lox

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): //
• Kîtekirin: lox

Navdêr

lox m yan n

1. Kevirekî giran ê ku mîna merdaneyê teraş bûye û ji bo loxkirina xaniyên ax tê bikaranîn; da ku xanî bi ax û kayê ve bête dewiskirin û zivistanê dilop neke.

   Hevmane: bangurdan, bagurdan, bagerdan, bangeran, bangerok, bangerîn, bangerik, banger, bangur, bandang, bankutk, gundor, gendor, gundorî, golok, hûskût, totik, parmotik

   • Piştî ku zilam digel jinan dizivirîn malê; karê zilaman yê duwemîn jî ew bû ku herin ser xanî û bi micerfan berfê baqij bikin. Piştî ber paqijkirinê îcar dor dihat ser loxê. Hewce bû ku bi qeys ser xanî bihatana loxkirin da ku ava bin berfê li ser xanî necive û dilopên avê nehên hundurê malê. Ji ber ku xaniyên gund hemû ji axê hatibûn çêkirin; dema berf ango baran bibariyan karê zilaman ew bûn ku ser xanî lox bikin. — ()
   • Xaniyên ku hîn banê wan ax e, divê piştî her barîna berfê bên paqijkirin. Ji bo xanî dilop jî nekin divê bi loxê bên loxkirin. — ()

Herwiha

• loq
• luq
• lûq

Jê

• (lêker) lox bûn
• (lêker) lox kirin
• (navdêr) loxbûn
• (rengdêr) loxbûyî
• (navdêr) loxkirin
• (rengdêr) loxkirî

Etîmolojî

Bi riya tirkî yan yekser ji ermenî (, 「bangurdan, avjenî」).

Werger

• Almanî:  →  m
• Îngilîzî: stone  → 
• Tirkî:  → ,  →