degel

Kurmancî

Mane

degel (cureyê rêzimanî?)

1. cesaret, wêrekî
2. qerfî, mîzahî

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Farisî:  → ,  → ,  → 
• Îngilîzî:  → ,  → ,  → , ^? → , ^? → 
• Tirkî:  → ,  → 

Rengdêr

degel

1. Kesê ku kenê mirovî pê tê.
   • Rûyê wî ji wan ne xuya bû, lê ji paş ve, Etayî zilamekî girs xuya dikir. Destmaleka spî li serê wî bû û fistanekî spî li wî bû. Dûmana cixareyê bi ser serê xwe xistibû. Yekî hinekî degel xuya dikir. — ()

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger