xafil

Kurmancî

Rengdêr

xafil

1. Ji tiştekî nehaydar, ne agadar, ne serwext.

   Hevmane: bêhay, bêagah

2. (dîn) Kesa/ê ku ji ser rêya rast (bi taybetî ya li gor dînî) varrê bûye û guneh kirine yan gunehan dike.

   Hevmane: abal, xirriyayî, biserdeçûyî, biserderbirî, kafirbûyî, gunehkar

Ji wêjeyê

• Li Tirkiyeyê û bakurê Kurdistanê di destpêka havîna bêt de hilbijartinên giştî dê çêbin lê belê tansiyona siyasetê her ji niho ve germ dibe û partiyên siyasî rexneyên dijwar li hev digirin. Serokwezîrê tirkan Erdogan di gelek rexneyên xwe yên li BDP-ê de dikare heq be û ji aliyê siyasî ve ew çi rexneyan li BDP-ê digire bila bigire lê belê çênabe ko Erdogan xwe ji Xwedê xafil bike û gotinên ko esl û esasê wan nîne bibêje. — ()

Jê

• xafil bûn (lêker)
• xafil kirin (lêker)
• xafilane
• xafilbûn (navdêr)
• xafilbûyî (rengdêr)
• xafilî
• xafilîtî
• xafilkirin (navdêr)
• xafilkirî (rengdêr)
• xafiltî

Etîmolojî

Ji erebî ().

Werger

• Fînî:  →  jostakin, sokea jollekin
• Îngilîzî:  →  of, oblivious of/to, blind to,  → ,  → ,  → , ,  → , ^? → 
• Tirkî:  → ,  → ,  → , iyi düşünmeyen, uyanık olmayan,  →