perwerdedar

Kurmancî

Navdêr

perwerdedar cins hewce ye (c=m: mê, c=n: nêr, c=mn: mê û nêr, c=nt: nêtar)

1. kesê tê perwerdekirin ji bo karekî ya pîşeyek taybet.

Bide Ber

• perwerdeker

Têkildar

• perwerde.

Etîmolojî

Ji perwerde +‎ -dar.

Jê

• perwerdedarî.

Werger

• Almanî:
• Erebî:
• Fransî:  → 
• Îngilîzî:  →