-jen

Kurmancî

Paşgir

-jen

1. Ewa/ê ku tiştekî dijene.

   muzîkjen, sazjen, gîtarjen

2. Paşgireka rengderker.

   bûjen, nûjen

Jê

Peyvên kurmancî bi paşgira -jen

antîjen

avjen

bandojen

baterîjen

curajen

diholjen

heterojen

homojen

kemanjen

kevanjen

klarnetjen

livajen

nûjen

organjen

orgjen

ostrojen

piyanojen

qanûnjen

qelpjen

qewanjen

sazjen

semajen

sentûrjen

sêlikjen

şimşaljen

teşkejen

trompetjen

ûdjen

xiştjen

• -jenî
• -jenîtî

Etîmolojî

Raman 1 ji jenîn

Raman 2 hevreha zan, zarrok, zak/jak, sava; ji proto-hindûewropî , cotrehê gen. Bo bi kar anîna wek paşgirê bide ber ermeniya kevn (, 「-za」), vameka îranî.