bimij

Kurmancî

Rengdêr

bimij

1. bidûman, bimoran, bitem

Jê

• bimijî
• bimijîtî
• bimijkirin (navdêr)
• bimijtî

Etîmolojî

Ji bi- +‎ mij.

Werger

• Almanî: ^? → , ^? → 
• Îngilîzî: ^? → 
• Tirkî:  → ,  →