Cem

 Binêre herwiha: cem, cêm, çem, û çêm

Kurmancî

Serenav

Cem n

1. Cemşîd, paşayek Îrana berê bû
2. navekî zilaman e

Bide ber

• cem
• çem

Ji wêjeyê

Saqî, tu ji bo Xwedê kerem ke
yek cur’eê mey di camê Cem ke,
da cam bi mey cîhannuma bit
herçî me îrade ye, xuya bit.

(Ehmedê Xanî: Mem û Zîn, 1695)