Scriptura cuneiformis
From Wikipedia, the free encyclopedia
Scriptura cuneiformis est modus ad scribendum plurimas linguas, inventa c. 3500 a.C.n. in periodo Orchoensi a Sumeriis. Fuit in usu usque ad saeculum 2 a.C.n.. Cuneiformibus litteris inscriptae sunt stylo vel tabulae fictiles vel petrae.