾಂತರ ಸಂಚಾರದ ಅವಳಿ ಜೆಟ್ ಕಾರ್ಯಾಚರಣೆಗಳನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸುವ, ವಿಸ್ತರಿತ-ಶ್ರೇಣಿಯ ಜೋಡಿ-ಎಂಜಿನ್ ಉಳ್ಳ ಕಾರ್ಯಕಾರಿ ಕಾರ್ಯಕ್ಷಮತೆ ಮಾನದಂಡಗಳ (ಎಕ್ಸ್ಟೆಂಡೆಡ್-ರೇಂಜ್ ಟದವಿನ್-ಎಂಜಿನ್ ಆಪರೇಷನಲ್ ಫರ್ಫಾರ್ಮೆನ್ಸ್ ಸ್ಟಾಂಡರ್ಡ್ಸ್-ETOPS) ಕಟ್ಟುಪಾಡುಗಳು ಇದಕ್ಕೆ ಭಾಗಶಃ ಕಾರಣವಾಗಿದ್ದವು.[11] ತುರ್ತುಸ್ಥಿತಿಯ ಅನ್ಯಾಪಕರ್ಷಕ ವಿಮಾನ ನಿಲ್ದಾಣಗಳಿಂದ ಮೂರು ಗಂಟೆಗಳ ಅಂತರದವರೆಗೆ ಸಾಗರದ ದಾಟುವಿಕೆಗಳನ್ನು ಕೈಗೊಳ್ಳಲು, ಈ ಕಟ್ಟುಪಾಡುಗಳು ಜೋಡಿ-ಎಂಜಿನ್ ಉಳ್ಳ ಪ್ರಯಾಣದ ವಿಮಾನಗಳಿಗೆ ಅವಕಾಶ ಕಲ್ಪಿಸಿದವು.[12] ETOPS ನಿಯಮಗಳ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ, ದೊಡ್ಡದಾದ ಪ್ರಯಾಣದ ವಿಮಾನಗಳ ಸಾಮರ್ಥ್ಯದ ಅಗತ್ಯವಿಲ್ಲದ ದೀರ್ಘ-ಅಂತರದ ಸಾಗರೋತ್ತರ ಮಾರ್ಗಗಳಲ್ಲಿ ವಿಮಾನಯಾನ ಸಂಸ್ಥೆಗಳು 767 ವಿಮಾನಗಳ ನಿರ್ವಹಣೆಯನ್ನು ಶುರುಮಾಡಿದವು.[11] 757 ಮತ್ತು 767 ರೂಪಾಂತರಗಳಿಗೆ ಅನುಕೂಲಕರ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಇದೆ ಎಂಬ ಅಂಶವನ್ನು ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯ ಅಧ್ಯಯನಗಳು ಹೊರಗೆಡಹಿದುದನ್ನು ಅನುಸರಿಸಿ, ಮೂರು ಜೆಟ್ನ 777 ವಿಮಾನಗಳನ್ನು ನಂತರ ಕೈಬಿಡಲಾಯಿತು.[13] ಹೀಗಾಗಿ ಬೋಯಿಂಗ್ ಕಂಪನಿಯು ತನ್ನ ಉತ್ಪನ್ನ ಶ್ರೇಣಿಯಲ್ಲಿನ ಗಾತ್ರ ಮತ್ತು ಶ್ರೇಣಿಯ ಅಂತರವು 767-300ER ಮತ್ತು 747-400 ನಡುವಣ ಇರುವಂತೆ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಾಗಿ ಬಂತು.[14]
1980ರ ದಶಕದ ಅಂತ್ಯದ ವೇಳೆಗೆ, DC-10 ಮತ್ತು L-1011 ಮಾದರಿಗಳು ನಿವೃತ್ತಿಯನ್ನು ಸಮೀಪಿಸುತ್ತಿದ್ದುದರಿಂದ, ಬದಲಾವಣೆಯನ್ನೊಳಗೊಂಡ ವಿನ್ಯಾಸಗಳನ್ನು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸಲು ತಯಾರಕರಿಗೆ ಪ್ರಚೋದನೆ ಸಿಕ್ಕಿದಂತಾಯಿತು.[15] DC-10[15] ಮಾದರಿಯ ಒಂದು ಹಿಗ್ಗಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ಮತ್ತು ಉನ್ನತೀಕರಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ಆವೃತ್ತಿಯಾದ MD-11 ಮಾದರಿಯ ಕುರಿತ ಕಾರ್ಯದಲ್ಲಿ ಮೆಕ್ಡೊನ್ನೆಲ್ ಡೌಗ್ಲಸ್ ತನ್ನನ್ನು ತೊಡಗಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದರೆ, A330 ಮತ್ತು A340 ಮಾದರಿಗಳನ್ನು ಏರ್ಬಸ್ ಕಂಪನಿಯು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸುತ್ತಿತ್ತು.[15] 1986ರಲ್ಲಿ, 767-X[16] ಎಂಬುದಾಗಿ ತಾತ್ಕಾಲಿಕವಾಗಿ ಹೆಸರಿಸಲಾಗಿದ್ದ, ಒಂದು ವಿಶಾಲವಾದ 767 ಮಾದರಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದಂತಿದ್ದ ಪ್ರಸ್ತಾವನೆಗಳನ್ನು ಬೋಯಿಂಗ್ ಅನಾವರಣಗೊಳಿಸಿತು; DC-10[12] ನಂಥ ಅಗಲವಾದ-ಶರೀರಗಳ ಮೊದಲ ಪೀಳಿಗೆಯ ಮಾದರಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಬದಲಾಯಿಸುವಿಕೆಯ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯ ಕಡೆಗೆ ಗುರಿಯಿರಿಸಲು, ಹಾಗೂ ಕಂಪನಿಯ ಉತ್ಪನ್ನಶ್ರೇಣಿಯಲ್ಲಿ ಚಾಲ್ತಿಯಲ್ಲಿರುವ 767 ಮತ್ತು 747 ಮಾದರಿಗಳಿಗೆ ಪೂರಕವಾಗಿರಲು ಈ ಕ್ರಮವನ್ನು ಬೋಯಿಂಗ್ ಕೈಗೊಂಡಿತು.[17] ಕಿರುರೆಕ್ಕೆಗಳೊಂದಿಗೆ ಅಸ್ತಿತ್ವದಲ್ಲಿರುವ 767[16] ಮಾದರಿಗಿಂತ ಉದ್ದವಾಗಿರುವ ಒಂದು ವಿಮಾನದ ಚೌಕಟ್ಟು ಮತ್ತು ದೊಡ್ಡದಾದ ರೆಕ್ಕೆಗಳನ್ನು ಆರಂಭಿಕ ಪ್ರಸ್ತಾವನೆಯು ಒಳಗೊಂಡಿತ್ತು.[18] ನಂತರದ ಯೋಜನೆಗಳು ವಿಮಾನದ ಚೌಕಟ್ಟಿನ ಅಡ್ಡ-ಛೇದನವನ್ನು ವಿಸ್ತರಿಸಿದವಾದರೂ, ಚಾಲ್ತಿಯಲ್ಲಿರುವ 767ರ ವಿಮಾನ ದಕ್ಕೆ, ಮೂತಿ, ಮತ್ತು ಇತರ ಭಾಗಗಳನ್ನು ಉಳಿಸಿಕೊಂಡವು.[16]
767-X ಪ್ರಸ್ತಾವನೆಗಳು ವಿಮಾನಗಳ ಗ್ರಾಹಕರ ಮೇಲೆ ಪ್ರಭಾವವನ್ನು ಬೀರಲಿಲ್ಲ; ಅದರ ಬದಲಿಗೆ ಅವರು, ಇನ್ನೂ ಅಗಲವಾಗಿರುವ ಒಂದು ವಿಮಾನದ ಚೌಕಟ್ಟಿನ ಅಡ್ಡ-ಛೇದನ, ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಹೊಂದಿಕೊಳ್ಳುವ ಒಳಾಂಗಣ ವಿನ್ಯಾಸಗಳು, ಖಂಡಾಂತರ-ಶ್ರೇಣಿ ಸಾಮರ್ಥ್ಯಕ್ಕೆ ಮಾಡಲಾದ ಮಿತಿ ಹಾಗೂ 767 ವಿಮಾನದ ಬೇರಾವುದೇ ವಿಸ್ತರಣೆಗಿಂತ ಕಡಿಮೆಯಿರುವ ಒಂದು ನಿರ್ವಹಣಾ ವೆಚ್ಚವನ್ನು ಬಯಸಿದರು.[12] ದೊಡ್ಡದಾದ ವಿಮಾನಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ವಿಮಾನಯಾನದ ಯೋಜಕರ ಅವಶ್ಯಕತೆಗಳು ಹೆಚ್ಚಿನ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಸ್ವರೂಪವನ್ನು ಪಡೆಯಿತು; ಇದು ವಿಮಾನ ತಯಾರಕರ ನಡುವಿನ ಸ್ಪರ್ಧೆಗೆ ಮತ್ತಷ್ಟು ಬಲವನ್ನು ತುಂಬಿತು.[15] ಕೇವಲ ಒಂದು ಹೊಸ ವಿನ್ಯಾಸ ಮಾತ್ರವೇ ಈ ಎಲ್ಲಾ ಅಗತ್ಯಗಳಿಗೂ ಉತ್ತರವನ್ನು ನೀಡಬಲ್ಲದು ಎಂಬುದನ್ನು 1988ರ ವೇಳೆಗೆ ಬೋಯಿಂಗ್ ಕಂಪನಿಯು ಅರಿತುಕೊಂಡಿತು; ಇದು 777 ಅವಳಿ ಜೆಟ್ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಹೊರಹೊಮ್ಮಿತು.[19] ಹಿಂದೆ ಕಂಡುಕೊಂಡಿದ್ದ ವಿನ್ಯಾಸದ ಯಶಸ್ಸುಗಳು, ಮುನ್ನಂದಾಜಿಸಿದ ಎಂಜಿನ್ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಗಳು, ಹಾಗೂ ತಗ್ಗಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ವೆಚ್ಚ ಪ್ರಯೋಜನಗಳನ್ನು ಗಮನದಲ್ಲಿಟ್ಟುಕೊಂಡು, ಜೋಡಿ-ಎಂಜಿನ್ ಉಳ್ಳ ವಿನ್ಯಾಸಕ್ಕೆ ಕಂಪನಿಯು ಒಲವು ತೋರಿತು.[20] 1989ರ ಡಿಸೆಂಬರ್ 8ರಂದು, 777 ಮಾದರಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಪ್ರಸ್ತಾವನೆಗಳನ್ನು ವಿಮಾನಯಾನ ಸಂಸ್ಥೆಗಳಿಗೆ ನೀಡಲು ಬೋಯಿಂಗ್ ಕಂಪನಿಯು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿತು.[16]
ಬೋಯಿಂಗ್ನ ಹೊಸ ಅವಳಿ ಜೆಟ್ ವಿಮಾನದ ವಿನ್ಯಾಸದ ಹಂತವು, ಕಂಪನಿಯ ಹಿಂದಿನ ವಾಣಿಜ್ಯ ಜೆಟ್ ವಿಮಾನಗಳ ವಿನ್ಯಾಸದ ಹಂತಕ್ಕಿಂತ ವಿಭಿನ್ನವಾಗಿತ್ತು. ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆಂಬಂತೆ ಎಂಟು ಪ್ರಮುಖ ವಿಮಾನಯಾನ ಸಂಸ್ಥೆಗಳು ಸದರಿ ಪ್ರಯಾಣದ ವಿಮಾನದ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಯಲ್ಲಿ ತಮ್ಮದೇ ಆದ ಪಾತ್ರವನ್ನು ವಹಿಸಿದವು. ಅವುಗಳೆಂದರೆ: ಆಲ್ ನಿಪ್ಪಾನ್ ಏರ್ವೇಸ್, ಅಮೆರಿಕನ್ ಏರ್ಲೈನ್ಸ್, ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಏರ್ವೇಸ್, ಕ್ಯಾಥಿ ಪೆಸಿಫಿಕ್, ಡೆಲ್ಟಾ ಏರ್ಲೈನ್ಸ್, ಜಪಾನ್ ಏರ್ಲೈನ್ಸ್, ಕಾಂಟಾಸ್, ಮತ್ತು ಯುನೈಟೆಡ್ ಏರ್ಲೈನ್ಸ್.[21] ಇದು ಗ್ರಾಹಕರ ಪಾತ್ರ ಕನಿಷ್ಠತಮವಾಗಿರುವ ಅಥವಾ ಅವರ ಒಳಪ್ರವೇಶಿಸುವಿಕೆಯಿಲ್ಲದೆಯೇ ತಯಾರಕರು ವಿಮಾನವನ್ನು ವಿನ್ಯಾಸಗೊಳಿಸುವ ಉದ್ಯಮದ ಪರಿಪಾಠಕ್ಕಿಂತ ವಿಭಿನ್ನವಾಗಿದ್ದ ಒಂದು ಹೊರಳುದಾರಿಯಾಗಿತ್ತು.[10] ವಿನ್ಯಾಸ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಗೆ ಕೊಡುಗೆ ನೀಡಿದ ಎಂಟು ವಿಮಾನಯಾನ ಸಂಸ್ಥೆಗಳು ಬೋಯಿಂಗ್ ಕಂಪನಿಯು ವ್ಯಾಪ್ತಿಯೊಳಗೆ "ವರ್ಕಿಂಗ್ ಟುಗೆದರ್" ಸಮೂಹ ಎಂಬುದಾಗಿ ಉಲ್ಲೇಖಿಸಲ್ಪಟ್ಟವು.[21] 1990ರ ಜನವರಿಯಲ್ಲಿ ನಡೆದ ಈ ಸಮೂಹದ ಮೊದಲ ಸಭೆಯಲ್ಲಿ, ವಿಮಾನಯಾನ ಸಂಸ್ಥೆಗಳಿಗೆ 23-ಪುಟಗಳ ಒಂದು ಪ್ರಶ್ನಾವಳಿಯನ್ನು ನೀಡಲಾಯಿತು ಮತ್ತು ಹೊಸ ವಿನ್ಯಾಸದಲ್ಲಿ ತಮಗೇನು ಬೇಕು ಎಂಬುದನ್ನು ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರೂ ತಿಳಿಸುವಂತೆ ಅದರಲ್ಲಿ ಕೇಳಲಾಗಿತ್ತು.[12] 1990ರ ಮಾರ್ಚ್ ವೇಳೆಗೆ, ಒಂದು ಮೂಲಭೂತ ವಿನ್ಯಾಸ ಶೈಲಿಯ ಕುರಿತಾಗಿ ಬೋಯಿಂಗ್ ಕಂಪನಿ ಮತ್ತು ವಿಮಾನಯಾನ ಸಂಸ್ಥೆಗಳು ಒಂದು ನಿರ್ಧಾರಕ್ಕೆ ಬಂದಿದ್ದವು: 747 ವಿಮಾನಗಳಿಗೆ ಅತ್ಯಂತ ಸನಿಹವಾಗಿರುವ ಒಂದು ಕ್ಯಾಬಿನ್ ಅಡ್ಡ-ಛೇದನ, 325 ಪ್ರಯಾಣಿಕರವರೆಗಿನ ಆಸನ ಸಾಮರ್ಥ್ಯ, ಹೊಂದಿಕೊಳ್ಳುವ ಒಳಾಂಗಣಗಳು, ಗಾಜಿನಲ್ಲಿ ರೂಪಿಸಿದ ಚಾಲಕನ ಕುಳಿ (ಕಾಕ್ಪಿಟ್), ವಿದ್ಯುನ್ಮಾನ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಿಂದ ನಿಯಂತ್ರಿತ ನಿಯಂತ್ರಣಗಳು, A330 ಮತ್ತು MD-11 ಮಾದರಿಗಳಿಗೆ ಹೋಲಿಸಿದಾಗ ಅವಕ್ಕಿಂತ 10 ಪ್ರತಿಶತದಷ್ಟು ಉತ್ತಮವಾಗಿರುವ ಆಸನ-ಮೈಲಿ ವೆಚ್ಚಗಳು ಇವೇ ಮೊದಲಾದ ಅಂಶಗಳು ಅದರಲ್ಲಿ ಸೇರಿದ್ದವು.[12] 777 ವಿಮಾನಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಅಂತಿಮ ಜೋಡಣಾ ತಾಣವಾಗಿ, ಬೋಯಿಂಗ್ ಕಂಪನಿಯು ವಾಷಿಂಗ್ಟನ್ನಲ್ಲಿನ ತನ್ನ 747 ವಿಮಾನದ ಉತ್ಪಾದನಾ ನೆಲೆಯಾದ ಎವರೆಟ್ ಕಾರ್ಖಾನೆಯನ್ನು ಆಯ್ಕೆಮಾಡಿತು.[22]
1990ರ ಅಕ್ಟೋಬರ್ 14ರಂದು ಯುನೈಟೆಡ್ ಏರ್ಲೈನ್ಸ್ ಸಂಸ್ಥೆಯು 777 ವಿಮಾನದ ಆರಂಭದ ಗ್ರಾಹಕ ಎನಿಸಿಕೊಂಡಿತು; ಅಂದು ಸಂಸ್ಥೆಯು 11 ಶತಕೋಟಿ US$ನಷ್ಟು ಮೌಲ್ಯದ ಪ್ರಾಟ್ & ವಿಟ್ನೆ-ಚಾಲಿತ 34 ವಿಮಾನಗಳಿಗೆ ಒಂದು ಬೇಡಿಕೆಯನ್ನು ಸಲ್ಲಿಸಿತು ಹಾಗೂ ಹೆಚ್ಚುವರಿಯಾಗಿ 34 ವಿಮಾನಗಳನ್ನು ಖರೀದಿಸುವ ಆಯ್ಕೆಗಳನ್ನು ಮುಂದಿರಿಸಿತು.[23][24] ಯುನೈಟೆಡ್ ಏರ್ಲೈನ್ಸ್ ಸಂಸ್ಥೆಯು ತನ್ನ ಹಳತಾಗುತ್ತಿರುವ DC-10 ವಿಮಾನಗಳನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸುವ ಕಾರ್ಯಸೂಚಿಯನ್ನು ಹಮ್ಮಿಕೊಳ್ಳುವುದರೊಂದಿಗೆ ಈ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಹಂತವು ಏಕಕಾಲಿಕವಾಗಿ ಜರುಗಿತು.[25] ಯುನೈಟೆಡ್ ಸಂಸ್ಥೆಯು ಬಯಸಿದ ಅನುಸಾರ, ಹೊಸ ವಿಮಾನವು ಮೂರು ವಿಭಿನ್ನ ಮಾರ್ಗಗಳಲ್ಲಿ ಹಾರುವಷ್ಟು ಸಮರ್ಥವಾಗಿರಬೇಕಿತ್ತು. ಚಿಕಾಗೊದಿಂದ ಹವಾಯಿಗೆ, ಚಿಕಾಗೊದಿಂದ ಯುರೋಪ್ಗೆ, ಮತ್ತು ಒಂದು ಬಿಸಿ ವಾತಾವರಣದ ಮತ್ತು ಎತ್ತರದಲ್ಲಿರುವ ವಿಮಾನ ನಿಲ್ದಾಣವಾದ ಡೆನ್ವರ್ನಿಂದ ಹವಾಯಿಗೆ ಸಾಗುವ ಮಾರ್ಗಗಳು ಈ ಮೂರು ವಿಭಿನ್ನ ಮಾರ್ಗಗಳಲ್ಲಿ ಸೇರಿದ್ದವು.[25] ಯುನೈಟೆಡ್ ಸಂಸ್ಥೆಯ ಹವಾಯಿ ಮಾರ್ಗಗಳ ಸಾಗರೋತ್ತರ ಭಾಗದ ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ವಿಷಯಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದಂತೆ, ಯುನೈಟೆಡ್[26] ಸಂಸ್ಥೆಗೆ ETOPS ಪ್ರಮಾಣೀಕರಣವು ಒಂದು ಆದ್ಯತೆಯೂ ಆಗಿತ್ತು.[23] 1993ರ ಜನವರಿಯಲ್ಲಿ, ಎವರೆಟ್ ಕಾರ್ಖಾನೆಯಲ್ಲಿನ ಇತರ ವಿಮಾನಯಾನ ಸಂಸ್ಥೆಗಳ ತಂಡಗಳು ಮತ್ತು ಬೋಯಿಂಗ್ ವಿನ್ಯಾಸಕಾರರ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ಯುನೈಟೆಡ್ ಅಭಿವರ್ಧಕರ ಒಂದು ತಂಡವು ಸೇರಿಕೊಂಡಿತು.[27] ತಲಾ 40ರಷ್ಟು ಸಂಖ್ಯೆಯವರೆಗೆ ಸದಸ್ಯರನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದ 240 ವಿನ್ಯಾಸ ತಂಡಗಳು, ವಿಮಾನದ ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಅಂಗಭಾಗಗಳಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬಂದಿದ್ದ ಸರಿಸುಮಾರು 1,500ರಷ್ಟು ವಿನ್ಯಾಸ ಸಮಸ್ಯೆಗಳ ಕಡೆಗೆ ಗಮನಹರಿಸಿದವು.[28] ಕ್ಯಾಥಿ ಪೆಸಿಫಿಕ್ ಸಂಸ್ಥೆಗೆ ಹೊಂದಿಕೊಳ್ಳುವಂತೆ ವಿಮಾನದ ಚೌಕಟ್ಟಿನ ವ್ಯಾಸವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸಲಾಯಿತು, ಆಲ್ ನಿಪ್ಪಾನ್ ಏರ್ವೇಸ್ ಸಂಸ್ಥೆಗಾಗಿ ಎಲ್ಲೆಗೆರೆಯ ಮಾದರಿಯು ಮತ್ತಷ್ಟು ಉದ್ದವಾಯಿತು, ಮತ್ತು ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಏರ್ವೇಸ್ ನೀಡಿದ ಕೊಡುಗೆಯು ಅಂತರ್ನಿರ್ಮಿತ ಪರೀಕ್ಷಿಸುವ ಮತ್ತು ಒಳಾಂಗಣ ಹೊಂದಿಕೊಳ್ಳುವಿಕೆಯ[12] ವ್ಯವಸ್ಥೆಗೆ ಕಾರಣವಾಯಿತು ಹಾಗೂ ಮೂಲಭೂತ ವಿಮಾನಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದಂತೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ನಿರ್ವಹಣಾ ತೂಕದ ಆಯ್ಕೆಗಳನ್ನು ಅದು ಒಳಗೊಂಡಿತು.[29]
ಕಂಪ್ಯೂಟರ್ ಮೇಲೆ ಸಮಗ್ರವಾಗಿ ವಿನ್ಯಾಸಗೊಂಡ ಮೊದಲ ವಾಣಿಜ್ಯ ವಿಮಾನ ಎಂಬ ಕೀರ್ತಿಗೆ 777 ವಿಮಾನವು ಪಾತ್ರವಾಯಿತು.[17][23] CATIA (ಕಂಪ್ಯೂಟರ್ ಏಡೆಡ್ ಥ್ರೀ-ಡೈಮೆನ್ಷನಲ್ ಇಂಟರಾಕ್ಟಿವ್ ಅಪ್ಲಿಕೇಷನ್) ಎಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಡುವ ಒಂದು ಮೂರು-ಆಯಾಮದ CAD ತಂತ್ರಾಂಶ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿ ವಿನ್ಯಾಸದ ರೇಖಾಚಿತ್ರವನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಲಾಯಿತು; ಈ ತಂತ್ರಾಂಶವನ್ನು ಡಾಸಾಲ್ಟ್ ಸಿಸ್ಟಮ್ಸ್ ಮತ್ತು IBM ನೆರವಿನಿಂದ ರೂಪಿಸಲಾಗಿತ್ತು.[30] ದುಬಾರಿ ಮರುಗೆಲಸವನ್ನು ತಗ್ಗಿಸುವ ಸಲುವಾಗಿ, ಅಡ್ಡಬರುವಿಕೆಗಳನ್ನು ತಪಾಸಿಸುವ ಹಾಗೂ ಅನೇಕ ಸಾವಿರದಷ್ಟಿರುವ ಭಾಗಗಳ ಸೂಕ್ತ ಹೊಂದಿಕೆಯನ್ನು ಪರಿಶೀಲಿಸುವ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗೆ ಹೋಲುವ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ, ಒಂದು ಕಾರ್ಯಸಾಧ್ಯ ವಿಮಾನವು ಜೋಡಿಸಲ್ಪಡಲು ಇದು ಅನುವುಮಾಡಿಕೊಟ್ಟಿತು.[31] ಬೃಹತ್ ಪ್ರಮಾಣದ ಸಹಯೋಗದ ಎಂಜಿನಿಯರಿಂಗ್ ವಿನ್ಯಾಸದ ಅವಲೋಕನಗಳು, ಉತ್ಪಾದನೆಯ ಸಚಿತ್ರ ವಿವರಣೆಗಳು ಮತ್ತು ಎಂಜಿನಿಯರಿಂಗ್ ವ್ಯಾಪ್ತಿಯ ಆಚೆಯಿರುವ CAD ದತ್ತಾಂಶದ ಇತರ ಬಳಕೆಗಳನ್ನು ಬೆಂಬಲಿಸಲು, ಫ್ಲೈಥ್ರೂ ಎಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಡುವ ತನ್ನದೇ ಆದ ಉನ್ನತ ಕಾರ್ಯಕ್ಷಮತೆಯ ದೃಶ್ಯೀಕರಣ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ಬೋಯಿಂಗ್ ಸಂಸ್ಥೆಯು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸಿತು; ಈ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯೇ ನಂತರದಲ್ಲಿ IVT (ಇಂಟಿಗ್ರೇಟೆಡ್ ವಿಷುಯಲೈಸೇಷನ್ ಟೂಲ್) ಎಂದು ಹೆಸರಾಯಿತು.[32] CATIAನ ಸಾಮರ್ಥ್ಯಗಳು ಬೋಯಿಂಗ್ ಕಂಪನಿಗೆ ಆರಂಭಿಕವಾಗಿ ಮನವರಿಕೆಯಾಗಲಿಲ್ಲ ಅಥವಾ ತೃಪ್ತಿ ತರಲಿಲ್ಲ; ಹೀಗಾಗಿ ಅದರ ಫಲಿತಾಂಶಗಳನ್ನು ಪರಿಶೀಲಿಸಲೆಂದು ಮೂತಿ ವಿಭಾಗದ ಒಂದು ಭೌತಿಕ ನಮೂನೆಯನ್ನು ಅದು ನಿರ್ಮಿಸಿತು. ಈ ಪರೀಕ್ಷೆಯು ಎಷ್ಟೊಂದು ಯಶಸ್ವಿಯಾಯಿತೆಂದರೆ, ಹೆಚ್ಚುವರಿ ನಮೂನೆಗಳು ರದ್ದುಗೊಳಿಸಲ್ಪಟ್ಟವು.[33]
ಉತ್ಪಾದನಾ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯಲ್ಲಿ ಗಣನೀಯ ಪ್ರಮಾಣದ ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಕೊಡುಗೆಯೂ ಸೇರಿತ್ತು; ಒಂದು ಬೋಯಿಂಗ್ ಜೆಟ್ ವಿಮಾನಕ್ಕೆ[34] ಸಂಬಂಧಿಸಿದಂತಿರುವ ಜಾಗತಿಕ ಉಪಗುತ್ತಿಗೆ ನೀಡುವಿಕೆಯ ಒಂದು ಅಭೂತಪೂರ್ವ ಮಟ್ಟವನ್ನು, ನಂತರದ 787 ಮಾದರಿಯು ಮಾತ್ರವೇ ಮೀರಿಸಿತು.[35] ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಕೊಡುಗೆದಾರರಲ್ಲಿ ಈ ಸಂಸ್ಥೆಗಳು ಸೇರಿದ್ದವು: ಮಿಟ್ಸುಬಿಷಿ ಹೆವಿ ಇಂಡಸ್ಟ್ರೀಸ್ ಮತ್ತು ಕಾವಾಸಾಕಿ ಹೆವಿ ಇಂಡಸ್ಟ್ರೀಸ್ (ವಿಮಾನದ ಚೌಕಟ್ಟು ಪಟ್ಟಿಗಳು),[36] ಫ್ಯೂಜಿ ಹೆವಿ ಇಂಡಸ್ಟ್ರೀಸ್ ಲಿಮಿಟೆಡ್ (ಮಧ್ಯದ ರೆಕ್ಕೆ ವಿಭಾಗ),[36] ಹಾಕರ್ ಡೆ ಹ್ಯಾವಿಲ್ಯಾಂಡ್ (ಉತ್ಥಾನಕಗಳು), ಮತ್ತು ಆಸ್ಟ್ರೇಲಿಯಾದ ಏರೋಸ್ಪೇಸ್ ಟೆಕ್ನಾಲಜೀಸ್ (ಚುಕ್ಕಾಣಿ ಹಲಗೆ).[37] ವಾಯುಯಾನಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಜಪಾನೀ ಗುತ್ತಿಗೆದಾರರನ್ನು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸುವ, ಬೋಯಿಂಗ್ ಮತ್ತು ಜಪಾನ್ ಏರ್ಕ್ರಾಫ್ಟ್ ಡೆವಲಪ್ಮೆಂಟ್ ಕಾರ್ಪೊರೇಷನ್ ನಡುವಿನ ಒಂದು ಒಪ್ಪಂದವು ನೆರವೇರಿತು; ಇದರ ಅನುಸಾರ, ಸಮಗ್ರ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಕಾರ್ಯಸೂಚಿಯ 20 ಪ್ರತಿಶತದಷ್ಟು ಭಾಗಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದಂತೆ ಜಪಾನ್ ಏರ್ಕ್ರಾಫ್ಟ್ ಡೆವಲಪ್ಮೆಂಟ್ ಕಾರ್ಪೊರೇಷನ್ ಸಂಸ್ಥೆಯು ಹೊಣೆಗಾರನಾಗುವ ಅವಕಾಶವು ಲಭ್ಯವಾಯಿತು.[34] ಜನರಲ್ ಎಲೆಕ್ಟ್ರಿಕ್, ಪ್ರಾಟ್ & ವಿಟ್ನೆ, ಮತ್ತು ರೋಲ್ಸ್-ರಾಯ್ಸ್[38] ಈ ಮೂರು ತಯಾರಕರಿಂದ ಲಭ್ಯವಾದ ಮುನ್ನೂಕುವಿಕೆಯ ಆಯ್ಕೆಗಳೊಂದಿಗೆ ಆರಂಭಿಕ 777-200 ಮಾದರಿಯು ಬಿಡುಗಡೆಯಾಯಿತು; ತಾವು ಬಯಸಿದ ಸ್ಪರ್ಧಾತ್ಮಕ ಸಂಸ್ಥೆಗಳಿಗೆ ಸೇರಿದ ಎಂಜಿನ್ಗಳನ್ನು ವಿಮಾನಯಾನ ಸಂಸ್ಥೆಗಳು ಆಯ್ಕೆಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವಲ್ಲಿ ಇದು ಅವಕಾಶ ನೀಡಿತು.[39] ವಿಶ್ವದ ಅತಿದೊಡ್ಡ ಅವಳಿ ಜೆಟ್ಗೆ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಒದಗಿಸುವ ಸಲುವಾಗಿ, 77,000 lbf (340 kN) ಮತ್ತು ಅದಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚಿನ ದೂಡಿಕೆಯ ವರ್ಗದಲ್ಲಿರುವ (ಜೆಟ್ ಎಂಜಿನ್ ಫಲಿತದ ಒಂದು ಅಳತೆ) ಒಂದು ಎಂಜಿನ್ನ್ನು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸಲು ಪ್ರತಿ ತಯಾರಕ ಕಂಪನಿಯೂ ಸಮ್ಮತಿಸಿತು.[38]
ತನ್ನ ಹೊಸ ಪ್ರಯಾಣ ವಿಮಾನದ ಉತ್ಪಾದನೆಗೆ ಅವಕಾಶ ಕಲ್ಪಿಸುವ ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ ಬೋಯಿಂಗ್ ಕಂಪನಿಯು ಎವರೆಟ್ ಕಾರ್ಖಾನೆಯ ಗಾತ್ರವನ್ನು ಸುಮಾರು 1.5 ಶತಕೋಟಿ US$ಗಳ[23] ವೆಚ್ಚದಲ್ಲಿ ಇಮ್ಮಡಿಗೊಳಿಸಿತು ಹಾಗೂ ಎರಡು ಹೊಸ ಜೋಡಣಾ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗಳಿಗಾಗಿ ಅವಕಾಶವನ್ನು ಒದಗಿಸಿತು.[25] ವಿಮಾನದ ಚೌಕಟ್ಟಿನ ಉಪಜೋಡಣೆಗಳನ್ನು 180 ಡಿಗ್ರಿಗಳಿಗೆ ತಿರುಗಿಸಬಲ್ಲ ಒಂದು ತಿರುಗಣಿ ಯಂತ್ರವೂ ಸೇರಿದಂತೆ ಹೊಸ ಉತ್ಪಾದನಾ ವಿಧಾನಶಾಸ್ತ್ರಗಳು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸಲ್ಪಟ್ಟವು; ಇದರಿಂದಾಗಿ ವಿಮಾನ ಶರೀರದ ಮೇಲಿನ ವಿಭಾಗಗಳನ್ನು ತಲುಪಲು ಕೆಲಸಗಾರರಿಗೆ ಸಾಧ್ಯವಾಯಿತು.[30] ಮೊದಲ ವಿಮಾನದ ಪ್ರಮುಖ ಜೋಡಣೆಯು 1993ರ ಜನವರಿ 4ರಂದು ಪ್ರಾರಂಭವಾಯಿತು.[40] ಉತ್ಪಾದನೆಯು ಪ್ರಾರಂಭವಾಗುವ ಹೊತ್ತಿಗೆ 118 ಖಚಿತವಾದ ಬೇಡಿಕೆಗಳನ್ನು ಕಾರ್ಯಸೂಚಿಯು ಒಟ್ಟುಗೂಡಿಸಿತ್ತು; ಇದರಲ್ಲಿ 10 ವಿಮಾನಯಾನ ಸಂಸ್ಥೆಗಳಿಂದ ಬಂದ ಹೆಚ್ಚುವರಿ 95 ಬೇಡಿಕೆಗಳ ಆಯ್ಕೆಗಳೂ ಸೇರಿದ್ದವು.[41] ಸದರಿ ಕಾರ್ಯಸೂಚಿಯಲ್ಲಿ ಬೋಯಿಂಗ್ ಮಾಡಿದ ಒಟ್ಟು ಹೂಡಿಕೆಯು 4 ಶತಕೋಟಿ US$ನಷ್ಟು ಮೊತ್ತಕ್ಕಿಂತಲೂ ಹೆಚ್ಚಿದ್ದು, ಪೂರೈಕೆದಾರರಿಂದ ಹೆಚ್ಚುವರಿಯಾಗಿ 2 ಶತಕೋಟಿ US$ನಷ್ಟು ಮೊತ್ತವು ಬಂದಿತು.[42]
WA001 ಎಂಬ ಶ್ರೇಣಿಸಂಖ್ಯೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದ ಮೊದಲ 777 ವಿಮಾನವು 1994ರ ಏಪ್ರಿಲ್ 9ರಂದು ಹೊರಬಂದಿತು; 100,000 ಆಹ್ವಾನಿತ ಅತಿಥಿಗಳಿಗೆ ಅವಕಾಶ ಕಲ್ಪಿಸುವ ದಿನದ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಆಯೋಜಿಸಲಾಗಿದ್ದ 15 ಉತ್ಸವಗಳ ಒಂದು ಸರಣಿಯಲ್ಲಿ ಇದು ಹೊರಬಂತು.[43] ಮುಖ್ಯ ಪರೀಕ್ಷಾ ವಿಮಾನ ಚಾಲಕನಾದ ಜಾನ್ E. ಕ್ಯಾಶ್ಮನ್ ಎಂಬಾತನ ನಿಯಂತ್ರಣದ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ 1994ರ[44] ಜೂನ್ 12ರಂದು ಮೊದಲ ಹಾರಾಟವು ನಡೆಯಿತು.[45] ಹಿಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬೋಯಿಂಗ್ ಮಾದರಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ವ್ಯಾಪಕವಾದ ರೀತಿಯಲ್ಲಿರಬೇಕೆಂದು ಆಶಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದ 11-ತಿಂಗಳ ಅವಧಿಯ ಒಂದು ಹಾರಾಟ ಪರೀಕ್ಷೆಯ ಕಾರ್ಯಸೂಚಿಯ ಪ್ರಾರಂಭಕ್ಕೆ ಇದು ಅಂಕಿತಹಾಕಿತು.[46] ಜನರಲ್ ಎಲೆಕ್ಟ್ರಿಕ್, ಪ್ರಾಟ್ & ವಿಟ್ನೆ, ಮತ್ತು ರೋಲ್ಸ್-ರಾಯ್ಸ್ ಎಂಜಿನ್ಗಳು[44] ಅಳವಡಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದ ಒಂಬತ್ತು ವಿಮಾನಗಳು ವಿಭಿನ್ನ ತಾಣಗಳಲ್ಲಿ ಹಾರಾಟ ಪರೀಕ್ಷೆಯನ್ನು ನಡೆಸಿದವು; ಕ್ಯಾಲಿಫೋರ್ನಿಯಾದಲ್ಲಿನ[47] ಎಡ್ವರ್ಡ್ಸ್ ವಾಯುಪಡೆಯ ನೆಲೆಯಲ್ಲಿರುವ ಮರುಭೂಮಿ ವಿಮಾನ ನಿಲ್ದಾಣದಿಂದ ಮೊದಲ್ಗೊಂಡು ಅಲಾಸ್ಕದಲ್ಲಿರುವ ಕಡುಶೀತದ ಸ್ಥಿತಿಗತಿಗಳ ಪ್ರದೇಶಗಳವರೆಗೆ ಈ ತಾಣಗಳ ವ್ಯಾಪ್ತಿಯಿತ್ತು.[48] ETOPSನ ಅವಶ್ಯಕತೆಗಳನ್ನು ಈಡೇರಿಸುವ ಸಲುವಾಗಿ, 180-ನಿಮಿಷಗಳ ಅವಧಿಯ ಏಕ-ಎಂಜಿನ್ ಪರೀಕ್ಷೆಯ ಎಂಟು ಹಾರಾಟಗಳು ನಿರ್ವಹಿಸಲ್ಪಟ್ಟವು.[49] ನಿರ್ಮಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ಮೊದಲ ವಿಮಾನವನ್ನು 1994ರಿಂದ 1996ರವರೆಗೆ ನಡೆದ ಬೋಯಿಂಗ್ನ ಅವಿನಾಶಕ ಪರೀಕ್ಷಾ ಆಂದೋಲನವು ಬಳಸಿಕೊಂಡಿತು, ಮತ್ತು ಇದು -200ER ಹಾಗೂ -300 ಕಾರ್ಯಸೂಚಿಗಳಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ದತ್ತಾಂಶವನ್ನು ಒದಗಿಸಿತು.[50] ಹಾರಾಟ ಪರೀಕ್ಷೆಯು ಯಶಸ್ವಿಯಾಗಿ ಮುಕ್ತಾಯವಾಗುತ್ತಿದ್ದಂತೆ, ಫೆಡರಲ್ ಏವಿಯೇಷನ್ ಅಡ್ಮಿನಿಸ್ಟ್ರೇಷನ್ (FAA) ಮತ್ತು ಜಾಯಿಂಟ್ ಏವಿಯೇಷನ್ ಅಥಾರಿಟೀಸ್ (JAA) ಸಂಸ್ಥೆಗಳು 1995ರ ಏಪ್ರಿಲ್ 19ರಂದು 777 ವಿಮಾನಕ್ಕೆ ವಾಯುಯಾನ ಯೋಗ್ಯತೆಯ ಪ್ರಮಾಣೀಕರಣವನ್ನು ಏಕಕಾಲಿಕವಾಗಿ ನೀಡಿದವು.[44]
1995ರ ಮೇ 15ರಂದು ಯುನೈಟೆಡ್ ಏರ್ಲೈನ್ಸ್ ಸಂಸ್ಥೆಗೆ ಮೊದಲ 777 ವಿಮಾನವನ್ನು ಬೋಯಿಂಗ್ ಕಂಪನಿಯು ವಿತರಿಸಿತು.[51][52] ಪ್ರಾಟ್ & ವಿಟ್ನೆ PW4084-ಎಂಜಿನ್ನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿರುವ ವಿಮಾನಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದಂತೆ 1995ರ ಮೇ 30ರಂದು 180-ನಿಮಿಷದ ETOPS ("ETOPS-180") ಪರವಾನಗಿಯನ್ನು FAA ಸಂಸ್ಥೆಯು ನೀಡಿತು; ಇದರಿಂದಾಗಿ ಸೇವಾವಲಯದೊಳಗಿನ ತನ್ನ ಪ್ರವೇಶದ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿಯೇ ಒಂದು ETOPS-180 ಶ್ರೇಯಾಂಕವನ್ನು ಹೊತ್ತ ಮೊದಲ ಪ್ರಯಾಣದ ವಿಮಾನ ಎಂಬ ಕೀರ್ತಿಗೆ ಅದು ಪಾತ್ರವಾದಂತಾಯಿತು.[53] ಇದಾದ ನಂತರ ಅಕ್ಟೋಬರ್ ತಿಂಗಳಿನಲ್ಲಿ 207 ನಿಮಿಷಗಳ ಅವಧಿಯ ಉದ್ದನೆಯ ETOPS ಪರವಾನಗಿಯು ಅನುಮೋದಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿತು.[54] ಲಂಡನ್ನ ಹೀಥ್ರೂ ವಿಮಾನ ನಿಲ್ದಾಣದಿಂದ ವಾಷಿಂಗ್ಟನ್, D.C.[55] ಸಮೀಪದಲ್ಲಿರುವ ಡಲ್ಲೆಸ್ ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ವಿಮಾನ ನಿಲ್ದಾಣಕ್ಕೆ 1995ರ ಜೂನ್ 7ರಂದು ಮೊದಲ ವಾಣಿಜ್ಯ ಹಾರಾಟವು ನಡೆಯಿತು.
ಜನರಲ್ ಎಲೆಕ್ಟ್ರಿಕ್ ಕಂಪನಿಯ GE90-77B ಎಂಜಿನ್ಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿದ್ದ ಮೊದಲ ಮಾದರಿಯನ್ನು ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಏರ್ವೇಸ್[56] ಸಂಸ್ಥೆಗೆ ಬೋಯಿಂಗ್ ಕಂಪನಿಯು 1995ರ ನವೆಂಬರ್ 12ರಂದು ವಿತರಿಸಿತು; ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಏರ್ವೇಸ್ ಸಂಸ್ಥೆಯು ಸದರಿ ವಿಮಾನವನ್ನು ಐದು ದಿನಗಳ ನಂತರ ಸೇವೆಯಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿಸಿತು.[57] ಗೇರ್ಪೆಟ್ಟಿಗೆಯು ಧಾರಣ ಸಮಸ್ಯೆಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದರಿಂದಾಗಿ ಆರಂಭಿಕ ಸೇವೆಗೆ ಅಡಚಣೆಯಾಯಿತು; ಇದರಿಂದಾಗಿ ವಿಮಾನಯಾನ ಸಂಸ್ಥೆಯು ಅಟ್ಲಾಂಟಿಕ್ ವಲಯವನ್ನು ದಾಟಿಹೋಗುವ ಸೇವೆಯಿಂದ ತನ್ನ 777 ಶ್ರೇಣಿಯನ್ನು 1997ರಲ್ಲಿ ತಾತ್ಕಾಲಿಕವಾಗಿ ಹಿಂತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಬೇಕಾಯಿತು.[57] ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಏರ್ವೇಸ್ಗೆ ಸೇರಿದ ವಿಮಾನವು ಅದೇ ವರ್ಷದ[47] ನಂತರದಲ್ಲಿ ಸಂಪೂರ್ಣ ಸೇವೆಗೆ ಹಿಂದಿರುಗಿತು ಮತ್ತು ಜನರಲ್ ಎಲೆಕ್ಟ್ರಿಕ್ ಕಂಪನಿಯು ತರುವಾಯದಲ್ಲಿ ಎಂಜಿನ್ ಪರಿಷ್ಕರಣೆಗಳ ಕುರಿತು ಘೋಷಿಸಿತು.[47]
ರೋಲ್ಸ್-ರಾಯ್ಸ್ ಟ್ರೆಂಟ್ 877-ಚಾಲಿತ ಮೊದಲ ವಿಮಾನವನ್ನು 1996ರ[56] ಮಾರ್ಚ್ 31ರಂದು ಥಾಯ್ ಏರ್ವೇಸ್ ಇಂಟರ್ನ್ಯಾಷನಲ್ ಸಂಸ್ಥೆಗೆ ವಿತರಿಸಲಾಯಿತು; ಇದರಿಂದಾಗಿ, ಪ್ರಯಾಣದ ವಿಮಾನಕ್ಕಾಗಿ ಆರಂಭಿಕವಾಗಿ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸಲಾಗಿದ್ದ ಮೂರು ಶಕ್ತಿಕೇಂದ್ರಗಳ ಪರಿಚಯವು ಸಂಪೂರ್ಣಗೊಂಡಂತಾಯಿತು.[58] ಪ್ರತಿ ಎಂಜಿನ್-ವಿಮಾನ ಸಂಯೋಜನೆಯು ಸೇವೆಯಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಹಂತದಲ್ಲಿಯೇ ETOPS-180 ಪ್ರಮಾಣೀಕರಣವನ್ನು ಗಳಿಸಿತ್ತು.[59] 1997ರ ಜೂನ್ ವೇಳೆಗೆ, 777 ವಿಮಾನಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದಂತೆ 25 ವಿಮಾನಯಾನ ಸಂಸ್ಥೆಗಳಿಂದ 323 ಬೇಡಿಕೆಗಳು ಬಂದಿದ್ದವು; ಬಿಡುಗಡೆಯ ಹಂತದಲ್ಲೇ ಖರೀದಿಸಿ ಸಂತೃಪ್ತಿ ಪಡೆದಿದ್ದ ಗ್ರಾಹಕರಿಂದ ಬಂದ ಹೆಚ್ಚುವರಿ ವಿಮಾನದ ಬೇಡಿಕೆಯೂ ಇದರಲ್ಲಿ ಸೇರಿತ್ತು.[44] ದೀರ್ಘ-ಪ್ರಯಾಣದೂರದ ಸಾಗರಾಂತರ ಸಂಚಾರ ಮಾರ್ಗಗಳಲ್ಲಿನ ಅವಳಿ ಜೆಟ್ನ ಸುಸಂಗತ ಸಾಮರ್ಥ್ಯಗಳನ್ನು ಕಾರ್ಯಾಚರಣೆಗಳ ಕಾರ್ಯಕ್ಷಮತೆಯ ದತ್ತಾಂಶವು ಪ್ರಮಾಣೀಕರಿಸಿತು; ಇದು ಹೆಚ್ಚುವರಿ ಮಾರಾಟಗಳಿಗೆ ಕಾರಣವಾಯಿತು.[60] 1998ರ ವೇಳೆಗೆ, ರವಾನೆಯ ವಿಶ್ವಾಸಾರ್ಹತೆಯ ಅಂಕಿ-ಅಂಶಗಳು, ತಾಂತ್ರಿಕ ಸಮಸ್ಯೆಗಳ[61] ಕಾರಣದಿಂದ ಉದ್ಭವಿಸುವ ವಿಳಂಬವನ್ನು ಹೊಂದಿಲ್ಲದ, 99.96 ಪ್ರತಿಶತದಷ್ಟಿರುವ ಒಂದು ಉಡ್ಡಯನ ಪ್ರಮಾಣವನ್ನು ತಲುಪಿದ್ದವು ಮತ್ತು ಕ್ಷಿಪ್ರ ಹಾರಾಟಗಳ ಬೆಳೆಯುತ್ತಿರುವ ಸಂಖ್ಯೆಯು 900,000ದಷ್ಟು ಪ್ರಮಾಣವನ್ನು ಸಮೀಪಿಸಿತು.[61]
ಆರಂಭಿಕ ಮಾದರಿಯ ನಂತರ 777-200ER ಮಾದರಿಯನ್ನು ಬೋಯಿಂಗ್ ಕಂಪನಿಯು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸಿತು; ಈ ರೂಪಾಂತರದಲ್ಲಿ ಒಟ್ಟಾರೆ ತೂಕವು ಹೆಚ್ಚಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿತ್ತು ಹಾಗೂ ಈ ಮಾದರಿಯು ಮಹತ್ತರವಾದ ಶ್ರೇಣಿ ಮತ್ತು ವಿಮಾನದ ಸರಕಿನ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವನ್ನು ಹೊಂದಿತ್ತು.[62] 1996[63] ರ ಅಕ್ಟೋಬರ್ 7ರಂದು ಮೊದಲ ಹಾರಾಟವನ್ನು ನಡೆಸಿದ -200ER ಮಾದರಿಯು, 1997ರ[64] ಜನವರಿ 17ರಂದು FAA ಮತ್ತು JAA ಪ್ರಮಾಣೀಕರಣವನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸಿತು ಹಾಗೂ 1997ರ ಫೆಬ್ರುವರಿ 9ರಂದು ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಏರ್ವೇಸ್ ಸಂಸ್ಥೆಯ ಮೂಲಕ ಸೇವೆಯಲ್ಲಿ ತನ್ನನ್ನು ತೊಡಗಿಸಿಕೊಂಡಿತು.[64] ದೀರ್ಘ-ಪ್ರಯಾಣದೂರದ ಮಹತ್ತರವಾದ ಕಾರ್ಯಕ್ಷಮತೆಯನ್ನು ನೀಡುವ ಮೂಲಕ ಈ ರೂಪಾಂತರವು 2000ರ ದಶಕದ ಆರಂಭಿಕ ಅವಧಿಯ ಉದ್ದಕ್ಕೂ ಅತ್ಯಂತ ವ್ಯಾಪಕವಾಗಿ ಬೇಡಿಕೆಯನ್ನು ಪಡೆದ ಆವೃತ್ತಿ ಎನಿಸಿಕೊಂಡಿತು.[62] 1997ರ ಏಪ್ರಿಲ್ 2ರಂದು, "ಸೂಪರ್ ರೇಂಜರ್" ಎಂಬ ಹೆಸರನ್ನಿಟ್ಟುಕೊಂಡಿದ್ದ ಮಲೇಷಿಯಾ ಏರ್ಲೈನ್ಸ್ ಸಂಸ್ಥೆಗೆ ಸೇರಿದ ಒಂದು 200ER ವಿಮಾನವು ಸಿಯಾಟಲ್ನ ಬೋಯಿಂಗ್ ಫೀಲ್ಡ್ನಿಂದ ಪೂರ್ವದಿಕ್ಕಿಗೆ ಕೌಲಾಲಂಪುರ್ಗೆ ಹಾರುವ ಮೂಲಕ, "ಎಲ್ಲೂ ಇಳಿಯದೆಯೇ ಮಹಾವೃತ್ತದ ಅಂತರವನ್ನು ಕ್ರಮಿಸಿದುದಕ್ಕೆ" ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಒಂದು ಪ್ರಯಾಣದ ವಿಮಾನದ ದಾಖಲೆಯನ್ನು ಮುರಿಯಿತು; 10,823 nautical miles (20,044 km)ನಷ್ಟಿದ್ದ ಈ ಅಂತರವು 21 ಗಂಟೆಗಳು ಮತ್ತು 23 ನಿಮಿಷಗಳಲ್ಲಿ ಕ್ರಮಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿತು.[61]
-200ER ಮಾದರಿಯ ಪರಿಚಯವನ್ನು ಅನುಸರಿಸಿ ಬೋಯಿಂಗ್ ಕಂಪನಿಯು ತನ್ನ ಗಮನವನ್ನು ಪ್ರಯಾಣದ ವಿಮಾನದ ಒಂದು ಹಿಗ್ಗಿಸಿದ ಆವೃತ್ತಿಯೆಡೆಗೆ ತಿರುಗಿಸಿತು. 1997ರ ಅಕ್ಟೋಬರ್ 16ರಂದು, 777-300 ವಿಮಾನವು ತನ್ನ ಮೊದಲ ಹಾರಾಟವನ್ನು ನಡೆಸಿತು.[63] 242.4 ft (73.9 m)ನಷ್ಟು ಉದ್ದವನ್ನು ಹೊಂದುವುದರೊಂದಿಗೆ -300 ಮಾದರಿಯು ಅದುವರೆಗೂ ನಿರ್ಮಿಸಲ್ಪಟ್ಟ (A340-600 ಮಾದರಿಯವರೆಗೆ) ಪ್ರಯಾಣದ ವಿಮಾನಗಳ ಪೈಕಿ ಅತಿ ಉದ್ದದ ಪ್ರಯಾಣದ ವಿಮಾನ ಎನಿಸಿಕೊಂಡಿತು, ಮತ್ತು ಉದ್ದವಾಗಿರುವ ಪ್ರಮಾಣಕ ಮಾದರಿಗಿಂತ 20 ಪ್ರತಿಶತದಷ್ಟು ಮಹತ್ತರವಾಗಿರುವ ಒಂದು ಸಮಗ್ರ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವನ್ನು ಅದು ಹೊಂದಿತ್ತು.[65] -300 ಮಾದರಿಗೆ 1998ರ[66] ಮೇ 4ರಂದು ಮಾದರಿಯ ಪ್ರಮಾಣೀಕರಣವು FAA ಮತ್ತು JAA ಸಂಸ್ಥೆಗಳಿಂದ ಏಕಕಾಲಿಕವಾಗಿ ಲಭಿಸಿತು ಮತ್ತು ಕ್ಯಾಥಿ ಪೆಸಿಫಿಕ್ ಸಂಸ್ಥೆಯು ಅದರ ಆರಂಭಿಕ ಗ್ರಾಹಕನಾಗುವುದರೊಂದಿಗೆ 1998ರ ಮೇ 27ರಂದು ಅದು ಸೇವೆಯಲ್ಲಿ ತನ್ನನ್ನು ತೊಡಗಿಸಿಕೊಂಡಿತು.[63][67]
ಅಭಿವೃದ್ಧಿಯ ಕಾರ್ಯಸೂಚಿಯ ಪ್ರಾರಂಭದಿಂದಲೂ ಅತಿ-ದೀರ್ಘ-ಶ್ರೇಣಿಯ ರೂಪಾಂತರಗಳನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸುವೆಡೆಗೆ ಬೋಯಿಂಗ್ ಕಂಪನಿಯು ಗಮನಹರಿಸಿತ್ತು.[68] ಆರಂಭಿಕ ಯೋಜನೆಗಳು ಒಂದು 777-100X ಪ್ರಸ್ತಾವನೆಯ[69] ಮೇಲೆ ಗಮನಹರಿಸಿದವು; ಇದು 747SPಯನ್ನು ಹೋಲುವಂತಿರುವ, ತಗ್ಗಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ತೂಕ ಮತ್ತು ಹೆಚ್ಚಿಸಿದ ಶ್ರೇಣಿಯೊಂದಿಗಿನ[69], -200 ಮಾದರಿಯ ಒಂದು ಮೊಟಕುಗೊಳಿಸಲಾದ ಆವೃತ್ತಿಯಾಗಬಹುದಿತ್ತು.[70] ಆದಾಗ್ಯೂ, -100X ಮಾದರಿಯು ಅದೇ ಪ್ರಮಾಣದ ನಿರ್ವಹಣಾ ವೆಚ್ಚಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ -200 ಮಾದರಿಗಿಂತ ಕಡಿಮೆ ಸಂಖ್ಯೆಯ ಪ್ರಯಾಣಿಕರನ್ನು ಸಾಗಿಸುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವನ್ನು ಹೊಂದಿತ್ತು; ಪ್ರತಿ ಆಸನಕ್ಕೂ ಒಂದು ಹೆಚ್ಚಿನ ವೆಚ್ಚದ ಹೊರೆಬೀಳಲು ಇದು ಕಾರಣವಾಯಿತು.[69][70] 1990ರ ದಶಕದ ಅಂತ್ಯದ ವೇಳೆಗೆ, ಚಾಲ್ತಿಯಲ್ಲಿರುವ ಮಾದರಿಗಳ ಉದ್ದದ-ಶ್ರೇಣಿಯ ಆವೃತ್ತಿಗಳೆಡೆಗೆ ವಿನ್ಯಾಸ ಯೋಜನೆಗಳು ಬದಲಾಯಿಸಲ್ಪಟ್ಟವು.[69] 100,000 lbf (440 kN) ಮತ್ತು ಅದಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚಿನ ದೂಡಿಕೆಯ ವರ್ಗದಲ್ಲಿರುವ ಒಂದು ಹೆಚ್ಚು-ಶಕ್ತಿಯುತವಾದ ಎಂಜಿನ್ನ ಅಗತ್ಯ ಕಂಡುಬಂತು; ಇದು ಬೋಯಿಂಗ್ ಮತ್ತು ಎಂಜಿನ್ ತಯಾರಕರ ನಡುವಿನ ಸಕ್ರಿಯ ಚರ್ಚೆಗಳಿಗೆ ಕಾರಣವಾಯಿತು. GE90-115B ಎಂಜಿನ್ನ್ನು[39] ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸುವ ಪ್ರಸ್ತಾವವನ್ನು ಜನರಲ್ ಎಲೆಕ್ಟ್ರಿಕ್ ಕಂಪನಿಯು ಸಲ್ಲಿಸಿದರೆ, ಟ್ರೆಂಟ್ 8104 ಎಂಜಿನ್ನ್ನು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸುವ ಪ್ರಸ್ತಾವವನ್ನು ರೋಲ್ಸ್-ರಾಯ್ಸ್ ಕಂಪನಿಯು ಸಲ್ಲಿಸಿತು.[71] 1999ರಲ್ಲಿ, ಜನರಲ್ ಎಲೆಕ್ಟ್ರಿಕ್ ಕಂಪನಿಯೊಂದಿಗೆ ಒಂದು ಒಪ್ಪಂದವನ್ನು ಘೋಷಿಸಿದ ಬೋಯಿಂಗ್, ತನ್ಮೂಲಕ ಎದುರಾಳಿಗಳ ಪ್ರಸ್ತಾವನೆಗಳನ್ನು ಹೊಡೆದುಹಾಕಿತು.[39] ಜನರಲ್ ಎಲೆಕ್ಟ್ರಿಕ್ ಕಂಪನಿಯೊಂದಿಗಿನ ವ್ಯವಹಾರದ ಒಂದು ಭಾಗವಾಗಿ, 777 ವಿಮಾನದ ಹೊಸ ಆವೃತ್ತಿಗಳಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದಂತೆ GE90 ಎಂಜಿನ್ಗಳು ಏಕೈಕ ಶಕ್ತಿಕೇಂದ್ರಗಳಾಗಿರುತ್ತವೆ ಎಂಬ ಅಂಶಕ್ಕೆ ಬೋಯಿಂಗ್ ಕಂಪನಿಯು ಸಮ್ಮತಿಸಿತು.[39]
ಆರಂಭಿಕವಾಗಿ 777-X[68] ಎಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಟ್ಟ ತನ್ನ ಮುಂದಿನ-ಪೀಳಿಗೆಯ ಅವಳಿ ಜೆಟ್ ಕಾರ್ಯಸೂಚಿಯನ್ನು[72] 2000ನೇ ಇಸವಿಯ ಫೆಬ್ರುವರಿ 29ರಂದು ಬೋಯಿಂಗ್ ಕಂಪನಿಯು ಬಿಡುಗಡೆ ಮಾಡಿತು ಮತ್ತು ವಿಮಾನಯಾನ ಸಂಸ್ಥೆಗಳಿಗೆ ಪ್ರಸ್ತಾವನೆಗಳನ್ನು ನೀಡಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿತು.[62] ವಿಮಾನಯಾನ ಉದ್ಯಮದ ಸ್ಥಿತಿಯು ಇಳಿಮುಖವಾಗುವುದರೊಂದಿಗೆ, ದೀರ್ಘ-ಶ್ರೇಣಿಯ ಮಾದರಿಗಳ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಯೂ ಕುಂಠಿತಗೊಂಡಿತು; ಆದರೆ ಈ ಕುಸಿತದ ಅವಧಿಯು 2000ದ ದಶಕದ ಆರಂಭಿಕ ಅವಧಿಯ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಕೊನೆಗೊಂಡಿತು.[63] ಕಾರ್ಯಸೂಚಿಯಿಂದ ಹೊರಹೊಮ್ಮಿದ ಮೊದಲ ಮಾದರಿಯಾದ 777-300ER ವಿಮಾನವು, ಏರ್ ಫ್ರಾನ್ಸ್[73] ಸಂಸ್ತೆಯಿಂದ ಹತ್ತು ವಿಮಾನಗಳಿಗೆ ಒಂದು ಬೇಡಿಕೆಯು ಸಲ್ಲಿಸಲ್ಪಡುವುದರೊಂದಿಗೆ, ಹೆಚ್ಚುವರಿ ಬದ್ಧತೆಗಳೊಂದಿಗೆ ಬಿಡುಗಡೆಯಾಯಿತು.[62] 2003ರ ಫೆಬ್ರುವರಿ 24ರಂದು, -300ER ಮಾದರಿಯು ತನ್ನ ಮೊದಲ ಹಾರಾಟವನ್ನು ನಡೆಸಿತು, ಮತ್ತು 2004ರ ಮಾರ್ಚ್ 16ರಂದು FAA ಮತ್ತು EASA (JAA ಸಂಸ್ಥೆಯ ಉತ್ತರಾಧಿಕಾರಿಯಾದ ಯುರೋಪಿಯನ್ ಏವಿಯೇಷನ್ ಸೇಫ್ಟಿ ಏಜೆನ್ಸಿ) ಸಂಸ್ಥೆಗಳು ಈ ಮಾದರಿಯನ್ನು ಪ್ರಮಾಣೀಕರಿಸಿದವು.[74] 2004ರ ಏಪ್ರಿಲ್ 29ರಂದು ಏರ್ ಫ್ರಾನ್ಸ್ ಸಂಸ್ಥೆಗೆ ಮೊದಲ ವಿತರಣೆಯನ್ನು ಮಾಡಲಾಯಿತು.[63] -300 ಮಾದರಿಯ ಹೆಚ್ಚುವರಿ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವನ್ನು -200ERನ ಶ್ರೇಣಿಯೊಂದಿಗೆ ಸಂಯೋಜಿಸಿದ -300ER ಮಾದರಿಯು, 2000ದ ದಶಕದ[75] ಅಂತ್ಯದ ವೇಳೆಗೆ ಹೆಚ್ಚು-ಮಾರಾಟವಾಗುವ 777 ರೂಪಾಂತರ ಎನಿಸಿಕೊಂಡಿತು; ಹೋಲಿಸಬಹುದಾದ ನಾಲ್ಕು-ಎಂಜಿನ್ ಮಾದರಿಗಳನ್ನು ಕಡಿಮೆ ನಿರ್ವಹಣಾ ವೆಚ್ಚಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದ ಅವಳಿ ಜೆಟ್ಗಳಿಂದ ವಿಮಾನಯಾನ ಸಂಸ್ಥೆಗಳು ಬದಲಾಯಿಸಿದ ಕಾರಣದಿಂದ ಬೇಡಿಕೆಗಳು ಹೆಚ್ಚಾಗಲು ಕಾರಣವಾದವು.[76]
ಮುಂದಿನ-ಪೀಳಿಗೆಯ ಕಾರ್ಯಸೂಚಿಯಿಂದ ಹೊರಹೊಮ್ಮಿದ ಎರಡನೇ ಮಾದರಿಯಾದ 777-200LR ವಿಮಾನವು, 2005ರ ಫೆಬ್ರುವರಿ 15ರಂದು ಹೊರಬಂದಿತು, ಮತ್ತು ತನ್ನ ಮೊದಲ ಹಾರಾಟವನ್ನು 2005ರ ಮಾರ್ಚ್ 8ರಂದು ಸಂಪೂರ್ಣಗೊಳಿಸಿತು.[63] -200LR ಮಾದರಿಯು FAA ಮತ್ತು EASA ಸಂಸ್ಥೆಗಳೆರಡರಿಂದಲೂ 2006ರ[77] ಫೆಬ್ರುವರಿ 2ರಂದು ಪ್ರಮಾಣೀಕರಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿತು ಮತ್ತು 2006ರ ಫೆಬ್ರುವರಿ 26ರಂದು ಪಾಕಿಸ್ತಾನ್ ಇಂಟರ್ನ್ಯಾಷನಲ್ ಏರ್ಲೈನ್ಸ್ ಸಂಸ್ಥೆಗೆ ಮೊದಲ ವಿತರಣೆಯನ್ನು ಮಾಡಲಾಯಿತು.[78] 2005ರ ನವೆಂಬರ್ 10ರಂದು, ಮೊದಲ -200LR ವಿಮಾನವು ಹಾಂಗ್ಕಾಂಗ್ನಿಂದ ಪೂರ್ವದೆಡೆಗೆ 11,664 nautical miles (21,602 km)ನಷ್ಟು[5] ಅಂತರದ ಹಾರಾಟವನ್ನು ಕ್ರಮಿಸಿ ಲಂಡನ್ನ್ನು ತಲುಪುವ ಮೂಲಕ, ಪ್ರಯಾಣದ ವಿಮಾನವೊಂದು ಕೈಗೊಂಡ ಅತಿ ಉದ್ದದ ನಿಲುಗಡೆ-ರಹಿತ ಹಾರಾಟಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಒಂದು ದಾಖಲೆಯನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಿತು.[4] 22 ಗಂಟೆಗಳು ಮತ್ತು 42 ನಿಮಿಷಗಳವರೆಗೆ ನಡೆದ ಈ ಹಾರಾಟವು, -200LRನ ಪ್ರಮಾಣಕ ವಿನ್ಯಾಸ ವ್ಯಾಪ್ತಿಯನ್ನು ಮೀರಿಸಿತು ಮತ್ತು ಗಿನ್ನೆಸ್ ವಿಶ್ವ ದಾಖಲೆಗಳಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಹೆಸರನ್ನು ದಾಖಲಿಸಿತು.[4][79]
777F ಎಂಬ ಹೆಸರಿನ ಮುಂದಿನ-ಪೀಳಿಗೆಯ ಸರಕು ವಿಮಾನ ಮಾದರಿಯು 2008ರ ಮೇ 23ರಂದು ಹೊರಬಂದಿತು.[80] -300ER[81] ಮಾದರಿಯಿಂದ ಪಡೆಯಲಾಗಿದ್ದ ಇಂಧನ ಟ್ಯಾಂಕ್ಗಳ ಜೊತೆಜೊತೆಗೆ -200LR[82] ಮಾದರಿಯ ರಾಚನಿಕ ವಿನ್ಯಾಸ ಮತ್ತು ಎಂಜಿನ್ನ ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ವಿವರಣೆಗಳನ್ನು 777F ಮಾದರಿಯ ಮೊಟ್ಟಮೊದಲನೆಯ ಹಾರಾಟವು ಬಳಸಿಕೊಂಡಿತು ಮತ್ತು ಈ ಹಾರಾಟವು 2008ರ ಜುಲೈ 14ರಂದು ಸಂಭವಿಸಿತು.[83] ಸದರಿ ಸರಕು ವಿಮಾನಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಮಾದರಿಯ ಪ್ರಮಾಣೀಕರಣವನ್ನು FAA ಮತ್ತು EASA ಸಂಸ್ಥೆಗಳು 2009ರ[84] ಫೆಬ್ರುವರಿ 6ರಂದು ನೀಡಿದವು ಮತ್ತು ಆರಂಭದ ಗ್ರಾಹಕನಾದ ಏರ್ ಫ್ರಾನ್ಸ್ ಸಂಸ್ಥೆಗೆ 2009ರ ಫೆಬ್ರುವರಿ 19ರಂದು ಮೊದಲ ವಿತರಣೆಯನ್ನು ಮಾಡಲಾಯಿತು.[85][86]
ಆರಂಭದಲ್ಲಿ, ಬೋಯಿಂಗ್ನ ಅತ್ಯಂತ ಲಾಭದಾಯಕ ಜೆಟ್ ವಿಮಾನವಾದ[87] 747 ವಿಮಾನದ ನಂತರದ ಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿದ್ದ 777 ವಿಮಾನವು, ಅಲ್ಲಿಂದೀಚೆಗೆ ಕಂಪನಿಯ ಅತ್ಯಂತ ಲಾಭದಾಯಕ ಮಾದರಿಯಾಗಿ ಹೊರಹೊಮ್ಮಿದೆ.[88] 2000ನೇ ಇಸವಿಯಲ್ಲಿ, ಬೋಯಿಂಗ್ ಕಂಪನಿಯ ತೆರಿಗೆ-ಪೂರ್ವ ಗಳಿಕೆಗಳ ಪೈಕಿ 400 ದಶಲಕ್ಷ US$ನಷ್ಟು ಅಂದಾಜು ಮೊತ್ತದ ಕೊಡುಗೆಯನ್ನು ನೀಡಿದ್ದ ಕಾರ್ಯಸೂಚಿಯ ಮಾರಾಟಗಳು, 747 ಮಾದರಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿನ ಮೊತ್ತವಾದ 50 ದಶಲಕ್ಷ US$ನಷ್ಟು ಪ್ರಮಾಣವನ್ನು ಈ ದಿಸೆಯಲ್ಲಿ ದಾಖಲಿಸಿದ್ದವು.[87] 2004ರ ವೇಳೆಗೆ, ಬೋಯಿಂಗ್ ಕಮರ್ಷಿಯಲ್ ಏರ್ಪ್ಲೇನ್ಸ್ ವಿಭಾಗಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದಂತೆ, ಪ್ರಯಾಣದ ವಿಮಾನವು ವಿಶಾಲ-ದೇಹದ ವಿಮಾನಗಳಿಂದ ಬರುತ್ತಿದ್ದ ಆದಾಯದ ಪೈಕಿ ಬಹುಪಾಲು ಕೊಡುಗೆಯನ್ನು ನೀಡಿತು.[89] 2007ರಲ್ಲಿ, ಮುಂದಿನ-ಪೀಳಿಗೆಯ 777 ಮಾದರಿಗಳಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಬೇಡಿಕೆಗಳು 350 ವಿಮಾನಗಳಷ್ಟು[90] ಪ್ರಮಾಣವನ್ನು ಸಮೀಪಿಸಿದವು ಮತ್ತು ತನ್ನೆಲ್ಲಾ ಉತ್ಪಾದನಾ ಹಂಚಿಕೆಗಳೂ 2012ರವರೆಗೆ ಮಾರಾಟವಾಗಿವೆ ಎಂಬುದಾಗಿ ಅದೇ ವರ್ಷದ ನವೆಂಬರ್ನಲ್ಲಿ ಬೋಯಿಂಗ್ ಕಂಪನಿಯು ಪ್ರಕಟಿಸಿತು.[76] 2008ರಲ್ಲಿ, ಬಾಕಿ ಇರುವ 356 ಬೇಡಿಕೆಗಳ ಕಾರ್ಯಸೂಚಿಗೆ, ನಮೂದಿಸಿದ ಪಟ್ಟಿ ಬೆಲೆಗಳಲ್ಲಿ 95 ಶತಕೋಟಿ US$ನಷ್ಟು ಮೌಲ್ಯವನ್ನು ಕಟ್ಟಲಾಯಿತು.[91]
2000ರ ದಶಕದ ಅಂತ್ಯದಲ್ಲಿ, ಏರ್ಬಸ್ ಕಂಪನಿಯ ಯೋಜಿತ A350 XWB ಮಾದರಿಯಿಂದ ಹೆಚ್ಚಿನ ಪ್ರಮಾಣದ ಸ್ಪರ್ಧೆಯ ಸಾಧ್ಯತೆಯನ್ನು 777 ವಿಮಾನವು ಎದುರಿಸಿತು ಮತ್ತು 787ರ[90] ಪ್ರಸ್ತಾವಿತ ರೂಪಾಂತರಗಳಿಂದ ಆಂತರಿಕವಾಗಿ ಸ್ಪರ್ಧೆಯನ್ನು ಎದುರಿಸಿತು; ಈ ಎರಡೂ ಪ್ರಯಾಣದ ವಿಮಾನಗಳೂ ಇಂಧನ ಪರಿಣಾಮಶೀಲತೆಯ ಸುಧಾರಣೆಗಳ ಭರವಸೆ ನೀಡುವ ಮಾದರಿಗಳಾಗಿದ್ದವು. ಉದ್ಯಮದ ವರದಿಗಳ ಅನುಸಾರ, ಒಂದು ಹೊಸ ಉತ್ಪನ್ನ ಬಳಗದಿಂದ ಸದರಿ ವಿಮಾನವು ಅಂತಿಮವಾಗಿ ಬದಲಾಯಿಸಲ್ಪಡಬಹುದು; ಬೋಯಿಂಗ್ ಯೆಲ್ಲೋಸ್ಟೋನ್ 3 ಎಂಬ ಹೆಸರಿನ ಈ ಬಳಗವು 787 ಮಾದರಿಯಿಂದ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನದ ನೆರವುಗಳನ್ನು ಸೆಳೆಯುತ್ತದೆ.[90]
777ರ ವಿನ್ಯಾಸದ ನೆರವಿನೊಂದಿಗೆ ಅನೇಕ ಮುಂದುವರಿದ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನಗಳನ್ನು ಬೋಯಿಂಗ್ ಕಂಪನಿಯು ಪರಿಚಯಿಸಿತು. ಅವುಗಳೆಂದರೆ: ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಡಿಜಿಟಲ್ ಆಗಿರುವ ವಿದ್ಯುನ್ಮಾನ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಿಂದ ನಿಯಂತ್ರಿತವಾದ ನಿಯಂತ್ರಣಗಳು,[92] ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ತಂತ್ರಾಂಶ-ವಿನ್ಯಾಸ ರಚಿಸಬಲ್ಲ ಏವಿಯಾನಿಕ್ಸ್, ಹನಿವೆಲ್ LCD ಗಾಜಿನ ಚಾಲಕನ ಕುಳಿಯ ಹಾರಾಟದ ಪ್ರದರ್ಶಿಕೆಗಳು,[93] ಮತ್ತು ಒಂದು ವಾಣಿಜ್ಯ ಪ್ರಯಾಣ ವಿಮಾನದಲ್ಲಿನ ನಾರು ದ್ಯುತಿವಹನ ಏವಿಯಾನಿಕ್ಸ್ ಜಾಲವೊಂದರ ಮೊದಲ ಬಳಕೆ.[94] ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡಲಾದ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನಗಳ ಇದೇ ಬಗೆಯ ಆವೃತ್ತಿಗಳನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಂಡ, ರದ್ದುಮಾಡಲ್ಪಟ್ಟ ಬೋಯಿಂಗ್ 7J7 ಪ್ರಾದೇಶಿಕ ಜೆಟ್[95] ಕುರಿತಾಗಿ ನಿರ್ವಹಿಸಲಾದ ಕಾರ್ಯವನ್ನು ಬೋಯಿಂಗ್ ಕಂಪನಿಯು ಬಳಸಿಕೊಂಡಿತು.[95] 2003ರಲ್ಲಿ, ಚಾಲಕನ ಕುಳಿಯ ಇಲೆಕ್ಟ್ರಾನಿಕ್ ವಿಮಾನ ಚೀಲದ ಕಂಪ್ಯೂಟರ್ ಪ್ರದರ್ಶಿಕೆಗಳ ಆಯ್ಕೆಯನ್ನು ಬೋಯಿಂಗ್ ಕಂಪನಿಯು ನೀಡಲು ಶುರುಮಾಡಿತು.[96]
ವಿದ್ಯುನ್ಮಾನ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಿಂದ ನಿಯಂತ್ರಿಸಲ್ಪಡುವ ತನ್ನ ಮೊದಲ ವಾಣಿಜ್ಯ ವಿಮಾನವಾಗಿ 777 ವಿಮಾನವನ್ನು ವಿನ್ಯಾಸಗೊಳಿಸುವಾಗ, ಪಾರ್ಶ್ವಕೋಲಿನ ನಿಯಂತ್ರಕಗಳಿಗೆ ಬದಲಾಯಿಸುವುದಕ್ಕೆ ಬದಲಿಗೆ ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ನಿಯಂತ್ರಣಾ ಸಲಾಕೆಗಳನ್ನು[92] ಉಳಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಬೋಯಿಂಗ್ ಕಂಪನಿಯು ನಿರ್ಧರಿಸಿತು; ವಿದ್ಯುನ್ಮಾನ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಿಂದ ನಿಯಂತ್ರಿಸಲ್ಪಡುವ ಅನೇಕ ಯುದ್ಧ ವಿಮಾನಗಳಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಏರ್ಬಸ್ ಕಂಪನಿಯ ಅನೇಕ ಪ್ರಯಾಣದ ವಿಮಾನಗಳಲ್ಲಿ ಪಾರ್ಶ್ವಕೋಲಿನ ನಿಯಂತ್ರಕಗಳು ಬಳಸಲ್ಪಡುತ್ತಿದ್ದವು.[92] ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕವಾದ ಸಲಾಕೆ ಮತ್ತು ಚುಕ್ಕಾಣಿ ಹಲಗೆಯ ನಿಯಂತ್ರಣಗಳೊಂದಿಗೆ ಚಾಲಕನ ಕುಳಿಯು ಒಂದು ಸರಳೀಕೃತ ವಿನ್ಯಾಸವನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿದ್ದು, ಇದು ಹಿಂದಿನ ಬೋಯಿಂಗ್ ಮಾದರಿಗಳು ಹೊಂದಿರುವ ಲಕ್ಷಣಗಳನ್ನು ಹೋಲುತ್ತದೆ.[97] ವಿದ್ಯುನ್ಮಾನ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ನಿಯಂತ್ರಣ ವಿನ್ಯಾಸವು ಹಾರಾಟದ ಅನಿಲದ ಚೀಲ ಸಂರಕ್ಷಣೆಯನ್ನೂ[92] ಸಂಯೋಜಿಸುತ್ತದೆ; ಇದು ನಿರ್ವಹಣಾ ಪ್ರಮಾಣಕ ಲಕ್ಷಣಗಳ ಒಂದು ಕಂಪ್ಯೂಟರ್-ಲೆಕ್ಕಾಚಾರದ ಚೌಕಟ್ಟಿನ ವ್ಯಾಪ್ತಿಯೊಳಗೆ ವಿಮಾನ ಚಾಲಕನಿಗೆ ಮಾಹಿತಿ-ಪ್ರದಾನಗಳ ಕುರಿತು ಮಾರ್ಗದರ್ಶನ ನೀಡುವ ಒಂದು ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಾಗಿದೆ ಹಾಗೂ ಸ್ಥಗನಗಳು ಮತ್ತು ಅತಿಯಾದ ಒತ್ತಡದಿಂದ ಕೂಡಿದ ನಿಯಂತ್ರಿತ ಚಲನೆಗಳನ್ನು ತಪ್ಪಿಸುವಲ್ಲಿ ತನ್ನದೇ ಆದ ಪಾತ್ರವನ್ನು ವಹಿಸುತ್ತದೆ.[92] ಒಂದು ವೇಳೆ ಅವಶ್ಯಕವೆಂದು ಕಂಡುಬಂದಲ್ಲಿ, ಮೇಲ್ವಿಚಾರಣೆಯನ್ನು ವಹಿಸಿಕೊಂಡಿರುವ ವಿಮಾನ ಚಾಲಕನು ಈ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ಚಾಲಿಸಬಹುದಾಗಿದೆ.[92]
777 ವಿಮಾನದ ರೆಕ್ಕೆಗಳು ಒಂದು ಅಧಿಕ್ರಾಂತಿಕ ವಾಯುಫಲಕ ವಿನ್ಯಾಸವನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿದ್ದು, ಅದು 31.6 ಡಿಗ್ರಿಗಳಷ್ಟು ಹಿಂದಕ್ಕೆ ತಿರುಗಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ ಮತ್ತು ಸಾಧಾರಣ ವೇಗದಲ್ಲಿ ಚಲಿಸುವುದಕ್ಕಾಗಿ 0.83ರಷ್ಟು ಮಾಕ್ ಅನುಪಾತದಲ್ಲಿ (ಹಾರಾಟ ಪರೀಕ್ಷೆಗಳ ನಂತರ ಮಾಕ್ ಅನುಪಾತ 0.84ಕ್ಕೆ ಪರಿಷ್ಕರಿಸಲಾಯಿತು) ಉತ್ತಮವಾಗಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ.[98] ಹಿಂದಿನ ಪ್ರಯಾಣದ ವಿಮಾನಗಳಿಗೆ ಹೋಲಿಸಿದಾಗ, ಹೆಚ್ಚಿಸಿದ ದಪ್ಪ ಮತ್ತು ಒಂದು ಸುದೀರ್ಘವಾದ ಅಡ್ಡಗಲದೊಂದಿಗೆ ರೆಕ್ಕೆಗಳನ್ನು ವಿನ್ಯಾಸಗೊಳಿಸಲಾಗಿದ್ದು, ಅದು ಮಹತ್ತರವಾದ ಸರಕಿನ ಭಾಗ ಮತ್ತು ವ್ಯಾಪ್ತಿ, ಸುಧಾರಿತ ಉಡ್ಡಯನ ಕಾರ್ಯಕ್ಷಮತೆ, ಮತ್ತು ಒಂದು ಹೆಚ್ಚಿನ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಸಾಧಾರಣ ವೇಗದಲ್ಲಿ ಚಲಿಸುವ ಎತ್ತರ ಈ ಲಕ್ಷಣಗಳಿಗೆ ಕಾರಣವಾಗಿದೆ.[44] ಸಣ್ಣದಾಗಿರುವ ವಿಮಾನಕ್ಕೆ ಅವಕಾಶ ಕಲ್ಪಿಸಲೆಂದು ಮಾಡಲಾದ ಗೇಟುಗಳನ್ನು ಬಳಸುವ ವಿಮಾನಯಾನ ಸಂಸ್ಥೆಗಳ ಗಮನ ಸೆಳೆಯಲೆಂದು, ವಿಮಾನವು ಬಿಡುಗಡೆಯಾದ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಮಡಿಚುವ ರೆಕ್ಕೆಯ ಹೊರತುದಿಗಳನ್ನು ನೀಡಲಾಗಿತ್ತು; ಆದರೆ ಈ ಆಯ್ಕೆಯನ್ನು ಯಾವುದೇ ವಿಮಾನಯಾನ ಸಂಸ್ಥೆಯೂ ಖರೀದಿಸಲಿಲ್ಲ.[99]
ವಿಮಾನದ ಶರೀರವು ಸಂಘಟಿತ ಸಾಮಗ್ರಿಗಳ ಬಳಕೆಯನ್ನು ಸಂಯೋಜಿಸುತ್ತದೆ; ಈ ಸಾಮಗ್ರಿಗಳು ತಮ್ಮ ಮೂಲ ರಾಚನಿಕ ತೂಕದ ಒಂಬತ್ತು ಪ್ರತಿಶತದಷ್ಟು ಭಾಗವನ್ನು ಒಳಗೊಳ್ಳುತ್ತವೆ.[100] ಸಂಘಟಿತ ಸಾಮಗ್ರಿಯಿಂದ ಮಾಡಲ್ಪಟ್ಟ ಭಾಗಗಳಲ್ಲಿ ಕ್ಯಾಬಿನ್ ನೆಲ ಮತ್ತು ಚುಕ್ಕಾಣಿ ಹಲಗೆಗಳು ಸೇರಿವೆ. ವಿಮಾನದ ಚೌಕಟ್ಟಿನ ಮುಖ್ಯ ಅಡ್ಡ-ಛೇದನವು ವೃತ್ತಾಕಾರದಲ್ಲಿದೆ[101] ಮತ್ತು ಎಡಪಕ್ಕಕ್ಕೆ-ಎದುರಾಗಿರುವ ಸಹಾಯಕ ಶಕ್ತಿ ಘಟಕವೊಂದನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಒಂದು ಬ್ಲೇಡ್-ಆಕಾರದ ಬಾಲಂಗೋಚಿಯೊಳಗೆ ಅದು ಹಿಂಭಾಗದೆಡೆಗೆ ಕ್ರಮೇಣ ಚೂಪಾಗುತ್ತಾ ಹೋಗುತ್ತದೆ.[3] ವಿಮಾನವು ಅತಿದೊಡ್ಡ ಇಳಿಗೇರನ್ನೂ ಮತ್ತು ವಾಣಿಜ್ಯ ಜೆಟ್ ವಿಮಾನವೊಂದರಲ್ಲಿ ಹಿಂದೆಂದೂ ಬಳಸಿರದ ಅತಿದೊಡ್ಡ ಟೈರುಗಳನ್ನೂ ಒಳಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ.[102] ಒಂದು 777-300ER ವಿಮಾನದ ಆರು-ಚಕ್ರದ ಮುಖ್ಯ ಇಳಿಗೇರಿನ ಪ್ರತಿ ಟೈರು, 59,490 lb (26,980 kg)ನಷ್ಟು ಭಾರವಿರುವ ಒಂದು ಹೊರೆಯನ್ನು ಸಾಗಿಸಬಲ್ಲದು; 747-400ನಂಥ ಅಗಲವಾದ-ಶರೀರಗಳ ಇತರ ವಾಹಕಗಳಿಗೆ ಹೋಲಿಸಿದಾಗ ಈ ಪ್ರಮಾಣವು ಅಗಾಧವಾದದ್ದು ಎನ್ನಬಹುದು.[103] ಈ ವಿಮಾನವು ಮೂರುಪಟ್ಟು ಅಧಿಕವಾದ ಹೈಡ್ರಾಲಿಕ್ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದು, ಇಳಿಯುವಿಕೆಗೆ ಕೇವಲ ಒಂದು ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ಅಗತ್ಯವಿರುತ್ತದೆ.[104] ತುರ್ತುಸ್ಥಿತಿಯ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಒದಗಿಸಬಲ್ಲ ಒಂದು ಒಳಗೆಳೆದುಕೊಳ್ಳಬಲ್ಲ ಚಿಕ್ಕ ಎಂಜಿನ್ ಆಗಿರುವ ಒಂದು ರ್ಯಾಮ್ ಅನಿಲಚಕ್ರವನ್ನೂ ಸಹ ರೆಕ್ಕೆ ಮೂಲದ ಸುಗಮೀಕರಣದಲ್ಲಿ ಅಳವಡಿಸಲಾಗಿರುತ್ತದೆ.[105]
ಬೋಯಿಂಗ್ ವೈಶಿಷ್ಟ್ಯದ ಒಳಾಂಗಣ (ಬೋಯಿಂಗ್ ಸಿಗ್ನೇಚರ್ ಇಂಟೀರಿಯರ್) ಎಂದೂ ಕರೆಯಲ್ಪಡುವ 777 ವಿಮಾನದ ಒಳಾಂಗಣವು, ವಕ್ರಾಕಾರದ ಪಟ್ಟಿಗಳು, ದೊಡ್ಡದಾದ ನೆತ್ತಿಯ ಮೇಲಿನ ಬುಟ್ಟಿಗಳು, ಮತ್ತು ಪರೋಕ್ಷ ದೀಪವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿರುತ್ತದೆ.[57] ಮೊದಲ ವರ್ಗದಲ್ಲಿ ಜೊತೆಜೊತೆಯಾಗಿರುವ ಆರು ಆಸನಗಳಿಂದ ಮೊದಲ್ಗೊಂಡು ಕನಿಷ್ಠ ತರಗತಿಯಾದ್ಯಂತ ಇರುವ 10 ಆಸನಗಳವರೆಗೆ ಆಸನ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ಆಯ್ಕೆಗಳ ವ್ಯಾಪ್ತಿಯಿರುತ್ತದೆ.[106] 787 ವಿಮಾನಗಳು ಬರುವವರೆಗೂ, ಯಾವುದೇ ಪ್ರಸಕ್ತ ಪ್ರಯಾಣದ ವಾಣಿಜ್ಯ ವಿಮಾನದ ಪೈಕಿ, 15-inch (380 mm) 10-inch (250 mm)ನಷ್ಟಿರುವ ಅಳತೆಯಲ್ಲಿದ್ದ ಕಿಟಕಿಗಳು ಅತಿದೊಡ್ಡ ಅಳತೆಯವಾಗಿದ್ದವು.[107] "ಹೊಂದಿಕೊಳ್ಳುವಿಕೆಯ ವಲಯಗಳನ್ನೂ" ಸಹ ಕ್ಯಾಬಿನ್ ಒಳಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ; ಒಳಾಂಗಣ ಅವಕಾಶದ ಉದ್ದಗಲಕ್ಕೂ ನೀರಿನ, ವಿದ್ಯುತ್ತಿನ, ವಾಯುಚಾಲಿತ ಮತ್ತು ಇತರ ಸಂಯೋಗಗಳ ಉದ್ದೇಶಪೂರ್ವಕ ನಿಯೋಜನೆಗೆ ಈ ವಲಯಗಳು ಅವಕಾಶ ಕಲ್ಪಿಸುತ್ತವೆ. ಕ್ಯಾಬಿನ್ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿಸುವ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಆಸನಗಳು, ಅಡುಗೆಮನೆಗಳು, ಮತ್ತು ಶೌಚಾಲಯಗಳಿಗೆ ಶೀಘ್ರವಾಗಿ ಚಾಲನೆಯನ್ನು ನೀಡಲು ಇದರಿಂದ ಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತದೆ.[106] ವಿಮಾನಯಾನ ಸಂಸ್ಥೆಯನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿದ ಬಳಕೆಗಾಗಿ, ಹಲವಾರು ವಿಮಾನಗಳಲ್ಲಿ VIP ಒಳಾಂಗಣಗಳನ್ನು ಅಳವಡಿಸಲಾಗಿರುತ್ತದೆ.[108]
2003ರಲ್ಲಿ, 777 ವಿಮಾನಗಳಲ್ಲಿನ ಒಂದು ಆಯ್ಕೆಯಾಗಿ ಅಧಿಕ ಸಿಬ್ಬಂದಿಯ ವಿಶ್ರಾಂತಿ ಗೃಹಗಳನ್ನು ಬೋಯಿಂಗ್ ಕಂಪನಿಯು ಪರಿಚಯಿಸಿತು.[109] ಮುಖ್ಯ ಕ್ಯಾಬಿನ್ ಮೇಲ್ಭಾಗದಲ್ಲಿ ನೆಲೆಗೊಂಡಿರುವ ಮತ್ತು ಮೆಟ್ಟಿಲೇಣಿಗಳ ಮೂಲಕ ಸಂಪರ್ಕಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿರುವ, ಮುಂಭಾಗದಲ್ಲಿನ ವಿಮಾನ ಸಿಬ್ಬಂದಿಯ ವಿಶ್ರಾಂತಿ ಗೃಹವು ಎರಡು ಆಸನಗಳು ಮತ್ತು ಎರಡು ಬಡು-ಹಾಸಿಗೆಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ; ಹಿಂಭಾಗದಲ್ಲಿರುವ ಕ್ಯಾಬಿನ್ ಸಿಬ್ಬಂದಿಯ ವಿಶ್ರಾಂತಿ ಗೃಹವು ಅನೇಕ ಬಡು-ಹಾಸಿಗೆಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ.[109] ಬೋಯಿಂಗ್ನ ವೈಶಿಷ್ಟ್ಯಪೂರ್ಣ ಒಳಾಂಗಣವನ್ನು ಅಲ್ಲಿಂದೀಚೆಗೆ ವಿಶಾಲ-ದೇಹದ ಮತ್ತು ಕಿರಿದಾದ-ಶರೀರದ ಇತರ ಬೋಯಿಂಗ್ ವಿಮಾನಗಳಿಗೂ ರೂಪಾಂತರಿಸಲಾಗಿದ್ದು, 737NG, 747-400, 757-300, ಮತ್ತು ಹೊಸದಾದ 767 ಮಾದರಿಗಳು ಅವುಗಳಲ್ಲಿ ಸೇರಿವೆ.[110][111] 747-8 ಮತ್ತು 767-400ER ಮಾದರಿಗಳು 777 ವಿಮಾನದ ದೊಡ್ಡದಾದ, ಹೆಚ್ಚು ದುಂಡಾಗಿಸಿದ ಕಿಟಕಿಗಳನ್ನೂ ಅಳವಡಿಸಿಕೊಂಡಿವೆ.
ICAO ಸಂಕೇತ[112] | ಮಾದರಿ(ಗಳು) |
---|---|
B772 | 777-200/200ER |
B77L | 777-200LR/777F |
B773 | 777-300 |
B77W | 777-300ER |
ಬೋಯಿಂಗ್ ಕಂಪನಿಯು ತನ್ನ 777 ಮಾದರಿಗಳನ್ನು ವಿಶದೀಕರಿಸುವ ಸಲುವಾಗಿ ವಿಮಾನದ ಚೌಕಟ್ಟಿನ ಉದ್ದ ಮತ್ತು ವ್ಯಾಪ್ತಿ ಎಂಬ ಎರಡು ಲಕ್ಷಣಗಳನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ.[14] ಪ್ರಯಾಣಿಕರ ಸಂಖ್ಯೆ ಮತ್ತು ಸಾಗಿಸಲ್ಪಡಬಹುದಾದ ಸರಕಿನ ಪ್ರಮಾಣದ ಮೇಲೆ ವಿಮಾನದ ಚೌಕಟ್ಟಿನ ಉದ್ದವು ಪ್ರಭಾವ ಬೀರುತ್ತದೆ; 777-200 ಮತ್ತು ಅದರ ಉತ್ಪನ್ನಗಳು ಆಧಾರಪೂರ್ವಕ ಗಾತ್ರಗಳಾಗಿವೆ ಹಾಗೂ ವಿಮಾನವನ್ನು 777-300 ವಿಮಾನದ ಗಾತ್ರಕ್ಕೆ 1998ರಲ್ಲಿ ಹಿಗ್ಗಿಸಲಾಯಿತು. ವ್ಯಾಪ್ತಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿ ಹೇಳುವುದಾದರೆ, ವಿನ್ಯಾಸದ ಮಾನದಂಡಗಳನ್ನು ಆಧರಿಸಿ ಈ ವಿಮಾನವು ಮೂರು ವಿಭಾಗಗಳಾಗಿ ವರ್ಗೀಕರಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ; ಈ ವರ್ಗಗಳನ್ನು ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ಈ ಕೆಳಕಂಡ ಸ್ವರೂಪದಲ್ಲಿ ವಿಶದೀಕರಿಸಲಾಗಿತ್ತು:
ವಿಭಿನ್ನ ರೂಪಾಂತರಗಳ ಕುರಿತು ಉಲ್ಲೇಖಿಸುವಾಗ, ಬೋಯಿಂಗ್ ಕಂಪನಿ ಮತ್ತು ವಿಮಾನಯಾನ ಸಂಸ್ಥೆಗಳು ಅನೇಕವೇಳೆ ಮಾದರಿ ಸಂಖ್ಯೆ (777) ಮತ್ತು ರೂಪಾಂತರ ನಿಯೋಜಕ ಸೂಚಿಯನ್ನು (-200 ಅಥವಾ -300) ಒಂದು ಮೊಟಕುಗೊಳಿಸಿದ ಸ್ವರೂಪಕ್ಕೆ (ಉದಾಹರಣೆಗೆ: "772" ಅಥವಾ "773"[115]) ಕುಗ್ಗಿಸುತ್ತವೆ. ವಿಮಾನದ ಮಾದರಿಯನ್ನು ನಿಯೋಜಿಸುವ ಇಂಟರ್ನ್ಯಾಷನಲ್ ಸಿವಿಲ್ ಏವಿಯೇಷನ್ ಆರ್ಗನೇಸೇಷನ್ (ICAO) ಎಂಬ ನಿಯೋಜಕ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯು, ತಯಾರಕ ಕಂಪನಿಯ ಮೊದಲಕ್ಷರವನ್ನು ಮೊದಲು ಬರುವ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಸೇರ್ಪಡೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ (ಉದಾಹರಣೆಗೆ: "B772" ಅಥವಾ "B773").[112] ಸಾಮರ್ಥ್ಯ ಸಂಖ್ಯೆಗೆ ತರುವಾಯದಲ್ಲಿ, ಪದನಾಮಗಳು ಶ್ರೇಣಿ ಗುರುತುಕಾರಕವನ್ನು ಲಗತ್ತಿಸಬಹುದು ಅಥವಾ ಲಗತ್ತಿಸದೆ ಇರಬಹುದು (ಉದಾಹರಣೆಗೆ: 777-300ER ಮಾದರಿಯು "773ER"[116] ಎಂಬುದಾಗಿ, "773B",[117] "77W",[118] ಅಥವಾ "B77W"[112] ರೀತಿಯಲ್ಲಿರುವಂತೆ). ಈ ಸಂಕೇತಗಳು ವಿಮಾನ ಕೈಪಿಡಿಗಳಲ್ಲಿ ಅಥವಾ ವಿಮಾನಯಾನ ಸಂಸ್ಥೆಯ ವೇಳಾಪಟ್ಟಿಗಳಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬರಬಹುದು.
777-200 ವಿಮಾನವು A-ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯ ಆರಂಭಿಕ ಮಾದರಿಯಾಗಿತ್ತು. ಮೊದಲ -200 ವಿಮಾನವನ್ನು ಯುನೈಟೆಡ್ ಏರ್ಲೈನ್ಸ್ ಸಂಸ್ಥೆಗೆ 1995ರ ಮೇ 15ರಂದು ವಿತರಿಸಲಾಯಿತು.[63] 5,235 nautical miles (9,695 km)ನಷ್ಟಿರುವ [119] ಒಂದು ಗರಿಷ್ಠ ವ್ಯಾಪ್ತಿಯೊಂದಿಗೆ -200 ವಿಮಾನವು U.S.ನ ಸ್ವದೇಶಿ ವಿಮಾನಯಾನ ಸಂಸ್ಥೆಯ ಸೇವಾದಾರರ ಕಡೆಗೆ ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಗುರಿಯಿರಿಸಿಕೊಂಡಿತ್ತು.[14] ಹತ್ತು ವಿಭಿನ್ನ -200 ಗ್ರಾಹಕರು 88 ವಿಮಾನಗಳ[6] ವಿತರಣೆಯನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸಿದ್ದು, ಅವುಗಳಲ್ಲಿ 62 ವಿಮಾನಗಳು 2010ರ ಜುಲೈ ವೇಳೆಗೆ ಇದ್ದಂತೆ ವಿಮಾನಯಾನ ಸೇವೆಯಲ್ಲಿ ತಮ್ಮನ್ನು ತೊಡಗಿಸಿಕೊಂಡಿವೆ.[7] ಏರ್ಬಸ್ ಕಂಪನಿಗೆ ಸೇರಿದ A330-300 ಎಂಬ ವಿಮಾನ ಮಾದರಿಯು ಇದಕ್ಕೆ ಪ್ರಬಲ ಸ್ಪರ್ಧೆಯನ್ನು ಒಡ್ಡುತ್ತಿದೆ.[120]
-200ರ B-ಮಾರುಕಟ್ಟೆ ಆವೃತ್ತಿಯಾದ 777-200ER ("ER" ಎಂಬುದು ಎಕ್ಸ್ಟೆಂಡೆಡ್ ರೇಂಜ್ ಎಂಬುದರ ಸಂಕ್ಷಿಪ್ತರೂಪ) ವಿಮಾನವು, ತನ್ನ ಹೆಚ್ಚಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ಒಟ್ಟಾರೆ ತೂಕದ ಕಾರಣದಿಂದಾಗಿ 777-200IGW ಎಂದು ಮೂಲತಃ ಚಿರಪರಿಚಿತವಾಗಿತ್ತು.[121] -200 ಮಾದರಿಗೆ ಹೋಲಿಸಿದಾಗ, -200ER ಮಾದರಿಯು ಹೆಚ್ಚುವರಿ ಇಂಧನ ಸಾಮರ್ಥ್ಯ ಮತ್ತು ಒಂದು ಹೆಚ್ಚಿಸಿದ ಗರಿಷ್ಠ ಉಡ್ಡಯನ ತೂಕವನ್ನು (MTOW) ಒಳಗೊಂಡಿದೆ.[119] ಅಟ್ಲಾಂಟಿಕ್ ವಲಯವನ್ನು ದಾಟಿಹೋಗುವ ಮಾರ್ಗಗಳಲ್ಲಿ ಸೇವಾ-ನಿರ್ವಹಣೆಯನ್ನು ಕೈಗೊಂಡಿರುವ ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ವಿಮಾನಯಾನ ಸಂಸ್ಥೆಗಳ ಕಡೆಗೆ ಗುರಿಯಿಟ್ಟುಕೊಂಡಿರುವ -200ER ವಿಮಾನದ ಗರಿಷ್ಠವ್ಯಾಪ್ತಿಯು 7,700 nautical miles (14,300 km)ನಷ್ಟಿದೆ.[119] "ಪೂರ್ವದ ಕಡೆಗೆ ಸಾಗುತ್ತ ಎಲ್ಲೂ ಇಳಿಯದೆಯೇ ಮಹಾವೃತ್ತದ ಅಂತರವನ್ನು ಕ್ರಮಿಸಿದುದಕ್ಕೆ" ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಒಂದು ಪ್ರಯಾಣ ವಿಮಾನದ ದಾಖಲೆಯನ್ನು -200ER ವಿಮಾನವು ಮುರಿಯುವುದರ ಜೊತೆಗೆ, ಅತಿ ಉದ್ದದ ETOPS-ಸಂಬಂಧಿತ, ತುರ್ತುಸ್ಥಿತಿಯ ಹಾರಾಟ ಪಥ ಬದಲಾವಣೆಯ (ಒಂದು ಎಂಜಿನ್ ನಿರ್ವಹಣೆಯಲ್ಲಿ 177 ನಿಮಿಷಗಳ ಅವಧಿಯವರೆಗೆ) ದಾಖಲೆಯನ್ನೂ ಹೊಂದಿದೆ; ಪೆಸಿಫಿಕ್ ಸಾಗರದ ಮೇಲ್ಭಾಗದಲ್ಲಿ 2003ರ ಮಾರ್ಚ್ 17ರಂದು 255 ಪ್ರಯಾಣಿಕರನ್ನು ಹೊತ್ತುಕೊಂಡು ನಡೆದ ಯುನೈಟೆಡ್ ಏರ್ಲೈನ್ಸ್ ವಿಮಾನದ ಒಂದು ಹಾರಾಟದ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಈ ದಾಖಲೆಯು ನಿರ್ಮಾಣವಾಯಿತು.[122][123]
ಮೊದಲ -200ER ವಿಮಾನವನ್ನು ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಏರ್ವೇಸ್ ಸಂಸ್ಥೆಗೆ 1997ರ ಫೆಬ್ರುವರಿ 6ರಂದು ವಿತರಿಸಲಾಯಿತು.[63] 2010ರ ಜುಲೈ ವೇಳೆಗೆ ಇದ್ದಂತೆ, 33 ವಿಭಿನ್ನ ಗ್ರಾಹಕರಿಗೆ 415[6] ಸಂಖ್ಯೆಯಷ್ಟು -200ER ವಿಮಾನಗಳು ವಿತರಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದು, -200ER ಮಾದರಿಯು ಇಂದಿನವರೆಗಿನ ಅತ್ಯಂತ ವ್ಯಾಪಕವಾಗಿ ತಯಾರಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ಅವಳಿ ಜೆಟ್ನ ರೂಪಾಂತರ ಎಂಬ ಕೀರ್ತಿಗೆ ಪಾತ್ರವಾಗಲು ಇದು ಕಾರಣವಾಗಿದೆ.[62] 2010ರ ಜುಲೈ ವೇಳೆಗೆ ಇದ್ದಂತೆ, 434 ವಿಮಾನಗಳು ವಿಮಾನಯಾನ ಸೇವೆಯಲ್ಲಿ ತಮ್ಮನ್ನು ತೊಡಗಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದವು.[7] ಏರ್ಬಸ್ ಕಂಪನಿಯ A340-300 ವಿಮಾನವು ಇದರ ಪ್ರತಿಸ್ಪರ್ಧಿ ವಿಮಾನವಾಗಿದೆ.[124]
747-100 ಮಾದರಿಗಳು ಮತ್ತು 747-200 ಮಾದರಿಗಳಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದಂತೆ ಒಂದು A-ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯ ಬದಲಿ ಬಳಕೆಯಾಗಿ ಹಿಗ್ಗಿಸಲ್ಪಟ್ಟ 777-300 ವಿಮಾನವನ್ನು ವಿನ್ಯಾಸಗೊಳಿಸಲಾಯಿತು.[65] ಹಳೆಯದಾದ 747 ವಿಮಾನಗಳಿಗೆ ಹೋಲಿಸಿದಾಗ, ಹಿಗ್ಗಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ರೂಪಾಂತರವು ಹೋಲಿಸಬಹುದಾದ ಪ್ರಯಾಣಿಕ ಸಾಮರ್ಥ್ಯ ಹಾಗೂ ವ್ಯಾಪ್ತಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ, ಮತ್ತು ಮೂರನೇ ಒಂದು ಭಾಗದಷ್ಟು ಕಡಿಮೆ ಇಂಧನವನ್ನು ದಹಿಸುವಂತೆ ಹಾಗೂ 40 ಪ್ರತಿಶತದಷ್ಟು ಕಡಿಮೆಯಿರುವ ನಿರ್ವಹಣಾ ವೆಚ್ಚಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವಂತೆ ಅದನ್ನು ವಿನ್ಯಾಸಗೊಳಿಸಲಾಗಿದೆ.[65] ಎಲ್ಲೆಗೆರೆಯ -200 ಮಾದರಿಗೆ ಹೋಲಿಸಿದಾಗ, -300 ಮಾದರಿಯು 33.3 ft (10.1 m)ನಷ್ಟಿರುವ ಒಂದು ವಿಮಾನದ ಚೌಕಟ್ಟಿನ ವಿಸ್ತರಣೆಯನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿದ್ದು, ಒಂದು ಏಕ ವರ್ಗದ ಅತೀವ-ದಟ್ಟಣೆಯ ವಿನ್ಯಾಸದಲ್ಲಿ[65] 550 ಪ್ರಯಾಣಿಕರವರೆಗಿನ ಆಸನ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗೆ ಅದು ಅವಕಾಶ ನೀಡುತ್ತದೆ; ಈ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ಅತೀವವಾದ-ದಟ್ಟಣೆಯುಳ್ಳ ಜಪಾನೀ ಮಾರ್ಗಗಳಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದಂತೆ ಅಳವಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಲಾಗಿದೆ.[125] ವಿಮಾನದ ಉದ್ದದ ಕಾರಣದಿಂದಾಗಿ, -300 ಮಾದರಿಯು ಒಂದು ಹಿನ್ನಾಸರೆ ಹಾಗೂ ನೆಲದಿಂದ ನಿಯಂತ್ರಿಸಲ್ಪಡುವ ಕ್ಯಾಮರಾಗಳಿಂದ ಸಜ್ಜುಗೊಂಡಿದ್ದು, ವಿಮಾನವು ತಾನಾಗಿಯೇ ಚಲಿಸುವ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಈ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯು ವಿಮಾನ ಚಾಲಕರಿಗೆ ನೆರವಾಗುತ್ತದೆ.[126] 6,015 nautical miles (11,140 km)ನಷ್ಟಿರುವ[127] ಗರಿಷ್ಠ ವ್ಯಾಪ್ತಿಯನ್ನು ಇದು ಹೊಂದಿದ್ದು, ಹಳೆಯದಾದ 747 ವಿಮಾನಗಳು ಹಿಂದೆ ಸಂಚರಿಸುತ್ತಿದ್ದ ರಾಜಮಾರ್ಗಗಳನ್ನು ನಿರ್ವಹಿಸುವಲ್ಲಿ ಈ ಅಂಶವು -300 ವಿಮಾನಕ್ಕೆ ಅನುವುಮಾಡಿಕೊಡುತ್ತದೆ.[65]
ಮೊದಲ -300 ವಿಮಾನವನ್ನು ಕ್ಯಾಥಿ ಪೆಸಿಫಿಕ್ ಸಂಸ್ಥೆಗೆ 1998ರ ಮೇ 21ರಂದು ವಿತರಿಸಲಾಯಿತು.[63][67] ಎಂಟು ವಿಭಿನ್ನ -300 ಗ್ರಾಹಕರು 60 ವಿಮಾನಗಳ[6] ವಿತರಣೆಯನ್ನು ಪಡೆದುಕೊಂಡಿದ್ದು, 2010ರ ಜುಲೈ ವೇಳೆಗೆ ಇದ್ದಂತೆ ಆ ಎಲ್ಲಾ ವಿಮಾನಗಳೂ ವಿಮಾನಯಾನ ಸೇವೆಯಲ್ಲಿ ತಮ್ಮನ್ನು ತೊಡಗಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದವು.[7] ಆದಾಗ್ಯೂ, ಸುದೀರ್ಘ-ವ್ಯಾಪ್ತಿಯ -300ER ವಿಮಾನವು 2004ರಲ್ಲಿ ಪರಿಚಯವಾದದ್ದನ್ನು ಅನುಸರಿಸಿ, ಎಲ್ಲಾ ಸೇವಾದಾರರು -300 ಮಾದರಿಯ ER ಆವೃತ್ತಿಯನ್ನು ಆಯ್ಕೆಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ.[6] -300 ಮಾದರಿಗೆ ಏರ್ಬಸ್ ಕಂಪನಿಯ ವತಿಯಿಂದ ಯಾವುದೇ ನೇರಸ್ಪರ್ಧಿ ಇಲ್ಲವಾದರೂ, ಸ್ಪರ್ಧೆಯ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಏರ್ಬಸ್ ಕಂಪನಿಯು A340-600 ಮಾದರಿಯನ್ನು ಮುಂದುಮಾಡಿದೆ.[128][129]
C-ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯ ಮಾದರಿಯಾದ 777-200LR ("LR" ಎಂಬುದು ಲಾಂಗರ್ ರೇಂಜ್ ಎಂಬುದರ ಸಂಕ್ಷಿಪ್ತರೂಪ) ವಿಮಾನವು 2006ರಲ್ಲಿ ಸೇವಾವಲಯದಲ್ಲಿ ಪ್ರವೇಶಿಸಿದಾಗ, ಪ್ರಪಂಚದ ಅತಿ ಉದ್ದದ-ವ್ಯಾಪ್ತಿಯ ಪ್ರಯಾಣದ ವಾಣಿಜ್ಯ ವಿಮಾನ ಎಂದು ಕರೆಸಿಕೊಂಡಿತು.[130][131] ಈ ವಿಮಾನವನ್ನು ಬೋಯಿಂಗ್ ಕಂಪನಿಯು ವರ್ಲ್ಡ್ಲೈನರ್ ಎಂಬುದಾಗಿ ಹೆಸರಿಸಿತು; ಪ್ರಪಂಚದಲ್ಲಿನ[132] ಸರಿಸುಮಾರು ಯಾವುದೇ ಎರಡು ವಿಮಾನ ನಿಲ್ದಾಣಗಳನ್ನು ಸಂಪರ್ಕಿಸಬಲ್ಲ ಇದರ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವನ್ನು ಎತ್ತಿತೋರಿಸಲೆಂದು ಹೀಗೆ ಹೆಸರಿಸಲಾಗಿತ್ತಾದರೂ, ಇದು ಇನ್ನೂ ETOPS ಕಟ್ಟುಪಾಡುಗಳಿಗೆ ಒಳಗಾಗಿದೆ.[133] ಪ್ರಯಾಣದ ವಾಣಿಜ್ಯ ವಿಮಾನವೊಂದರಿಂದ[5] ಆದ ಅತಿ ಉದ್ದದ ನಿಲುಗಡೆರಹಿತ ಹಾರಾಟಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದಂತೆ ಇದು ವಿಶ್ವದಾಖಲೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ ಮತ್ತು 9,380 nautical miles (17,370 km)ನಷ್ಟಿರುವ ಒಂದು ಗರಿಷ್ಠ ವ್ಯಾಪ್ತಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ.[79] ಲಾಸ್ ಏಂಜಲೀಸ್ನಿಂದ ಸಿಂಗಪೂರ್ಗೆ ತೆರಳುವ, ಅಥವಾ ಡಲ್ಲಾಸ್ನಿಂದ ಟೋಕಿಯೋಗೆ ತೆರಳುವ ಮಾರ್ಗಗಳಂಥ ಅತಿ-ದೀರ್ಘ-ಪ್ರಯಾಣದೂರದ ಮಾರ್ಗಗಳಿಗೆ -200LR ವಿಮಾನವನ್ನು ಬಳಸಲು ಉದ್ದೇಶಿಸಲಾಗಿತ್ತು.[134]
-300ER ಮಾದರಿಯ ಜೊತೆಜೊತೆಗೆ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸಲ್ಪಟ್ಟ -200LR ಮಾದರಿಯು, ಒಂದು ಹೆಚ್ಚಿಸಲ್ಪಟ್ಟ MTOW ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ಮತ್ತು ಹಿಂಭಾಗದ ಸರಕು ಹಿಡಿತದಲ್ಲಿ ಮೂರು ಐಚ್ಛಿಕ ಸಹಾಯಕ ಇಂಧನ ಟ್ಯಾಂಕ್ಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ.[130] ಇತರ ಹೊಸ ಲಕ್ಷಣಗಳಲ್ಲಿ, ಚಾಚಿಕೊಂಡಿರುವ ರೆಕ್ಕೆಯ ಹೊರತುದಿಗಳು, ಮರುವಿನ್ಯಾಸಿತ ಮುಖ್ಯ ಇಳಿಗೇರು, ಮತ್ತು ಹೆಚ್ಚುವರಿ ರಾಚನಿಕ ಬಲವರ್ಧನೆಗಳು ಸೇರಿಕೊಂಡಿವೆ.[130] -300ER ಮತ್ತು 777F ಮಾದರಿಗಳಲ್ಲಿ ಇರುವಂತೆ, -200LR ಮಾದರಿಯು 12.8 ಅಡಿಗಳಷ್ಟಿರುವ (3.90 ಮೀ) ರೆಕ್ಕೆಯ ಹೊರತುದಿಯ ವಿಸ್ತರಣೆಗಳೊಂದಿಗೆ ಸಜ್ಜುಗೊಂಡಿದೆ.[130] ಮೊದಲ -200LR ವಿಮಾನವನ್ನು 2006ರ ಫೆಬ್ರುವರಿ 26ರಂದು ಪಾಕಿಸ್ತಾನ್ ಇಂಟರ್ನ್ಯಾಷನಲ್ ಏರ್ಲೈನ್ಸ್ ಸಂಸ್ಥೆಗೆ ವಿತರಿಸಲಾಯಿತು.[78][135] 2010ರ ಜುಲೈ ವೇಳೆಗೆ ಇದ್ದಂತೆ, ಆರು ವಿಭಿನ್ನ -200LR ಗ್ರಾಹಕರು 43 ವಿಮಾನಗಳ ವಿತರಣೆಯನ್ನು ಪಡೆದುಕೊಂಡಿದ್ದು, 17 ಬೇಡಿಕೆಗಳು ಪೂರೈಕೆಯಾಗದೆ ಉಳಿದಿವೆ.[6] ಏರ್ಬಸ್ ಕಂಪನಿಯ ವತಿಯಿಂದ ಪ್ರಸ್ತುತಪಡಿಸಿರುವ A340-500HGW ವಿಮಾನವು ಇದರ ಅತ್ಯಂತ ನಿಕಟಸ್ಪರ್ಧಿಯಾಗಿದೆ.[130]
777-300ER ("ER" ಎಂಬುದು ಎಕ್ಸ್ಟೆಂಡೆಡ್ ರೇಂಜ್ ಎಂಬುದರ ಸಂಕ್ಷಿಪ್ತರೂಪ) ವಿಮಾನವು, -300 ಮಾದರಿಯ B-ಮಾರುಕಟ್ಟೆ ಆವೃತ್ತಿಯಾಗಿದೆ. ಚಾಚಿಕೊಂಡಿರುವ ಮತ್ತು ವಿಸ್ತರಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿರುವ ರೆಕ್ಕೆಯ ಹೊರತುದಿಗಳು, ಒಂದು ಹೊಸ ಮುಖ್ಯ ಇಳಿಗೇರು, ಬಲವರ್ಧಿತ ಮೂತಿಯ ಗೇರ್, ಮತ್ತು ಹೆಚ್ಚುವರಿ ಇಂಧನ ಟ್ಯಾಂಕ್ಗಳನ್ನು ಇದು ಒಳಗೊಂಡಿದೆ.[136][137] -300ER ಮಾದರಿಯು ಒಂದು ಬಲವರ್ಧಿತ ವಿಮಾನದ ಚೌಕಟ್ಟು, ರೆಕ್ಕೆಗಳು, ಬಾಲಂಗೋಚಿಯ ಜೋಡಣೆ, ಮತ್ತು ಎಂಜಿನ್ ಜೋಡಣೆಗಳನ್ನೂ ಸಹ ಒಳಗೊಂಡಿದೆ.[81] ಪ್ರಮಾಣಕ GE90-115B ಪಂಖದಜೆಟ್ಗಳು, ಸೇವೆಯಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿಸಿಕೊಂಡಿರುವ ಪ್ರಪಂಚದ ಅತ್ಯಂತ ಶಕ್ತಿಯುತ ಜೆಟ್ ಎಂಜಿನ್ಗಳಾಗಿದ್ದು, 115,300 lbf (513 kN)ನಷ್ಟಿರುವ ಒಂದು ಗರಿಷ್ಠ ದೂಡಿಕೆಯ ಪ್ರಮಾಣವನ್ನು ಹೊಂದಿವೆ.[136] 7,930 nautical miles (14,690 km)ನಷ್ಟಿರುವ[138] ಗರಿಷ್ಠವ್ಯಾಪ್ತಿಯು, ಒಂದು ಹೆಚ್ಚಿನ MTOW ಹಾಗೂ ಹೆಚ್ಚಿಸಿದ ಇಂಧನ ಸಾಮರ್ಥ್ಯಗಳಿಂದ ಕಾರ್ಯಸಾಧ್ಯವಾಗಿದೆ.[128][129] ಪ್ರಯಾಣಿಕರು ಮತ್ತು ಸರಕನ್ನು ಒಳಗೊಂಡ ಒಂದು ಸಂಪೂರ್ಣ ಹೊರೆಯೊಂದಿಗೆ -300ER ವಿಮಾನವು -300 ವಿಮಾನಕ್ಕಿಂತ ಸರಿಸುಮಾರಾಗಿ 34 ಪ್ರತಿಶತದಷ್ಟು ಹೆಚ್ಚುದೂರ ಹಾರಬಲ್ಲದು.[81] ಹಾರಾಟದ ಪರೀಕ್ಷೆಯನ್ನು ಅನುಸರಿಸಿಕೊಂಡು ಮಾಡಲಾದ ಎಂಜಿನ್, ರೆಕ್ಕೆ, ಮತ್ತು ತೂಕದ ಮಾರ್ಪಾಡುಗಳ ಕಾರ್ಯಗತಗೊಳಿಸುವಿಕೆಯಿಂದಾಗಿ ಇಂಧನ ಬಳಕೆಯ ಪ್ರಮಾಣವು 1.4 ಪ್ರತಿಶತ ಪ್ರಮಾಣದಷ್ಟು ಕಡಿಮೆಯಾಗಿದೆ.[75][139]
ಮೊದಲ -300ER ವಿಮಾನವನ್ನು ಏರ್ ಫ್ರಾನ್ಸ್ ಸಂಸ್ಥೆಗೆ 2004ರ ಏಪ್ರಿಲ್ 29ರಂದು ವಿತರಿಸಲಾಯಿತು.[63][140] -300ER ಮಾದರಿಯು 2010ರ[6] ಜುಲೈನಲ್ಲಿ -200ER ಮಾದರಿಯನ್ನು ಮೀರಿಸುವ ಮೂಲಕ, ಅತ್ಯುತ್ತಮ-ಮಾರಾಟವನ್ನು ದಾಖಲಿಸಿರುವ 777 ರೂಪಾಂತರ ಎಂಬ ಶ್ರೇಯಾಂಕವನ್ನು ಪಡೆದಿದೆ ಮತ್ತು ಇದರ ಆರಂಭವಾದಂದಿನಿಂದ ಎದುರಾಳಿ ಕಂಪನಿಯ A340 ವಿಮಾನವನ್ನು ಹಿಂದಿಕ್ಕಿ, ಅವಳಿ ಜೆಟ್ನ ಮಾರಾಟಗಳು ಪ್ರಗತಿಯನ್ನು ಸಾಧಿಸುವಲ್ಲಿನ ಒಂದು ಪ್ರಮುಖ ಪ್ರೇರಕಶಕ್ತಿಯಾಗಿದೆ.[90] ಕೇವಲ ಎರಡು ಎಂಜಿನ್ಗಳನ್ನು ಬಳಕೆಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದರಿಂದ, A340-600[141] ವಿಮಾನಕ್ಕೆ ಹೋಲಿಸಿದಾಗ -300ER ವಿಮಾನವು ಸರಿಸುಮಾರು 8-9 ಪ್ರತಿಶತದಷ್ಟು ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿರುವ ನಿರ್ವಹಣಾ ವೆಚ್ಚದ ಒಂದು ವಿಶಿಷ್ಟ ಪ್ರಯೋಜನವನ್ನು ನೀಡುತ್ತದೆ; ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ, 747-400 ಮಾದರಿಗೆ ಹೋಲಿಸಿದಾಗ, ಈ ಮಾದರಿಯು 20 ಪ್ರತಿಶತದಷ್ಟಿರುವ ಒಂದು ಇಂಧನ ದಹನದ ಪ್ರಯೋಜನವನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ.[76] ಏರುತ್ತಿರುವ ಇಂಧನ ಬೆಲೆಗಳ ಮಧ್ಯೆಯೂ ಹಲವಾರು ವಿಮಾನಯಾನ ಸಂಸ್ಥೆಗಳು -300ER ಮಾದರಿಯನ್ನು 747-400 ವಿಮಾನಕ್ಕಾಗಿರುವ ಒಂದು ಬದಲಿ ಬಳಕೆಯಾಗಿ ಪರಿಗಣಿಸಿ ಬಳಸುತ್ತಿವೆ.[76] 2010ರ ಜುಲೈ ವೇಳೆಗೆ ಇದ್ದಂತೆ, 21 ವಿಭಿನ್ನ ಗ್ರಾಹಕರಿಗೆ 246 ಸಂಖ್ಯೆಯ -300ER ವಿಮಾನಗಳು ವಿತರಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿವೆ ಮತ್ತು 186 ಬೇಡಿಕೆಗಳು ಇನ್ನೂ ಪೂರೈಕೆಯಾಗದೆ ಉಳಿದಿವೆ.[6]
2010ರ ಜುಲೈ ವೇಳೆಗೆ ಇದ್ದಂತೆ, ಸೇವೆಯಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿಸಿಕೊಂಡಿರುವ 237 ವಿಮಾನಗಳನ್ನು ಸೇವಾದಾರರು ಹೊಂದಿದ್ದರು.[7] ಏರ್ಬಸ್ ಕಂಪನಿಯ A340-600HGW ವಿಮಾನವು -300ER ವಿಮಾನದ ನೇರ ಪ್ರತಿಸ್ಪರ್ಧಿಯಾಗಿದೆ.[129]
777 ಸರಕು ವಿಮಾನವು (777F) ಎಲ್ಲಾ-ಸರಕುಗಳನ್ನು ಸಾಗಿಸುವ ಅವಳಿ ಜೆಟ್ನ ಒಂದು ಆವೃತ್ತಿಯಾಗಿದೆ. ಇದು -200LR ಮತ್ತು -300ER ಮಾದರಿಗಳ ಲಕ್ಷಣಗಳನ್ನು ಒಟ್ಟುಗೂಡಿಸುತ್ತದೆ; ಅಂದರೆ, -200LR ಮಾದರಿಯ ವಿಮಾನದ ಶರೀರ ಮತ್ತು ಎಂಜಿನ್ಗಳನ್ನು[142] -300ER ಮಾದರಿಯ ಇಂಧನ ಸಾಮರ್ಥ್ಯದೊಂದಿಗೆ ಸಂಯೋಜಿಸಿ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತದೆ.[81] 226,000 lb (103,000 kg)ನಷ್ಟಿರುವ[81] ಒಂದು ಗರಿಷ್ಠ ಸರಕಿನ ಭಾಗದೊಂದಿಗೆ, ಇದರ ಸರಕು ಸಾಮರ್ಥ್ಯವು 243,000 lb (110,000 kg)ನಷ್ಟಿರುವ 747-200F ಮಾದರಿಯ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವನ್ನು ಹೋಲುತ್ತದೆ.[76] ಈ ಸರಕು ವಿಮಾನವು ಗರಿಷ್ಠ ಸರಕಿನ ಸಾಮರ್ಥ್ಯದಲ್ಲಿ[81] 4,885 nautical miles (9,047 km)ನಷ್ಟಿರುವ ಒಂದು ವ್ಯಾಪ್ತಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದರೂ, ಒಂದು ವೇಳೆ ಕಡಿಮೆ ಸರಕು ತೂಕವನ್ನು ಸಾಗಣೆ ಮಾಡಿದಲ್ಲಿ ಮಹತ್ತರವಾದ ವ್ಯಾಪ್ತಿಯು ಸಾಧ್ಯವಿದೆ.[143] ಚಾಲ್ತಿಯಲ್ಲಿರುವ ಸರಕು ವಿಮಾನಗಳಿಗೆ[76] ಹೋಲಿಸಿದಾಗ ಈ ವಿಮಾನವು ಸುಧಾರಿತ ನಿರ್ವಹಣಾ ಮಿತವ್ಯಯಗಳ ಭರವಸೆಗಳನ್ನು ನೀಡುತ್ತದೆಯಾದ್ದರಿಂದ, 747-200F ಮತ್ತು MD-11F ಮಾದರಿಗಳೂ ಸೇರಿದಂತೆ ಹಳೆಯದಾದ ಸರಕು ವಿಮಾನಗಳಿಗಾಗಿರುವ ಒಂದು ಬದಲಿ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಾಗಿ 777F ವಿಮಾನವನ್ನು ಬಳಸಲು ವಿಮಾನಯಾನ ಸಂಸ್ಥೆಗಳು ಗುರಿಯಿರಿಸಿಕೊಂಡಿವೆ.[82][144]
ಮೊದಲ 777F ವಿಮಾನವನ್ನು ಏರ್ ಫ್ರಾನ್ಸ್ ಸಂಸ್ಥೆಗೆ 2009ರ ಫೆಬ್ರುವರಿ 19ರಂದು ವಿತರಿಸಲಾಯಿತು.[85] 2010ರ ಜುಲೈ ವೇಳೆಗೆ ಇದ್ದಂತೆ, ಏಳು ವಿಭಿನ್ನ ಗ್ರಾಹಕರಿಗೆ 29 ಸರಕು ವಿಮಾನಗಳನ್ನು ವಿತರಿಸಲಾಗಿದ್ದು, 44 ಬೇಡಿಕೆಗಳು ಪೂರೈಕೆಯಾಗದೆ ಉಳಿದಿವೆ.[6] 2010ರ ಜುಲೈ ವೇಳೆಗೆ ಇದ್ದಂತೆ, 23 ಸರಕು ವಿಮಾನಗಳು ಕಾರ್ಯಾಚರಣೆಯಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದವು.[7]
KC-777 ಎಂಬುದು 777 ವಿಮಾನದ ಒಂದು ಪ್ರಸ್ತಾವಿತ ಟ್ಯಾಂಕರ್ ಆವೃತ್ತಿಯಾಗಿದೆ. KC-767 ಮಾದರಿಗಿಂತ ದೊಡ್ಡದಾಗಿರುವ ಒಂದು ಟ್ಯಾಂಕರ್ನ ಅವಶ್ಯಕತೆಯು ಅಮೆರಿಕಾ ಸಂಯುಕ್ತ ಸಂಸ್ಥಾನಗಳ ವಾಯುಪಡೆಗೆ (ಯುನೈಟೆಡ್ ಸ್ಟೇಟ್ಸ್ ಏರ್ಫೋರ್ಸ್-USAF) ಕಂಡುಬಂದಲ್ಲಿ, ತಾನು KC-777 ಮಾದರಿಯನ್ನು ತಯಾರಿಸುವುದಾಗಿ 2006ರ ಸೆಪ್ಟೆಂಬರ್ನಲ್ಲಿ ಬೋಯಿಂಗ್ ಕಂಪನಿಯು ಬಹಿರಂಗವಾಗಿ ಪ್ರಕಟಿಸಿತು. ಸದರಿ 777 ಟ್ಯಾಂಕರ್ ಹೆಚ್ಚಿನ ಪ್ರಮಾಣದ ಸರಕು ಅಥವಾ ಸಿಬ್ಬಂದಿಯನ್ನು ಸಾಗಣೆ ಮಾಡುವಷ್ಟು ಸಮರ್ಥವಾಗಿರುತ್ತದೆ.[145][146][147] 2007ರ ಏಪ್ರಿಲ್ನಲ್ಲಿ, ಬೋಯಿಂಗ್ ಕಂಪನಿಯು ಅದರ ಬದಲಿಗೆ ತನ್ನ KC-767 ಎಂಬ ಉನ್ನತ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನದ ಟ್ಯಾಂಕರ್ನ್ನು USAFನ KC-X ಸ್ಪರ್ಧೆಗಾಗಿ ನೀಡಿತು.[148]
ಬಹುಪಾಲು 777 ವಿಮಾನಗಳನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸಿದ ಗ್ರಾಹಕರೆಂದರೆ, ILFC, ಎಮಿರೇಟ್ಸ್, ಸಿಂಗಪೂರ್ ಏರ್ಲೈನ್ಸ್, ಮತ್ತು ಯುನೈಟೆಡ್ ಏರ್ಲೈನ್ಸ್. 2010ರ ಜುಲೈ ವೇಳೆಗೆ ಇದ್ದಂತೆ, ಒಟ್ಟಾರೆಯಾಗಿ 858 ವಿಮಾನಗಳು (ಎಲ್ಲಾ ರೂಪಾಂತರಗಳು) ವಿಮಾನಯಾನ ಸಂಸ್ಥೆಯ ಸೇವೆಯಲ್ಲಿದ್ದವು. ಅವುಗಳ ವಿವರ ಹೀಗಿದೆ: ಎಮಿರೇಟ್ಸ್ (86), ಸಿಂಗಪೂರ್ ಏರ್ಲೈನ್ಸ್ (75), ಏರ್ ಫ್ರಾನ್ಸ್ (57), ಯುನೈಟೆಡ್ ಏರ್ಲೈನ್ಸ್ (52), ಅಮೆರಿಕನ್ ಏರ್ಲೈನ್ಸ್ (47), ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಏರ್ವೇಸ್ (46), ಆಲ್ ನಿಪ್ಪಾನ್ ಏರ್ವೇಸ್ (46), ಜಪಾನ್ ಏರ್ಲೈನ್ಸ್ (46), ಕ್ಯಾಥಿ ಪೆಸಿಫಿಕ್ (34), ಕೊರಿಯನ್ ಏರ್ (26), ಸೌದಿ ಅರೇಬಿಯನ್ ಏರ್ಲೈನ್ಸ್ (23), ಥಾಯ್ ಏರ್ವೇಸ್ ಇಂಟರ್ನ್ಯಾಷನಲ್ (23), ಕಾಂಟಿನೆಂಟಲ್ ಏರ್ಲೈನ್ಸ್ (20), KLM ರಾಯಲ್ ಡಚ್ ಏರ್ಲೈನ್ಸ್ (19), ಮತ್ತು ಈ ಬಗೆಯ ಕೆಲವೇ ವಿಮಾನಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದ ಇತರ ಸೇವಾದಾರರು.[7]
ವರ್ಷ | ಒಟ್ಟು | 2010 | 2009 | 2008 | 2007 | 2006 | 2005 | 2004 | 2003 | 2002 | 2001 | 2000 | 1999 | 1998 | 1997 | 1996 | 1995 | 1994 | 1993 | 1992 | 1991 | 1990 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
ಬೇಡಿಕೆಗಳು | 1,141 | 38 | 30 | 40 | 132 | 77 | 153 | 42 | 13 | 32 | 30 | 116 | 35 | 68 | 54 | 68 | 101 | 0 | 30 | 30 | 24 | 28 |
ವಿತರಣೆಗಳು | 871 | 35 | 88 | 61 | 83 | 65 | 40 | 36 | 39 | 47 | 61 | 55 | 83 | 74 | 59 | 32 | 13 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 |
2010ರ ಜೂನ್ ಅಂತ್ಯದ ವೇಳೆಗೆ ಇದ್ದ ದತ್ತಾಂಶ. 2010ರ ಜುಲೈ 20ರಂದು ಪರಿಷ್ಕರಿಸಲಾಯಿತು [149]
2010ರ ಮೇ ತಿಂಗಳ ವೇಳೆಗೆ ಇದ್ದಂತೆ, ಏಳು ಘಟನೆಗಳಲ್ಲಿ[150] 777 ವಿಮಾನವು ತನ್ನನ್ನು ಗುರುತಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದು, ಅದರಲ್ಲಿ ವಿಮಾನದ ಒಡಲಿಗಾದ ನಷ್ಟದ ಅಪಘಾತವೂ[151] ಸೇರಿಕೊಂಡಿದೆ; ಇದರಲ್ಲಿ ಪ್ರಯಾಣಿಕರು ಅಥವಾ ಸಿಬ್ಬಂದಿವರ್ಗದವರ ಯಾವುದೇ ಅಪಮೃತ್ಯುಗಳು ದಾಖಲಾಗಿಲ್ಲ ಎಂಬುದು ಗಮನಾರ್ಹ ಸಂಗತಿ.[152] ಆದರೆ, 2001ರ ಸೆಪ್ಟೆಂಬರ್ 5ರಂದು ಡೆನ್ವರ್ ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ವಿಮಾನ ನಿಲ್ದಾಣದಲ್ಲಿ ಅವಳಿ ಜೆಟ್ನ್ನು ಒಳಗೊಂಡ ವಿಮಾನದಲ್ಲಿನ ಇಂಧನ ಮರುಪೂರಣದ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಏಕೈಕ ಅಪಮೃತ್ಯುವು ಸಂಭವಿಸಿತು; ಈ ದುರ್ಘಟನೆಯಲ್ಲಿ ನಿಲ್ದಾಣದ ಓರ್ವ ಕೆಲಸಗಾರನು ಮಾರಕವಾದ ಸುಟ್ಟಗಾಯಗಳಿಗೆ ಈಡಾದ.[153] ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಏರ್ವೇಸ್ನಿಂದ ನಿರ್ವಹಿಸಲ್ಪಡುತ್ತಿದ್ದ ಈ ವಿಮಾನದ ರೆಕ್ಕೆಗಳು ಸುಟ್ಟುಹೋದವು. ಇದನ್ನು ದುರಸ್ತಿಗೊಳಿಸಿದ ನಂತರ ಮತ್ತೆ ಸೇವೆಗೆ ತೊಡಗಿಸಲಾಯಿತು.[153]
2008ರ ಜನವರಿ 17ರಂದು, ಈ ಬಗೆಯ ವಿಮಾನದ ಏಕೈಕವೆನ್ನಬಹುದಾದ ಒಡಲಿನ ನಷ್ಟವು ಸಂಭವಿಸಿತು; ಅಂದು ರೋಲ್ಸ್-ರಾಯ್ಸ್ ಟ್ರೆಂಟ್ 895 ಎಂಜಿನ್ನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿದ್ದ ಒಂದು 777-200ER ಮಾದರಿಯ ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಏರ್ವೇಸ್ ವಿಮಾನ 38 (BA38) ಬೀಜಿಂಗ್ನಿಂದ ಲಂಡನ್ಗೆ ಹಾರುತ್ತಿದ್ದು, ಹೀಥ್ರೂ ವಿಮಾನ ನಿಲ್ದಾಣದ ಓಡುದಾರಿಯಾದ 27Lಗೆ ಸರಿಸುಮಾರಾಗಿ 1,000 feet (300 m)ನಷ್ಟು ದೂರದಲ್ಲಿ ಅಪ್ಪಳಿಸಿ-ಇಳಿಯಿತು ಮತ್ತು ಓಡುದಾರಿಯ ಹೊಸ್ತಿಲಿನ ಮೇಲೆ ಜಾರಿಕೊಂಡುಹೋಯಿತು. ಈ ಘಟನೆಯಿಂದಾಗಿ 47 ಮಂದಿಗೆ ಗಾಯಗಳಾದವು ಮತ್ತು ಯಾವುದೇ ಅಪಮೃತ್ಯುಗಳು ಸಂಭವಿಸಲಿಲ್ಲ. ಅಪಘಾತದ ಪ್ರಭಾವದಿಂದಾಗಿ ಇಳಿಯುವಿಕೆಯ ಗೇರ್, ರೆಕ್ಕೆ ಮೂಲಗಳು, ಮತ್ತು ಎಂಜಿನ್ಗಳು ಹಾನಿಗೊಂಡವು, ಮತ್ತು ವಿಮಾನವನ್ನು ಸೇವೆಯಿಂದ ವಿಮುಕ್ತಗೊಳಿಸಲಾಯಿತು.[155][156] ಇಂಧನ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಿಂದ ಬಂದ ಮಂಜುಗೆಡ್ಡೆಯ ಹರಳುಗಳು ಇಂಧನ-ತೈಲದ ಉಷ್ಣ ವಿನಿಮಯಕಕ್ಕೆ (ಫ್ಯೂಯೆಲ್-ಆಯಿಲ್ ಹೀಟ್ ಎಕ್ಸ್ಚೇಂಜರ್-FOHE) ಅಡಚಣೆ ಮಾಡಿದ್ದೇ ಅಪಘಾತಕ್ಕೆ ಕಾರಣ ಎಂದು ತನಿಖೆಯಿಂದ ತಿಳಿದುಬಂತು.[154] ಈ ಕುರಿತಾದ ಅಭಿಪ್ರಾಯವನ್ನು ನೀಡಿದ ವಾಯು-ಅಪಘಾತ ತನಿಖೆಗಾರರು, ಟ್ರೆಂಟ್ 800 ಸರಣಿ ಎಂಜಿನ್ನಲ್ಲಿನ ಈ ಅಂಗಭಾಗವನ್ನು ಮರುವಿನ್ಯಾಸಮಾಡಬೇಕಿದೆ ಎಂದು ತಿಳಿಸಿದರು; ಮತ್ತು ಸದರಿ ಹೊಸಭಾಗವು a year[update]ರೊಳಗಾಗಿ ಸಿದ್ಧವಿರಬೇಕೆಂದು ತಯಾರಕನಾದ ರೋಲ್ಸ್-ರಾಯ್ಸ್ 2009ರ ಮಾರ್ಚ್ನಲ್ಲಿ ತಿಳಿಸಿತು.[157]
ಟ್ರೆಂಟ್ 895 ಎಂಜಿನ್ಗಳೊಂದಿಗಿನ ದೂಡಿಕೆಯ ಇತರ ಎರಡು ಕಿರು ಅಲ್ಪಕಾಲಿಕ ನಷ್ಟಗಳು 2008ರಲ್ಲಿ ಸಂಭವಿಸಿದವು.[158][159] BA38 ವಿಮಾನದ ನಿದರ್ಶನದಲ್ಲಿ ಆದಂತೆ, ಇಂಧನದಲ್ಲಿದ್ದ ಮಂಜುಗೆಡ್ಡೆಯ ಹರಳುಗಳು ಇಂಧನ-ತೈಲದ ಉಷ್ಣ ವಿನಿಮಯಕ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗೆ ಅಡಚಣೆಮಾಡಿದ್ದರಿಂದ ಶಕ್ತಿಯ ನಷ್ಟವಾಗಿದೆ ಎಂಬುದಾಗಿ ನ್ಯಾಷನಲ್ ಟ್ರಾನ್ಸ್ಪೋರ್ಟೇಷನ್ ಸೇಫ್ಟಿ ಬೋರ್ಡ್ (NTSB) ತನಿಖೆಗಾರರು ತೀರ್ಮಾನಿಸಿದರು. ವಿಮಾನ ಚಾಲಕರಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದಂತೆ ಈಗ ಒಂದು ಬದಲಿ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯು ಅಸ್ತಿತ್ವದಲ್ಲಿದೆಯಾದರೂ, ಉಷ್ಣ ವಿನಿಮಯಕದ ಒಂದು ಮರುವಿನ್ಯಾಸಕ್ಕಾಗಿಯೂ NTSB ಮನವಿ ಸಲ್ಲಿಸಿತು.[154]
!777-200 !!777-200ER !!777-200LR !!777 ಸರಕು ವಿಮಾನ !!777-300 !!777-300ER
|-
!ಚಾಲಕನ ಕುಳಿಯಲ್ಲಿನ ಸಿಬ್ಬಂದಿ
| colspan="6" | ಎರಡು
|-
!ಆಸನ ಸಾಮರ್ಥ್ಯ,
ವಿಶಿಷ್ಟ
| colspan="3" | 301 (3ರ ವರ್ಗ)
400 (2ರ ವರ್ಗ)
440 (ಗರಿಷ್ಠ) || N/A (ಸರಕು) || colspan="2" | 365 (3ರ ವರ್ಗ)
451 (2ರ ವರ್ಗ)
550 (ಗರಿಷ್ಠ)
|-
!ಉದ್ದ
| colspan="4" | 209 ft 1 in (63.7 m) || colspan="2" | 242 ft 4 in (73.9 m)
|-
!ರೆಕ್ಕೆಯ ಅಡ್ಡಗಲ
| colspan="2" | 199 ft 11 in (60.9 m) || colspan="2" | 212 ft 7 in (64.8 m) || 199 ft 11 in (60.9 m) || 212 ft 7 in (64.8 m)
|-
!ರೆಕ್ಕೆಯ ಹಿಂಕೋನ
| colspan="6" | 31.64°
|-
!ಬಾಲದ ಎತ್ತರ
| colspan="2" | 60 ft 9 in (18.5 m) || 60 ft 1 in (18.3 m) || 60 ft 9 in (18.5 m) || colspan="2" | 60 ft 8 in (18.5 m)
|-
!ಕ್ಯಾಬಿನ್ ಅಗಲ
| colspan="6" | 19 ft 3 in (5.87 m)
|-
!ವಿಮಾನದ ಚೌಕಟ್ಟಿನ ಅಗಲ
| colspan="6" | 20 ft 4 in (6.20 m)
|-
!ಗರಿಷ್ಠ ಸರಕು ಸಾಮರ್ಥ್ಯ
| colspan="3" | 5,720 cu ft (162 m3)
32× LD3 || 23,051 cu ft (653 m3)
37× ಹಲಗೆಗಳು || colspan="2" | 7,640 cu ft (216 m3)
44× LD3
|-
!ಖಾಲಿ ತೂಕ, ನಿರ್ವಹಣಾ ಸ್ಥಿತಿ
| 297,300 ಪೌಂಡ್
(134,800 ಕೆ.ಜಿ.) || 304,500 ಪೌಂಡ್
(138,100 ಕೆ.ಜಿ.) || 320,000 ಪೌಂಡ್
(145,150 ಕೆ.ಜಿ.) || 318,300 ಪೌಂಡ್
(144,400 ಕೆ.ಜಿ.) || 353,800 ಪೌಂಡ್
(160,500 ಕೆ.ಜಿ.) || 370,000 ಪೌಂಡ್
(167,800 ಕೆ.ಜಿ.)
|-
!ಇಳಿಯುವಿಕೆಯ ಗರಿಷ್ಠ ತೂಕ
| 445,000 ಪೌಂಡ್
(201,840 ಕೆ.ಜಿ.) || 470,000 ಪೌಂಡ್
(213,180 ಕೆ.ಜಿ.) || 492,000 ಪೌಂಡ್
(223,168 ಕೆ.ಜಿ.) || 575,000 ಪೌಂಡ್
(260,816 ಕೆ.ಜಿ.) || 524,000 ಪೌಂಡ್
(237,680 ಕೆ.ಜಿ.) || 554,000 ಪೌಂಡ್
(251,290 ಕೆ.ಜಿ.)
|-
!ಉಡ್ಡಯನದ ಗರಿಷ್ಠ ತೂಕ
(MTOW)
| 545,000 ಪೌಂಡ್
(247,200 ಕೆ.ಜಿ.) || 656,000 ಪೌಂಡ್
(297,550 ಕೆ.ಜಿ.) || 766,000 ಪೌಂಡ್
(347,500 ಕೆ.ಜಿ.) || 766,800 ಪೌಂಡ್
(347,800 ಕೆ.ಜಿ.) || 660,000 ಪೌಂಡ್
(299,370 ಕೆ.ಜಿ.) || 775,000 ಪೌಂಡ್
(351,500 ಕೆ.ಜಿ.)
|-
!ವಿಶಿಷ್ಟ ಅಲೆದಾಟದ ವೇಗ
| colspan="6" | 0.84 ಮಾಕ್ ಅನುಪಾತ (560 ಮೈಲಿ ಪ್ರತಿ ಗಂಟೆಗೆ, 905 ಕಿ.ಮೀ. ಪ್ರತಿ ಗಂಟೆಗೆ, 490 ನಾಟ್ಗಳು) 35,000 ft (11,000 m)ನಷ್ಟು ಅಲೆದಾಟದ ಎತ್ತರದಲ್ಲಿ
|-
!ಅಲೆದಾಟದ ಗರಿಷ್ಠ ವೇಗ
| colspan="6" | 0.89 ಮಾಕ್ ಅನುಪಾತ (590 ಮೈಲಿ ಪ್ರತಿ ಗಂಟೆಗೆ, 950 ಕಿ.ಮೀ. ಪ್ರತಿ ಗಂಟೆಗೆ, 512 ನಾಟ್ಗಳು) 35,000 ft (11,000 m)ನಷ್ಟು ಅಲೆದಾಟದ ಎತ್ತರದಲ್ಲಿ
|-
!ಗರಿಷ್ಠ ವ್ಯಾಪ್ತಿ
| 5,240 ನಾವಿಕ ಮೈಲಿ
(9,700 ಕಿ.ಮೀ.) || 7,725 ನಾವಿಕ ಮೈಲಿ
(14,305 ಕಿ.ಮೀ.) || 9,380 ನಾವಿಕ ಮೈಲಿ
(17,370 ಕಿ.ಮೀ.) || 4,900 ನಾವಿಕ ಮೈಲಿ
(9,070 ಕಿ.ಮೀ.) || 6,005 ನಾವಿಕ ಮೈಲಿ
(11,120 ಕಿ.ಮೀ.) || 7,930 ನಾವಿಕ ಮೈಲಿ
(14,685 ಕಿ.ಮೀ.)
|-
!MTOWನಲ್ಲಿನ ಉಡ್ಡಯನ ಓಟ
ISA+15 MSL
| 8,200 ಅಡಿ
(2,500 ಮೀ) || colspan="3" | 11,600 ಅಡಿ
(3,536 ಮೀ) || 11,200 ಅಡಿ
(3,410 ಮೀ) || 10,500 ಅಡಿ
(3,200 ಮೀ)
|-
!ಗರಿಷ್ಠ ಇಂಧನ ಸಾಮರ್ಥ್ಯ
| 31,000 US ಗ್ಯಾಲ್
(117,348 ಲೀ) || 45,220 US ಗ್ಯಾಲ್
(171,176 ಲೀ) || 47,890 US ಗ್ಯಾಲ್
(181,283 ಲೀ) || 47,890 US ಗ್ಯಾಲ್
(181,283 ಲೀ) || 45,220 US ಗ್ಯಾಲ್
(171,176 ಲೀ)
| 47,890 US ಗ್ಯಾಲ್
(181,283 ಲೀ)
|-
!ಸೇವೆಯ ಮಿತಿ
| colspan="6" | 43,100 ಅಡಿ (13,140 ಮೀ)
|-
!ಎಂಜಿನ್ (×2)
| PW 4077
RR 877
GE90-77B || PW 4090
RR 895
GE90-94B || GE90-110B
GE90-115B || GE90-110B || PW 4098
RR 892
GE90-94B/GE90-92B || GE90-115B
|-
!ದೂಡಿಕೆ (×2)
| PW: 77,000 ಪೌಂಡ್ ಬಲ (330 ಕಿಲೋನ್ಯೂಟನ್)
RR: 77,000 ಪೌಂಡ್ ಬಲ (330 ಕಿಲೋನ್ಯೂಟನ್)
GE: 77,000 ಪೌಂಡ್ ಬಲ (330 ಕಿಲೋನ್ಯೂಟನ್) || PW: 90,000 ಪೌಂಡ್ ಬಲ (400 ಕಿಲೋನ್ಯೂಟನ್)
RR: 95,000 ಪೌಂಡ್ ಬಲ (410 ಕಿಲೋನ್ಯೂಟನ್)
GE: 94,000 ಪೌಂಡ್ ಬಲ (410 ಕಿಲೋನ್ಯೂಟನ್) || GE -110B: 110,000 ಪೌಂಡ್ ಬಲ (480 ಕಿಲೋನ್ಯೂಟನ್)
GE -115B: 115,000 ಪೌಂಡ್ ಬಲ (510 ಕಿಲೋನ್ಯೂಟನ್) || GE: 110,000 ಪೌಂಡ್ ಬಲ (480 ಕಿಲೋನ್ಯೂಟನ್) || PW: 98,000 ಪೌಂಡ್ ಬಲ (430 ಕಿಲೋನ್ಯೂಟನ್)
RR: 95,000 ಪೌಂಡ್ ಬಲ (400 ಕಿಲೋನ್ಯೂಟನ್)
GE: 94,000/92,000 ಪೌಂಡ್ ಬಲ (410 ಕಿಲೋನ್ಯೂಟನ್) || GE: 115,000 ಪೌಂಡ್ ಬಲ (510 ಕಿಲೋನ್ಯೂಟನ್)
|}
ಮೂಲಗಳು : ಬೋಯಿಂಗ್ 777 ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ವಿವರಣೆಗಳು,[81] ಬೋಯಿಂಗ್ 777 ವಿಮಾನ ನಿಲ್ದಾಣದ ಯೋಜನಾ ವರದಿ,[160] ನಾಗರಿಕ ವಿಮಾನ,[161] ರೋಲ್ಸ್-ರಾಯ್ಸ್ ಟ್ರೆಂಟ್ 800 ಸರಣಿ ದತ್ತಾಂಶ[162]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.