dindik

Kurmancî

Bilêvkirin

• Kîtekirin: din·dik

Navdêr

dindik m

1. danik
2. tov, dan, tomik^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}
3. nikil
   • Eyloyê hema bi tenê dindika xwe bi kevirekî tûj kir, pûrta xwe sererast kir û qet bala xwe nedayê. — ()

Jê

• dindik kirin (lêker)
• dindikkirin (navdêr)

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Farisî:  → 
• Îngilîzî:  → 
• Îngilîzî:  → , ,
• Tirkî:  →