bedkar

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
bedkar	bedkartir	herî bedkar (merkezî) tewrî bedkar (rojavayî)

bedkar

1. Kesê/a ku karên baş nake / kesê/a ku karên xirab dike.

   Kesên bedkar bikêrî hevalîniyê nayên.

Bi alfabeyên din

Hevmane

• bedxwaz
• xêrnexwaz
• bedxax
• xaxreş

Têkildar

• bênamûs
• saqit
• pûç

Etîmolojî

Ji bed +‎ -kar.

Werger

• Erebî: ^?, ^?, ^?
• Îngilîzî:  → ,  → ,  → , ^? → , ^? → , ^? → , ^?, ^? → , ^? → , ^?
• Tirkî:  → ,

Navdêr

bedkar m yan n li gorî maneyê

1. Kesê/a ku karên baş nake / kesê/a ku karên xirab dike.
   • Azarê mihrdaran nedî
     Lê destê bedkaran nedî
     Bi nûnekê yaran nedî — ()

Etîmolojî

Ji bed +‎ -kar.

Werger