sofî

Navdêr

sofî cins hewce ye (c=m: mê, c=n: nêr, c=mn: mê û nêr, c=nt: nêtar)

peyrewên tesewifê, mîstîkên îslamî
- Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]
(bi berfirehkirinê) mûmin, bawermend, dîndar, oldar, teqwa
- Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Ji wêjeya klasîk

Hate destê mi bi cellabê du'a
Sofîyê xelwenişîn bêne sucûd
Herdu birhên te ne mihrabê du'a — ()

Bi alfabeyên din

Herwiha

sûfî

Têkilî

mitesewif
tesewif

Jê

Sofî
sofîk
sofîtî

Etîmolojî

Ji erebî () ji yûnanî () (sofos: zana, alim) ji σοφία (sofîa: zanîn, ilm, hişmendî, hişyarî, aqildarî) ku herwiha serekaniya van peyvan e: fîlo-sof, felsefe, feylesof, sofîst, sofîzm, Sofya... Bi berfirehî tê bawerkirin ku sofî ji peyva erebî (, “cilê ji hiriyê”) ji (, “hirî”) ye lê ew etîmolojiya gelêrî ye û wisa diyar e ku wê texmînê bi xwe tesîr li sofiyan kiriye: wan bawer kiriye ku navê wan maneya "kesên bi cilên ji hiriyê" dide loma wan xwe bi wan cilan xemilandiye. Gelek peyvên din jî yên dînî bi rêya erebî ji yûnanî hatine wergirtin, bo nimûne: decal, Incîl, iblîs, isqof...

Werger

Almanî: ^? → , ^? → m
Erebî: (șûfî)
Farisî: (), → , →
Îngilîzî: → , Islamic mystics, → , → , → , → , → , → , ^? → , ^? → , ^? →
Tirkî: → , → , , →