mereqdar

Kurmancî

Bilêvkirin

• Kîtekirin: me·req·dar

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
mereqdar	mereqdartir	herî mereqdar (merkezî) tewrî mereqdar (rojavayî) mereqdartirîn (soranîzm)

mereqdar

1. Kesa/ê ku dixwaze tiştan bizane, kesa/ê ku bala xwe dide tiştan.
   • Rojekê ji hevalên Qasidê Xwedê yekî mîna me mereqdar jê pirsiye em ê li cenetê çi xwe bikin. — ()
2. Kesa/ê ku dixwaze tiştek hebe yan tiştekî bibîne.
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]
3. Kesê ku dixwaze derbarê hin tiştan de xwedan agahî be herçend ku ew tişt ne têkidarî wî/wê ye.
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Bi alfabeyên din

Herwiha

• meraqdar

Hevmane

• bimereq

Jê

• mereqdar bûn (lêker)
• mereqdar kirin (lêker)
• mereqdarbûn (navdêr)
• mereqdarbûyî (rengdêr)
• mereqdarî
• mereqdarîtî
• mereqdarkirin (navdêr)
• mereqdarkirî (rengdêr)
• mereqdartî

Etîmolojî

Ji mereq +‎ -dar.

Werger

• Afrîkansî:  → 
• Almanî:  → , ^? → , ^? → , ^? → 
• Bretonî:  → 
• Danmarkî:  → 
• Esperantoyî:  → 
• Farisî:  → ,  → 
• Fînî:  → 
• Fransî:  →  m,  →  m
• Holendî:  → ,  → 
• Îngilîzî:  → ,  → ,  → ,  → , ^? → , 2  → ,  → , ^? → , ^? → , ^? → , ^? → 
• Îtalî:  → 
• Katalanî:  → 
• Keçwayî:  → 
• Norwecî:  → ,  → 
• Portugalî:  → 
• Romanyayî:  → 
• Sicîlî:  → ,  → 
• Somalî:  → 
• Spanî:  → 
• Swêdî:  → ,  → 
• Tirkî:  → ,  → ,  → ,  → ,  → , ^? →