Character Sinicus

Character Sinicus^[1] vel character Han (漢字, simpliciter 汉字 Hànzì), vel Latinitate classica littera Sinica, est scriptura qua lingua Sinica scripta singulam syllabam reddit. Quisque character, quia haec lingua plerumque ex dictionibus monosyllabis constat, persaepe singulum nomen vel verbum vel singula orationis pars exprimit.

Locutio "character Sinicus" proprietatibus Sinicis scripta (ubi lingua non distinguit inter numerum singularem et pluralem): nigro colore in scriptura traditionali,^? rubro colore in scriptura simplice reddita.

Scriptura cursiva a Sun Guoting calligrapho Sinico Domus Tang scripta, circa annum 650.

Hi characteres non solum ad Sinicam (hànzì) scribendam adhibentur, sed etiam modo logogrammate ad Iaponiensem (kanji), et minus frequenter Coreanam (hanja), et olim Vietnamiensem (hán tự) scribendas. Numerus signorum Sinicorum in lexico Kangxi est fere 47 035.

Litterae singulae secundum usum et origines dividuntur in ideogrammata, phonogrammata, et pictogrammata, ex quibus saepe formantur multa composita ideogrammatica, et composita phonosemantica, ut singula concepta reddantur.

Nexus interni

• Calligraphia Asiae Orientalis
• Devanagari
• Hanja
• Kanji
• Lingua Sinica
• Lingua Sinoxenica
• Numeri Sinici
• Octo principia Yong
• Ordo linearum
• Pinyin
• Rami terrestriales
• Romanizatio Sinicae
• Sinica simplex
• Sinica consueta
• Sinosphaera
• Stirpes caelestes
• Translitteratio in signa Sinica
• Unificatio Han