efser

Kurmancî

Navdêr

efser cins hewce ye (c=m: mê, c=n: nêr, c=mn: mê û nêr, c=nt: nêtar)

1. zabit, sibay, serbazên payebilind yên wek general û kolonel û major

   Efserê polîsan fermana girtina wî da.

   • Bexda ji karê efser û berpirsyarên deverê ne razî bû. — ()

Ji wêjeya klasîk

• Bexşîne zemîn tela û şîban
  Ferxunde kirin bi ferqê efser
  Tabende kirin bi tacê gewher — ()

Etîmolojî

Ji îngilîzî officer

Jê

• binefser
• efserî
• efserîtî
• efsertî

Werger

• Almanî:  →  m
• Erebî:  → , ^? → 
• Esperantoyî:  → 
• Farisî:  → ,  → 
• Fînî:  → 
• Fransî:  → 
• Holendî:  → 
• Îngilîzî:  → ,  → ,  → ,  → , ^? → , ^? → 
• Norwecî:  → 
• Polonî:  → 
• Spanî:  → 
• Swêdî:  → 
• Tirkî:  →