bincil

Kurmancî

Navdêr

bincil cins hewce ye (c=m: mê, c=n: nêr, c=mn: mê û nêr, c=nt: nêtar)

1. Derpîkurt û cilên din yên ku mirov di bin sercilan ve li xwe dike.

   Hevmane: jêrcil

   Dijmane: sercil

   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Herwiha

• bincilik
• bincilk

Jê

• bincil kirin (lêker)
• bincilkirin (navdêr)
• bincilkirî (rengdêr)

Etîmolojî

Ji bin- +‎ cil.

Werger

• Almanî:  →  m
• Çekî:  n
• Fînî:  →  p
• Fransî:  →  m
• Holendî:  →  n
• Îngilîzî:  → , ^?, ^? → 
• Îtalî:  →  m,  →  m
• Japonî:  →  ()
• Koreyî:  →  ()
• Makedonî:  →  m ()
• Maltayî:  p
• Mecarî:  → ,  → 
• Polonî:  →  m
• Romanyayî:  →  m
• Spanî:  m, calzones mê (Guatemala, Mexico), chones mê (Mexico, colloquial)
• Telûgûyî: లోబట్ట (lObatta)
• Teteriya krîmî:
• Tirkî:  → ,  → , ^?