dewa

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): //
• Kîtekirin: de·wa

Navdêr 1

dewa n

1. derman, îlaç, çare
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Ji wêjeya klasîk

• Wan gotine Heyzebûnê sahir
  »Derdê li me ey tebîbê mahir
  Bêşubhe dewa ji dest te têtin — ()

Etîmolojî

Ji erebî (dewai), hevreha (dewen: êş, derd), () (dai: êş, derd), (dewai: derman kirin, dewa kirin, çare kirin), (tedawî: tedawî, dermankirin, dewakirin, çarekirin

Navdêr 2

dewa m

1. (daw, koş, dang) Guhartoyeke daw.

Navdêr 3

dewa m

1. (daxwaz yan şikayet) Guhartoyeke dawa.

Zazakî

Navdêr

1. Guhartoyeke dewe.