Senones

Senones, Latine nonnumquam Galli Senones, fuerunt gens quae in Gallia aetate Gaii Iulii Caesaris vivebat in terris quae hodie ad praefecturas Sequanam et Matronam, Ligerulam et Icaunam pertinent. Hac in regione fuit urbs eorum capitalis, nomine Latino Agedincum Senonum, postea "civitas Senonum", unde Francogallice Sens.

Nummus aeneus Senonum saeculo I a.C.n. incusus

Polybius enarrat aliquos Senones circa annum 400 a.C.n. in Italiam venisse et litus ad orientem versus paeninsulae inter Ariminum et Anconam cepisse atque ibi urbem Senam Gallicam (Italiane Senigallia) condidisse. Ergo haec regio ager Gallicus dicta est.