bacdar

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
bacdar	bacdartir	herî bacdar (merkezî) tewrî bacdar (rojavayî)

bacdar

1. bacder, kesê/a ku bacê an jî xwîkê dide xwedanê milkî

Bi alfabeyên din

Etîmolojî

Ji bac +‎ -dar.

Werger

• Farisî:
• Îngilîzî: , ^? → , ^?, ^? → 
• Tirkî: ,  →