zenb

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): //
• Kîtekirin: zenb

Navdêr

zenb n

1. gunehkarî, tawanbarî, xeletî, guneh

   Eva hatiye serê te zenbê te bû

Herwisa

• zemb

Etîmolojî

Ji erebî ()

Werger

• Îngilîzî:  → , ^? →