Сажин Иван Иванович
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Сажин Иван Иванович (Ичӧт Иван; 1904—1962) — коми гижысь, велӧдысь.
Олан туй
Иван Сажин чужӧма 1904-ӧд вося тӧвшӧр тӧлысь 3-ӧд лунӧ Вӧлӧгда губерняысь Усть-Сысольск уездса Чуклӧмын (ӧні — Сыктыв районса Чуклӧм сикт). Велӧдчӧма Чуклӧмса начальнӧй школаын, сэсся — велӧдысьяслӧн Усть-Сысольскса семинарияын. 1925-1927-ӧд воясӧ служитӧма армияын. Сы бӧрын пырӧма велӧдчыны Н.К. Крупская нима Коммунистическӧй академияӧ. Сійӧс помалӧм бӧрын Иван Сажин журналисталӧма, директоралӧма шӧр школаын да индустриальнӧй техникумын.
1930-ӧд воын "Коми Ассоциация пролетарских писателей" (КАПП)-лӧн III-ӧд конференция вылӧ чукӧртчӧма. 1930-ӧд воясын КАПП-са пӧвстын чистка нуӧдан комиссияӧ шлен моз пырис. Мӧд ногӧн комиссияыс шусис "Куим Иванлӧн Комиссия". Председательысӧн сэн вӧлӧма Кутькин Иван.[1]
1932-ӧд воын мунӧма бурдӧдчыны Крымӧ, уджалӧма музейса директорӧн Евпаторияын. Кулӧма 1962-ӧд воын.
Remove ads
Гижан удж
Иван Сажин газетъясын да журналъясын кутӧма йӧзӧдчыны Н.К. Крупская нима Коммунистическӧй академияын велӧдчигӧн. Гижӧма неыджыд серамбана висьтъяс, мыйӧн муныштӧ А.П. Чеховлань: «Сё сикас» (1927), «Шева чуман» (1927), «Сьӧд ёль». Тайӧ висьтъясас петкӧдчӧ небыд нюм коми йӧзлӧн важся эскӧмъяс вылӧ.
Иван Сажин — медводдза коми повесьтлӧн автор. «Ён тыш» повесьт сюрӧс боксяньыс абу помалӧма да матын кинохроникалань. Повесьтын Сажин серпасалӧ Коми обласьтын Гражданскӧй тыш кадся некымын эпизод.
Сы йылысь 1928 воын гижӧма Нёбдінса Виттор «Гижӧд сям Ичӧт Иванлӧн» уджын да шуӧма «Коми Зощенкоӧн».
1933-ӧд восянь сылӧн гижан удж йылысь нинӧм абу тӧдса.
Remove ads
Небӧгъяс
- Ён тыш: Коми муын еджыдъяскӧд водзсасян кадысь [повесьт]. — Сыктывдінкар: Коми гиз, 1927. — 56 л.б.
- Сё сикас: висьтъяс. — Сыктывкар: Коми кн. изд-во, 1981. — 80 л.б.
Ӧшмӧсъяс
Ыстӧдъяс
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads