Dies perpetuus

Dies perpetuus^[1] vel dies polaris^[2] est tempus, cum sol diutius, quam 24 horas, sub finitorem non occidit. In regionibus intra circulos polares (Arcticum et Antarcticum) sitis, dies perpetuus aestate (circa solstitium aestivum) fit. Quanto ad polum propior locus est, tanto dies perpetuus ibi longior est. Axis Telluris declinatio causa dierum perpetuorum polarium est. Tempore solstitii brumalis his regionibus nox polaris fit.

Dies perpetuus in lacu Ožogino Iacutiae (photographemata de positione eadem facta et aliud in aliud superposita iter Solis nocturnum super finitorem monstrant.

Dies perpetuus Dudinkae (photographema media nocte die 24 Iunii factum).

Tacitus in Germania (45) sic diem polarem Scandinavicum describit: "extremus cadentis iam solis fulgor in ortus edurat adeo clarus ut sidera hebetet"; et in vita Agricolae (12) de regionibus septentrionem versus a Scotia sitis: "si nubes non officiant, aspici per noctem solis fulgorem, nec occidere et exurgere, sed transire adfirmant."