zelam

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): //
• Kîtekirin: ze·lam

Navdêr 1

zelam n

1. Guhartoyeke zilam.
   • Zelamekê req û hişk û reş hate bi nik wan ve. — ()

Navdêr 2

zelam m

1. tarîtî, zilmat
   • انسان بخوہ ہم ظلامہ ہم نور
     آدم ژ تہ ہم قریبہ ہم دور — ()

     Insan bi xwe hem ẓelam e, hem nûr
     Adem ji te hem qerîb e, hem dûr

Etîmolojî

Ji erebî ()

Werger

• Almanî:  →  m,  → 
• Erebî:  →  (), ()
• Îngilîzî:  →