erse

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): //
• Kîtekirin: er·se

Navdêr

erse n

1. şûna mal lê tê çêkirin, cihê ku ji avahîçêkirinê ra hatiye veqetandin

Herwiha

• erase
• erese
• arse
• ersa

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Almanî: ^? →  m, ^? →  m
• Tirkî: ^? →