miqabil

Kurmancî

Rengdêr

miqabil

1. hember, hevber, beraber, pêşber, li ber hev
   • Xurşîd e mah û müşteri
     Pêrû di muqabil dan
     însan e b'şiklê peri — ()

Herwiha

• muqabil

Etîmolojî

Ji erebî [Peyv?]

Jê

• miqabilen
• miqabilî

Werger

• Almanî:  → ,  → , ^? → 
• Erebî: ^? → 
• Farisî: ^? → 
• Îngilîzî:  → 
• Tirkî:  → , ^? →