heya

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): //
• Kîtekirin: he‧ya

Hoker

heya

1. (heya ku) Binêre heta.

Navdêr 1

heya m

1. eyb, şerm, fedî, fihêt
   • Her roja ko diçe têkçûna ber bi dawîlêhatina rejîma tirkîsta milîtarîst nêzîktir dibe, ew jî hêj zêdetir nimûneyên bêexlaqî û bêheyayiya xwe raberî dinyayê dike. — ()
2. ar^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Jê

• bêheya
• bêheyahî
• bêheyatî
• bêheyayî
• biheya
• heyadar
• heyadarî
• heyayî

Etîmolojî

Ji erebî ().

Werger

• Almanî:  → 
• Farisî:  → ,  → 
• Îngilîzî:  → 
• Tirkî:  → ,  → ,  → , ^? → 

Navdêr 2

heya m

1. (jiyan) Guhartoyeke heyat.

Zazakî

Hoker

1. erê
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Hevmane