cephe

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): //
• Kîtekirin: cep·he

Navdêr

cephe n

1. Guhartoyeke cepe.

Tirkî

Navdêr

1. ber, pêşî, berok, cepe

   Bu evin cephesi güneye bakar. ― Berê vî xaniyî li başûr e.

2. enî, bere, cephe (leşkerî)

   Savaş cephesi. ― Eniya şer.

3. hêl, alî, rex

   Tek cepheli edebiyatlara aldanmak istemiyorum. ― Ez naxwazim bi wêjeyên yekhêlî bixapim.

4. cepe

   Biz bir kültür cephesini kurmak istiyoruz. ― Em dixwazin bereyeke çandî damezirînin.

Etîmolojî

Deyn ji erebî ().