dobe

Kurmancî

Bilêvkirin

• Kîtekirin: do·be

Navdêr

dobe cins hewce ye (c=m: mê, c=n: nêr, c=mn: mê û nêr, c=nt: nêtar)

1. hingivê zelal ê ku ji şaneyan cuda dibe
2. dilopeke şirîniya zer a ku ji hêjîran tê xwarê
3. kelek dobelan kariyek e
4. Dobe, vexwarina ku ji encama tevlîbûna av û şekir çêdibe.

Jê

• dobe bûn (lêker)
• dobe kirin (lêker)
• dobebûn (navdêr)
• dobebûyî (rengdêr)
• dobekirin (navdêr)
• dobekirî (rengdêr)

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Farisî:  → ,  → ,  → 
• Îngilîzî:  → 
• Tirkî:  →