edeb

Kurmancî

Navdêr 1

edeb m

1. (tiştên nivîsandî) Binere: edebiyat

Navdêr 2

edeb m

1. destavxane, avdestxane, tiwalet, cihê destavkirinê, cihê lêrîtin û lêmîstinê, cihê mirov lê dirîn û dimîzin
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]
2. WC^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Ji wêjeya klasîk

• Şah bi qesda kuştina min rim hejandin bêsebeb
  Da me çeşmê qehr û xeşmê rim li dil da go edeb
  Kuştiyên dîdar û dînê bêxeta her deh sed in — ()

Herwiha

• 'edeb

Jê

• edebxane

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

navdêr

• Almanî:  → ,  →  m,  →  m,  →  m,  → ,  → ,  → ,  → 
• Erebî: ^? → 
• Farisî:  → ,  → , ^? → , ^? → , ^? → 
• Îngilîzî: ^? → 
• Tirkî:  → ,  → ,  → ,  → , ^? →