heb-

 Binêre herwiha: heb

Kurmancî

Bilêvkirin

1. (lêker) IPA^(kilîd): //

Rehekî lêkerê

heb-

1. rehê bilanî û fermanî yê lêkera hebûn

   heb-im, heb-î, heb-e, heb-in

Agadarî

Berovajî rehên din yên piraniya lêkerên kurdî, heb- pêşgirên wek bi-, di-, na- yan ne- wernagire. Pêşgira di- qet wernagire, pêşgira bi- ji xwe tê de heye (he-b-). Neyînîkirin bi rehê lêkera bûnê û di hinek devokan de bi zêdekirina "ti/tu" tê çêkirin: hebe/hebin > tinebe/tine be, tinebin/tine bin", di hin devokan de jî bêyî "ti, tu" (nebe, nebin).

Têkildarî

• hebû-

Jê

• heban (lêker)
• hebana (lêker)
• hebe
• hebim
• hebî
• hebû
• hebûn
• hene
• henin
• heye

Bide ber

• heb

Etîmolojî

he- + -b- (rehê bilanî û fermanî yê lêkera bûn)