henc

Kurmancî

Bilêvkirin

• Kîtekirin: henc

Mane

henc (cureyê rêzimanî?)

1. (r) nîşaneya bendikê ya ku di navbera du peyvan an hevokan de tê danîn

Jê

• henc kirin (lêker)
• henckirin (navdêr)
• henckirî (rengdêr)

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Farisî:  → ,  → 
• Tirkî:  → ,  → ,  →