ecem

 Binêre herwiha: Ecem

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): //
• Deng (Amed)^ⓘ
• Kîtekirin: e·cem

Navdêr

ecem m yan n li gorî maneyê

1. faris
   • Mîm metle'ê şemsa ehed ayîne sifet kir
     Lami' ji 'ereb berqê li fexxarê 'ecem da
     Da şahidê esma bi hemî wechî binasîn — ()
2. nezan
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Herwiha

• 'acem
• 'ecem
• acem

Hevmane

• faris

Nêzîk

• îranî

Jê

• ecemandin
• ecemandî
• ecemdost
• ecemdostî
• Ecemistan
• ecemistanî
• ecemî
• ecemîaxiv
• ecemînas
• ecemînasî
• ecemîner
• ecemînerî
• ecemînî
• ecemîpeyiv
• ecemîst
• ecemîtî
• ecemîzan
• ecemîzanî
• ecemîzar
• ecemîzarî
• ecemîziman
• ecemîzimanî
• ecemîzm
• ecemnas
• ecemnasî
• ecemperist
• ecemperistî
• ecemvan
• ecemvanî
• ecemyar
• ecemyarî
• ecemzan

Etîmolojî

Ji erebî ('ecem: xelk, alem, nezan, ecem, barbar, erebînezan, îranî, faris) ji aramî [skrîpt hewce ye] (, “xelk, alem, gawir, kafir”) ji אגם (egem: dayik). Bo çêkirina "xelk"ê ji "dayik"ê bide ber umet ji erebî ummet ji umm (dayik)

Werger

• Farisî:  → 
• Îngilîzî:  → ,  → 
• Tirkî:  →