hewale

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): //
• Kîtekirin: he·wa·le

Navdêr 1

hewale m

1. raguhezandin, ji cihekî birin yan hinartin cihek din
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Ji wêjeya klasîk

• Ah-i ji destê wê sirê dil ji meyê hewale kir
  Ah-i ji destê wê sirê dil ji meyê hewale kir — ()

Bi alfabeyên din

Bide ber

• hewal

Jê

• (Lêker) hewale kirin
• (Navdêr) hewalekirin
• (Rengdêr) hewalekirî
• hewaleker

Etîmolojî

Ji erebî [Peyv?]

Werger

• Almanî:  →  m,  →  m
• Erebî: ^? → 
• Farisî: ^? → 
• Îngilîzî:  → 
• Tirkî: ^? → , ^? → 

Navdêr 2

hewale n

1. balkon, şaneşîn
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]