netemam

Kurmancî

Rengdêr

netemam

1. ya / yê yek yan hin kêmasî hene, bikêmasî, nekamil, împerfekt

   Mirov netemam e, kêmasiyên wî hene.

2. ne xilasbûyî, ne bidawîhatî

   Karê wî netemam ma.

Herwiha

• netimam

Dijmane

• temam

Jê

• (Navdêr) netemambûn
• (Rengdêr) netemamkirî
• netemamî
• netemamîtî

Etîmolojî

Ji ne- +‎ temam.

Werger

• Almanî: ^? → 
• Îngilîzî:  → ,  → 
• Tirkî:  → ,  →