teyar

 Binêre herwiha: Teyar

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
teyar	teyartir	herî teyar (merkezî) tewrî teyar (rojavayî)

teyar

1. seferber, amade, hazir.
   • Li gorî çavkaniyê ew hêza pêşmerge, ku ser bi Wezareta Pêşmerge ye, bi çekên giran hatine teyarkirin û biryar e ku ti destdirêjiya bo ser axa Kurdistanê bêbersiv nehêle. — ()
2. Perçak ji xakê hatîye nîşankirin û dîwarkirin têda diçînin şînayî û hinek dar û rez ev di zarava xelkê alîyande heye.

Herwiha

• teyyar
• bexçe

Bide ber

• teyare

Jê

• teyar bûn
• teyar kirin
• teyarbûn
• teyarbûyî
• teyarî
• teyarkar
• teyarkarî
• teyarker
• teyarkerî
• teyarkirin
• teyarkirî

Etîmolojî

Ji erebî (“firok, ê ku difire”); wek "amadeyî firîn, amadeyî çûn". Hevreha soranî (), belûçî û farisî . Cotrehê teyare.

Werger

1 — binêre hazir

2

?

• Farisî: ,
• Tirkî:  → , ^? →