celal

 Binêre herwiha: Celal

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): //
• Kîtekirin: ce·lal

Navdêr

celal n

1. robar, ro, çem
   (bi taybetî yên meyav anku ne kûr)
   • Baranê ava celalê gundî şêlî kir. — ()

Jê

• celalî
• celalîk

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Almanî:  → ,  →  m
• Îngilîzî:  → ,  → ,  → , ^? → , ^? → , ^? → , ^?

Tirkî

Navdêr

1. mezinayî, gewretî
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]
2. hêrs
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]