wey

Kurmancî

Baneşan

wey

1. Gaziyeke mirov dike dema hest bi xweşiyekê yan nexweşiyekê dike.

   Hevmane: ax, ox, of, wax, ey, hey, eywax, heywax, weyla, weylê, weylo

Ji wêjeya klasîk

• 'Umrê dayi' bû me bê dilber 'ebes
  Wey tevê 'umrê me borî ber 'ebes
  Dil emanet da bi naehlan nedî — ()

Jê

• weyandin
• weye-wey
• weye-weyî
• weye-weykî
• weyên
• weyênî
• weyênkî
• weyîn
• weyînî
• weyînkî

Etîmolojî

Hevreha farisî (vay), avestayî vay-, lîtwanî vái, vaĩ, latviyayî vai, latînî vae, almanî weh, îngilîzî woe, danmarkî ve... hemû ji proto-hindûewropî

Werger

• Almanî:  → 
• Farisî:  → ,  → ,  → 
• Îngilîzî:  → ,  → ,  → 
• Tirkî:  → ,  → ,  → ,  → 

Akatekî

Lêker

1. nivistin, raketin, razan
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Çavkanî

Ev made ji wergerên nivistin hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}