kislan

Kurmancî

Rengdêr

kislan

1. Kesê nikare yan naxwaze tiştekî bike tevî ku ew tişt ne dijwar e jî.

   Hevmane: tiral, tembel, arode

   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]
2. bêxîret, leşgiran, zexel, kasûlî, gewende, destgiran, qûngiran, moris^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Herwiha

• keslan

Dijmane

• çalak
• çeleng
• fêris
• zîrek

Jê

• kislanî
• kislanîtî
• kislantî

Etîmolojî

Herwiha keslan ji erebî () ji (, “tembelî, tesel, kislanî”), hevreha aramî (, “têkçûn, biserneketin”), îbrî ().

Werger

• Almanî:  → 
• Erebî:
• Farisî:  → ,  → 
• Îngilîzî:  → ,  → 
• Tirkî:  →