kanc

Kurmancî

Bilêvkirin

• Kîtekirin: kanc

Rengdêr

kanc

1. ehmeq, serserî, kustah, bisteh

Herwiha

• kanj

Jê

• kanc bûn (lêker)
• kanc kirin (lêker)
• kancbûn (navdêr)
• kancbûyî (rengdêr)
• kanckirin (navdêr)
• kanckirî (rengdêr)

Etîmolojî

Ji tirkî, bi tirkiya kevn , bi tirkiya nû - binere "qenc" û "genc".

Werger

• Almanî:  → ,  → 
• Farisî:  → 
• Îngilîzî:  → ,  → ,  → ,  → ,  → 
• Tirkî:  → ,  → ,  → ,  → ,  → ,  → , ^? → , ^? →