-baz

Kurmancî

Paşgir

-baz

1. Kesa/ê ku tiştekî dilîze yan yariyekê dike.

   futbolbaz, judobaz, karatebaz

2. Kesa/ê ku di kirina tiştekî de zîrek û jêhatî ye.

   fêlbaz, hîlebaz, cambaz

3. Kesa/ê ku meyla wî li ser têkiliyên zayendî yên li gel komek taybet heye.

   jinbaz, mêrbaz, hevzayendbaz, dijzayendbaz

4. Paşgirek ku hin peyvên nû ji yên heyî tên çêkirin.

   rêbaz

Jê

Peyvên kurmancî bi paşgira -baz

agirbaz

aşopbaz

avbaz

awirbaz

balbaz

bedenbaz

berebaz

bextbaz

bênbaz

birînbaz

cegerbaz

cinbaz

cîlwebaz

çavbaz

çekbaz

çivîkbaz

çiyabaz

çûkbaz

damabaz

darbaz

delkbaz

erkbaz

eşqbaz

êrişbaz

falbaz

fêlbaz

fitnebaz

hîlebaz

hoqebaz

îşwebaz

kaşbaz

kaşûnbaz

keysbaz

kişikbaz

kînbaz

kufirbaz

kulmbaz

livbaz

mêbaz

mistbaz

nêrbaz

nişterbaz

nuktebaz

pêşbaz

pîlebaz

pîşebaz

planbaz

qumarbaz

rêbaz

rûbaz

sengbaz

sêrbaz

sihirbaz

sîwanbaz

skîbaz

şehbaz

şetrencbaz

şûrbaz

tewlebaz

tolbaz

vînbaz

xeyalbaz

xumarbaz

zimanbaz

zorbaz

• -bazî

Etîmolojî

Ji farisî () ku rehê dema niha ji lêkera (, “lîstin, yarî kirin”) e. Bo lêkerên bi forma raderî "-xten" û rehê dema niha bide ber "saxten" (> kurdî "sexte") û -saz- (> kurdî -saz).

Werger

• Îngilîzî:  →